Φερδινάνδος Μαγγελάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ευπατρίδης στη καταγωγή, γεννήθηκε στη Σαμπρόσα (ή Σομπορόσα) το [[1480]] και φονεύθηκε στο νησί [[Μακτάν]] των [[Φιλιππίνες|Φιλιππίνων]] το [[1521]]. Στη νεότητά του υπήρξε ακόλουθος της Βασίλισσας Ελεονόρας, συζύγου του Βασιλέως [[Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννου Β΄]]. Το 1505 ταξίδεψε στις [[Ινδία|Ινδίες]], όπου πήρε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις του αποικιοκρατικού στρατού. Πολεμώντας στην Ινδία διακρίθηκε στην άλωση της [[Μαλάκκα]]. Το 1506 βρισκόταν στη [[Μοζαμβίκη]] και το 1511 ταξίδεψε στη χερσόνησο της [[Μαλαισία]]ς, όπου έζησε διάφορες περιπέτειες με τους ιθαγενείς, με τους οποίους έκανε εμπόριο [[Μπαχαρικό|μπαχαρικών]]. Το 1512 ο Μαγγελάνος επέστρεψε στην Πορτογαλία και πολέμησε στο [[Μαρόκο]], όπου πληγώθηκε στο πόδι και από τότε έμεινε χωλός. Στους πλόες όμως αυτούς συνέλαβε το τολμηρό σχέδιο να ζητήσει προς δυσμάς πλεύση προς τις [[Μολούκες]] νήσους, οι οποίες εν τω μεταξύ με βούλες του [[Πάπας Αλέξανδρος Δ΄|Πάπα Αλεξάνδρου Δ΄]] παραχωρήθηκαν στο [[στέμμα της Καστίλης]]. Όταν όμως επανήλθε στη Πορτογαλία το [[1512]] για να καταστρώσει το σχέδιό του, βρήκε τον Βασιλέα [[Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας|Εμμανουήλ Α΄]] να διάκειται δυσμενώς απέναντί του, στις οικονομικές απαιτήσεις του, οπότε και αναζήτησε την ισπανική υπηκοότητα. Με τη βοήθεια του Βασιλιά της Ισπανίας [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄ Κουίντου]] και με τη βοήθεια του αστρονόμου [[Ρουί Φιλίρο]] υπέγραψε συμβόλαιο (Μάρτιος [[1518]]). Επειδή οι Ισπανοί είχαν σημαντικούς πολιτικούς και εμπορικούς λόγους να έχουν μία σύντομη επικοινωνία με την περιοχή της Μαλαισίας, ενέκριναν την πρόταση και διέθεσαν πέντε εξοπλισμένα πλοία, με τα οποία ξεκίνησε ο θαλασσοπόρος το 1519. Έτσι έγινε ο Μαγγελάνος ο δεύτερος μετά τον [[Χριστόφορος Κολόμβος|Κολόμβο]] μεγάλος θαλασσοπόρος, τον οποίο «έχασαν» οι Πορτογάλοι και αξιοποίησαν οι Ισπανοί για τις εξερευνήσεις των θαλασσών. Είναι ευεξήγητο λοιπόν γιατί, μέχρι τη στιγμή της εκκινήσεως, έπρεπε το πλήρωμα του Μαγγελάνου να αντιμετωπίσει διάφορες δολιοφθορές στα πλοία, που προκαλούσαν πράκτορες της Πορτογαλίας.

 

 

Ο Μαγγελάνος, αφού πέρασε τα [[Κανάριες Νήσοι|Κανάρια νησιά]], το [[Πράσινο Ακρωτήριο]] και τις Βραζιλιάνικες ακτές στις [[13 Δεκεμβρίου]] [[1519]], έπλευσε στον κόλπο του [[Ρίο ντε Τζανέιρο]]. Στις [[10 Ιανουαρίου]] [[1520]] ανακαλύπτει τη στομαλίμνη του [[Ρίο ντε λα Πλάτα]] και στις [[31 Μαΐου]] [[1520]] τον λιμένα Σαν Γιουλιάνο. Όμως προχωρώντας προς Νότο και βρίσκοντας έρημες ακτές, τα πληρώματα άρχισαν να δυσφορούν. Από 1ης Απριλίου είχαν αρχίσει να στασιάζουν. Τότε ο Μαγγελάνος αποκεφάλισε τους στασιαστές ενώ σε 40 ναύτες απέδωσε χάρη. Την ίδια εποχή ήλθε σε επαφή με τους ιθαγενείς «[[Τεουέλτσες|Τεουέλτσους]]», τους γιγαντόσωμους [[Παταγονία|Παταγώνες]]. Τότε ένα από τα πλοία του, το ''Σαντιάγο'', ναυάγησε σε νότιο εξερευνητικό πλου παρά τη «Σάντα Κρουθ» (καστιλιάνικα ισπανικά) ή «Σάντα Κρους» (αμερικάνικα ισπανικά), διασώθηκε όμως το πλήρωμα.