Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΑΛΛΑΞΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ |
Αναίρεση έκδοσης 6169977 από τον 79.107.188.75 συνεχείς βανδαλισμοί |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|9|02|2016}}
{{Πληροφορίες πολιτικού
|όνομα =
|εικόνα =
|μέγεθος_εικόνας = 220p
|λεζάντα = O Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης.
Γραμμή 40:
Γεννήθηκε στην [[Τσίμοβα]], όπως λεγόταν η σημερινή [[Αρεόπολη Λακωνίας|Αρεόπολη]], επί [[Οθωμανοκρατία]]ς, πρωτεύουσα τότε της [[Μάνη]]ς, και ήταν γιος του [[Πιέρρος Μαυρομιχάλης|Πιέρρου Μαυρομιχάλη]]. Μητέρα του ήταν η Κατερίνη, θυγατέρα του ιατρού και ηγεμόνα της Λακωνίας Κουτσογρηγοράκου.
Κατά την περίοδο του διωγμού των κλεφτών, φυγάδευσε πολλούς προς τα γαλλοκρατούμενα [[Επτάνησα]].{{παραπομπή}} Συνδέθηκε συναισθηματικά με τη [[Γαλλία]] καθώς πίστευε ότι ήταν η μόνη δύναμη που μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει
Στις 2 Αυγούστου 1818, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, που ήταν τότε 53 χρονών, μυήθηκε στη φιλική Εταιρεία, από τον Ηλία Χρυσοσπάθη στις Κιτριές, αλλά σύμφωνα με τον κατάλογο των Φιλικών που συνέταξε ο Παναγιώτης Σέκερης, από τον Κυριάκο Καμαρινό. Ο Σέκερης μας παρέχει επίσης την πληροφορία ότι ο Πετρόμπεης εκτός της αρχικής οικονομικής εισφοράς του «υπόσχεται έτι 5000 γρόσια και είκοσι χιλιάδας οπλοφόρους πρόθυμους πλην πτωχούς».
Στη [[1 Οκτωβρίου]] του [[1819]] συνυπογράφει το [[Σύμφωνο των Κιτριών]] μετά από παρότρυνση του [[Χριστόφορος Περραιβός|Χ. Περραιβού]], διατηρώντας τον τίτλο του Μπέη κατά τους τύπους θέτοντας όλη τη Μάνη σε προετοιμασία πολέμου. Στις [[17 Μαρτίου]] του [[1821]] υψώνοντας το λάβαρο του Αγώνα στην [[Τσίμοβα]], όπως λεγόταν τότε η [[Αρεόπολη]] τεθείς επικεφαλής πέντε χιλιάδων Μανιατών προχώρησε μαζί με άλλους οπλαρχηγούς στην [[απελευθέρωση της Καλαμάτας]]. Στις 25 Μαρτίου ο Πετρόμπεης συγκρότησε την [[Μεσσηνιακή Γερουσία]]<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/Proedroi.pdf Ίδρυμα Βουλής των Ελλήνων, Πρόεδροι της Βουλής, Γερουσίας και Εθνοσυνελεύσεων 1821-2008, έκδοση Ίδρ. Βουλής των Ελλήνων, 2009, σελ. 48]</ref>, με πρόεδρο τον ίδιο όπου και εκδίδει την ιστορική διακήρυξη (Προειδοποίηση) προς τις Ευρωπαϊκές Αυλές, την οποία υπέγραψαν ο ίδιος ως αρχιστράτηγος, και όλα τα μέλη της Γερουσίας.<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/5/4/9/metadata-02-0000171.tkl&do=76400_03.pdf&pageno=85&width=382&height=601&maxpage=539&lang=en Φιλήμων Ιωάννης, Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, Αθήνα 1860, σ. 29.]</ref>
| |||