Αποστολή παιδιών στις Λαϊκές Δημοκρατίες από τον ΔΣΕ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Υποσημειώσεις: clean up, αντικατέστησε: {{reflist}} → {{παραπομπές}} με τη χρήση AWB |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Για το θέμα αυτό, το 1949 εκδόθηκε σειρά τριών ελληνικών γραμματοσήμων με τον τίτλο "Παιδομάζωμα". Αντίστοιχη δραστηριότητα από την εθνικόφρονα πλευρά ήταν οι [[Παιδουπόλεις της Φρειδερίκης]].
===Στην Ανατολική Γερμανία===
Στην Αν. Γερμανία σtάλθηκαν περίπου 1.100 έως 1.250 παιδιά, τα περισσότερα αφού είχαν φιλοξενηθεί αρχικά στη Βουλγαρία. Λόγω των καλύτερων συνθηκών ζωής, ένας αριθμός παιδιών ζήτησε να μεταφερθεί εθελοντικά από τη Βουλγαρία στην Αν. Γερμανία. Μαζί τους μετανάστευσαν στη Γερμανία μερικές δεκάδες ενηλίκων δασκάλων, νοσοκόμων, παιδαγωγών και στελεχών του ΚΚΕ. Τις ενέργειες για την αποστολή των παιδιών διηύθυνε ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων και Παιδείας της λεγόμενης Κυβέρνησης του Βουνού.
Τα παιδιά ζούσαν στην περιοχή Radebeul κοντά στη Δρέσδη, υπό την αυστηρή εποπτεία του ΚΚΕ και των Γερμανικών Αρχών. Η διαπαιδαγώγησή τους είχε έντονα στρατιωτικά χαρακτηριστικά και είχε ως στόχο να γίνουν μαχητές για την "απελευθέρωση της Ελλάδας από τον Μοναρχο-Φασισμό". Οι μετακινήσεις τους και οι επαφές με τους Γερμανούς ήταν περιορισμένες, και η αλληλογραφία με τις οικογένειές τους ελεγχόταν από το ΚΚΕ. Καθώς τα παιδιά γίνονταν ενήλικες και αποκτούσαν ιδιωτική ζωή, εργασίες και νοικοκυριά, διασκορπίστηκαν σε διάφορες πόλεις της Αν. Γερμανίας. Ταυτόχρονα, έδειχναν όλο και λιγότερη προθυμία να υπακούουν σε συμβουλές και εντολές του ΚΚΕ. Το 1955 για πρώτη φορά επιτράπηκε σε 630 νεαρούς να επισκεφθούν τους γονείς τους που ζούσαν στη Ρουμανία, την Τσεχοσλοβακία, τη Βουλγαρία και άλλες ανατολικές χώρες. Μερικοί διέφυγαν στο Δυτικό Βερολίνο και από εκεί σε άλλες χώρες. Μέρος των ενήλικων πλέον Ελλήνων στην Αν. Γερμανία υιοθέτησαν πολιτικές απόψεις που έρχονταν σε αντίθεση με τις επίσημες του Γερμανικού κράτους, ιδίως μετά τη δημιουργία του "ευρωκομμουνιστικού" κόμματος στην Ελλάδα, με συνέπεια να χάσουν τις εργασίες τους. Περίπου 400 άτομα έφυγαν στη Δυτική Γερμανία και αργότερα στην Ελλάδα. Αυτός ο επαναπατρισμός διευκολύνθηκε από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων της Αν. Γερμανίας με την Ελλάδα το 1973 και ακόμα περαιτέρω με την εγκατάσταση των κυβερνήσεων Καραμανλή και ΠΑΣΟΚ μετά τη δικτατορία. Μέχρι την διάλυση της Αν.Γερμανίας το 1989, οι περισσότεροι Έλληνες είχαν φύγει από τη χώρα.<ref>[http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/0090599042000246442?needAccess=true Stefan Troebst, "Evacuation to a cold country: child refugees from the Greek Civil War in the German Democratic Republic, 1949–1989", ''Nationalities Papers'', Vol.32, 2004, Issue 3]</ref>
==Υποσημειώσεις==
| |||