Σκληρός δίσκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''σκληρός δίσκος''' είναι ένα μαγνητικό [[Μέσο αποθήκευσης δεδομένων|αποθηκευτικό μέσο]] - συσκευή που χρησιμοποιείται στους [[ηλεκτρονικός υπολογιστής|ηλεκτρονικούς υπολογιστές]], στις ψηφιακές βιντεοκάμερες, στα φορητά [[MP3]] players, στα επιτραπέζια ψηφιακά βίντεο, στις [[Κονσόλα βιντεοπαιχνιδιού|κονσόλες παιχνιδομηχανών]], στους ψηφιακούς επίγειους και δορυφορικούς τηλεοπτικούς δέκτες κλπ. Ένας σκληρός δίσκος αποθηκεύει μεγάλες ποσότητες δεδομένων και η χωρητικότητα των σκληρών δίσκων που κυκλοφορούν στο εμπόριο ξεκινά από τα 160500 [[Gigabyte|GB]] και φτάνει έως τα 56 [[Byte|ΤΒ]]. Για μεγαλύτερες χωρητικότητες που αγγίζουν τα 12 [[byte|TB]] (terabyte) χρησιμοποιούνται κυκλώματα πολλαπλών σκληρών δίσκων, με τη μορφή συρταρωτής διάταξης. Η ταχύτητα προσπέλασης των δεδομένων είναι ταχύτερη από το [[DVD|DVD/R/RW]] αλλά πολύ πιο αργή από τη μνήμη του υπολογιστή.

Σταδιακά οι σκληροί δίσκοι δίνουν τη θέση τους σε [[Δίσκος στερεάς κατάστασης|δίσκους στερεάς κατάστασης]] (''SSD, Solid State Drives''), οι οποίοι εξελίσσονται με ραγδαίο ρυθμό κυρίως λόγω της χαμηλής τους κατανάλωσης σε ρεύμα (που οφείλεται στην παντελή έλλειψη ηλεκτροκινητήρα) και το φθηνό σχετικά κόστος παραγωγής.