Σκληρός δίσκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Ο '''σκληρός δίσκος''' είναι ένα μαγνητικό [[Μέσο αποθήκευσης δεδομένων|αποθηκευτικό μέσο]] - συσκευή που χρησιμοποιείται στους [[ηλεκτρονικός υπολογιστής|ηλεκτρονικούς υπολογιστές]], στις ψηφιακές βιντεοκάμερες, στα φορητά [[MP3]] players, στα επιτραπέζια ψηφιακά βίντεο, στις [[Κονσόλα βιντεοπαιχνιδιού|κονσόλες παιχνιδομηχανών]], στους ψηφιακούς επίγειους και δορυφορικούς τηλεοπτικούς δέκτες κλπ. Ένας σκληρός δίσκος αποθηκεύει μεγάλες ποσότητες δεδομένων και η χωρητικότητα των σκληρών δίσκων που κυκλοφορούν στο εμπόριο ξεκινά από τα 500 [[Gigabyte|GB]] και φτάνει έως τα 6 [[Byte|ΤΒ]]. Για μεγαλύτερες χωρητικότητες που αγγίζουν τα 12 [[byte|TB]] (terabyte) χρησιμοποιούνται κυκλώματα πολλαπλών σκληρών δίσκων, με τη μορφή συρταρωτής διάταξης. Η ταχύτητα προσπέλασης των δεδομένων είναι ταχύτερη από το [[DVD|DVD/R/RW]] αλλά πολύ πιο αργή από τη μνήμη του υπολογιστή.
 
Οι σκληροί δίσκοι χρησιμοποιούνται στους υπολογιστές για την αποθήκευση δεδομένων, κυρίως [[Πρόγραμμα υπολογιστή|προγραμμάτων]] και αρχείων που είναι απαραίτητο να διατηρηθούν, σε αντίθεση με την μνήμη [[RAM]] όπου τα δεδομένα διαγράφονται με την διακοπή τροφοδοσίας [[ηλεκτρισμός|ηλεκτρικού ρεύματος]]. Επίσης όλοι οι σκληροί δίσκοι πλέον, έχουν ενσωματωμένη [[κρυφή μνήμη]] (cache RAM) για προσωρινή αποθήκευση που η χωρητικότητα της ξεκινά από τα 8MB (ελάχιστοι πλέον) και φτάνει τα 64MB128MB.
 
Σταδιακά οι σκληροί δίσκοι δίνουν τη θέση τους σε [[Δίσκος στερεάς κατάστασης|δίσκους στερεάς κατάστασης]] (''SSD, Solid State Drives''), οι οποίοι εξελίσσονται με ραγδαίο ρυθμό κυρίως λόγω της χαμηλής τους κατανάλωσης σε ρεύμα (που οφείλεται στην παντελή έλλειψη ηλεκτροκινητήρα) και το φθηνό σχετικά κόστος παραγωγής.