Επώδυνο μυοπεριτονιακό σύνδρομο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διορθώσεις και ανάπτυξη του λήμματος |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες ασθένειας|ICD10={{ICD10|M|79|1}} – Μυαλγία (εκτός μυοσίτιδος)|MedlinePlus=DS01042}}Τα '''επώδυνα μυοπεριτονιακά σύνδρομα''' είναι [[σύνδρομο|σύνδρομα]] που χαρακτηρίζονται από ήπιο χρόνιο πόνο, αλλά και από πόνο που εκλύεται μετά από πίεση σε καθορισμενα μυοπεριτονιακά σημεία, τα οποία αναφέρονται και ως σημεία σκανδάλης. Μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, συνήθως όμως εντοπίζονται στον αυχένα, στην οσφύ, στον ώμο, ή και στο κινητικό σύστημα της γνάθου, οπότε συνήθως αναφέρεται ως μασητηριακή μυαλγία.
Τα χαρακτηριστικά ενός σημείου σκανδάλης (myofascial trigger point) περιλαμβάνουν: ευαισθησία κατά την επαφή του σημείου σκανδάλης, την αναπαραγωγή του πόνου κατά την ψηλάφηση του σημείου, ψηλαφητή σκλήρυνση των μυών μετά τη δοκιμασία ψηλάφησης, ψευδο-αδυναμία των εμπλεκόμενων μυών, πόνο και περιορισμένο εύρος της κίνησης, μετά από περίπου 5 δευτερόλεπτα παρατεταμένης πίεσης στο συγκεκριμένο σημείο<ref name="pmid17602992">{{Cite journal|title=Myofascial pain syndromes and their evaluation|last=Bennett|first=Robert|journal=Best Practice & Research Clinical Rheumatology|issue=3|doi=10.1016/j.berh.2007.02.014|year=2007|volume=21|pages=427–45|pmid=17602992}}</ref>.
Γραμμή 12:
* μυϊκή ευαισθησία στην ψηλάφηση
* ήχοι κλικ
* περιορισμοί στη λειτουργία της πάσχουσας περιοχής, όπως π.χ. της γνάθου (
* κάποια μυϊκή σκλήρυνση μπορεί να είναι ορατή ή αισθητή κάτω από το δέρμα.
* Ο πόνος συνήθως είναι επίμονος και δεν υποχωρεί, ακόμη και μετά την παροχή πρώτων βοηθειών αυτοθεραπείας όπως είναι ο πάγος, η θερμότητα, και τα σχετικά.<ref>{{Cite web|url=http://www.mayoclinic.com/health/myofascial-pain-syndrome/DS01042/DSECTION=symptoms|title=Myofascial pain syndrome: Symptoms|last=Mayo Clinic Staff|date=3 Dec 2009|accessdate=8 May 2011}}</ref>
== Αιτιοπαθογένεια ==
Τα αίτια του συνδρόμου δεν είναι πλήρως τεκμηριωμένα ή κατανοητά. Ορισμένες συστηματικές παθήσεις, όπως νόσοι του συνδετικού ιστού, μπορεί να προκαλέσουν το σύνδρομο, αλλά στις περιπτώσεις αυτές η θεραπεία πρέπει να επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της αρχικής νόσου<ref>{{Cite journal|title=Differential Diagnosis of Trigger Points|last=Gerwin|first=Robert|journal=Journal of Musculoskeletal Pain|issue=3|doi=10.1300/J094v12n03_04|year=2005|volume=12|pages=23–8}}</ref>. Ο εργαστηριακός έλεγχος είναι απαραίτητος όταν υπάρχει υποψία [[ρευματοειδής αρθρίτις | ρευματοειδούς αρθρίτιδος]].
Η συνηθέστερη αίτια του συνδρόμου είναι η αυξημένη δραστηριότητα του μυϊκού συστήματος σε συγκεκριμένη περιοχή του σώματος, που αρχικά εκδηλώνεται με αύξηση της εντάσεως του μυϊκού τόνου (υπερτονία), ενώ τελικά προκαλεί επώδυνες μυϊκές συσπάσεις.
Γραμμή 23:
== Θεραπεία ==
Η αξιολόγηση της στάσης του σώματος και η [[ εργονομία]] προσφέρουν σημαντική ανακούφιση στα πρώτα στάδια της θεραπείας. Θεραπείες με ειδικές ασκήσεις, όπως η Τεχνική Alexander και Μέθοδος Feldenkrais μπορεί επίσης να είναι χρήσιμες.
| |||