Αλβέρτος Β΄ του Χάλμπερστατ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο ArisMethymna μετακίνησε τη σελίδα Αλβέρτος Β΄ του Χάλμπερστατκ στην Αλβέρτος Β΄ του Χάλμπερστατ: το τελευταίο κ ήταν λάθος |
μικροδιορθώσεις |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|22|01|2017}}
Ο '''Αλβέρτος
==Βιογραφία==
Ήταν ο δεύτερος γιος του [[Αλβέρτος Β΄ του Μπρούνσβικ-Λύνεμπουργκ|Αλβέρτου
Το 1324 απεβίωσε ο επίσκοπος του Χάλμπερστατ. Ο Σύλλογος των κληρικών ψήφισε τον Λουδοβίκο του Στάιντορφ και ο [[Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄]] όρισε τον Γκιζέκο του Χολστάιν, αλλά ο αρχιεπίσκοπος του Μάιντς επέλεξε τον Αλβέρτο. Το 1325 ο Σύλλογος αντιπαρατέθηκε με τους κηδεμόνες του Κουέντλινμπουργκ και ο Αλβέρτος επέτυχε ο Σύλλογος να γίνει κηδεμόνας του Κουέντλινμπουργκ. Οι κηδεμόνες αντέπραξαν και όταν ο Αλβέρτος διαμαρτυρήθηκε, του επιτέθηκαν, κέρδισε όμως ο Αλβέρτος.
Γραμμή 7 ⟶ 9 :
Ο κοσμήτωρ (dean) Τζ. Ζνέλχαρντ έκανε το Σύλλογο να συμμαχήσει με τρία μοναστήρια για την υπεράσπιση της αυτονομίας τους έναντι του Αλβέρτου και το 1336 έπεισε τους πολίτες του Χάλμπερστατ να παραπονεθούν στον αρχιεπίσκοπο του Μάιντς. Αυτός, αφού έστειλε έναν να εξετάσει την υπόθεση, δικαίωσε τον Αλβέρτο και απέλυσε τον Τζ. Ζνέλχαρντ από τη θέση του.
Το 1338 ο Αλβέρτος αφόρισε κάποιους κληρικούς του Συλλόγου, αλλά αυτοί συνέχιζαν να λειτουργούν. Τότε ο επίσκοπος έκλεισε τον Καθεδρικό ναό και έστειλε εκπροσώπους, που όμως σκοτώθηκαν από τους πολίτες, οι οποίοι είχαν κάνει συμφωνία με το Σύλλογο. Ο Αλβέρτος για να ηρεμήσει την κατάσταση αναίρεσε τον αφορισμό, έτσι οι πολίτες κατέστρεψαν τη συμφωνία τους με το Σύλλογο και προσκύνησαν τον επίσκοπό τους, που εισήλθε στην πόλη συνοδευόμενος από συγγενείς του, πρωθιερείς και ευγενείς.
Δύο έτη μετά η μονή του Χάλμπερστατ διαφώνησε με τον πρίγκιπα του Άνχαλτ για το Ασερσλέμπεν. Αν και ο [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκος
Όταν απεβίωσε ο Γκιζέκο του Χολστάιν, ο πάπας έστειλε επίσκοπο τον κόμη του Μάνσφιλντ. Στη διαμάχη ο Αλβέρτος υποστηρίχθηκε από τους αδελφούς του και τις πόλεις· ο πάπας έκανε το παν για να τον εκτοπίσει (1350). Όταν απεβίωσε ο κόμης του Μάνσφιλντ, ο [[Πάπας Ιννοκέντιος ΣΤ΄]] όρισε επίσκοπο τον Λουδοβίκο του Μάισεν. Ο Αλβέρτος παραιτήθηκε το 1358 και τον διαδέχθηκε ο Λουδοβίκος του Μάισεν.
==Πηγές==
*Historia Alberti II. episcopi Halberstadensis ab anno 1324 ad 1359 conscripta, in the series Scriptores Rerum Brunsvicensium, printed by Leibnitz, vol. II, p 148—152
Γραμμή 18 ⟶ 21 :
*Karl Janicke (1875), "Albrecht II., Bischof von Halberstadt", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 265–266
*Helmut Beumann (1953), "Albrecht II.", Neue Deutsche Biographie (NDB) (in German), 1, Berlin: Duncker & Humblot, pp. 164–165; (full text online).
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Albert II of Brunswick-Lüneburg}}
| |||