Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τα τέλη του Ιουνίου του 12031204, ο στόλος των Σταυροφόρων έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, η οποία την εποχή εκείνη κατά τον [[Νικήτας Χωνιάτης|Νικήτα Χωνιάτη]], θύμιζε στους Δυτικοευρωπαίους «την [[Σύβαρις|Σύβαρι]], που ήταν γνωστή για την μαλθακότητά της»<ref>Historia, έκδοση Bonn, σελ. 717. Νικήτα Χωνιάτη.</ref>. Από σύγχρονες δυτικές πηγές, αναφέρεται ο απεριόριστος θαυμασμός που έτρεφαν οι Σταυροφόροι για το πλούτο που κατείχε η Πόλη.

Φαινόταν πιθανό ότι η βυζαντινή πρωτεύουσα θα μπορούσε να αντισταθεί με επιτυχία στους Σταυροφόρους, των οποίων ο αριθμός δεν ήταν τόσο μεγάλος. Οι τελευταίοι, όμως, αποβιβάστηκαν στην ευρωπαϊκή ακτή και κατέλαβαν τον [[Γαλατάς|Γαλατά]], έσπασαν την αλυσίδα που έκλεινε τον [[Κεράτιος κόλπος|Κεράτιο κόλπο]] και εισχώρησαν σε αυτόν πυρπολώντας τα πλοία που βρίσκονταν εκεί. Ταυτόχρονα οι ιππότες επιτέθηκαν κατά της πόλης, που παρά την απεγνωσμένη αντίσταση, ιδιαίτερα από τους μισθοφόρους [[Βαράγγοι|Βαράγγους]], καταλήφθηκε τον Ιούλιο του 12031204 από τους Σταυροφόρους.