Γουέλφος ΣΤ΄ της Τοσκάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|μέγεθος_εικόνας = 150px200px

Ο '''Γουέλφος ΣΤ' ''' (1115 - 15 Δενεμβρίου 1191) από τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]], ήταν μαρκήσιος (margrave) της Τοσκάνης, δούκας του Σπολέτο και πρίγκιπας της Σαρδηνίας (1152-60, 67-73).

Μετά από πρόταση του αδελφού του Ερρίκου Ι', νυμφεύτηκε μια από τις πιο πλούσιες κληρονόμους της Γερμανίας, την Ούτα κόμισσα του Σάουενμπεργκ, κόρη του Γκόντφιντ του Καλφ, παλατινού κόμη του Ρήνου. Όταν το 1311 απεβίωσε ο πεθερός του, διαφώνησε με τον ανιψιό του ΓκόντφρεϋΓκόντφριντ για το ποιος θα κληρονομήσει το Καλφ. Η αδελφή του Γουέλφου ΣΤ', η Ιουδήθ, είχε γιο τον [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκο Α']] Χοενστάουφεν μετέπειτα βασιλιά της Γερμανίας, ο οποίος ήταν μόλις 7 έτη μικρότερός του.

Το 1142 ο [[Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας|Κορράδος Γ']] βασιλιάς της Γερμανίας κατάσχεσε το δουκάτο της Σαξονίας από τον ανιψιό του [[Ερρίκος ο λέων|Ερρίκο τον λέοντα]]Βαυαρίας και ο Γουέλφος ΣΤ' ενώθηκε με τον αδελφό του γιαεναντίον να εκδικηθούν τοντου βασιλιά, όμως στη μάχη του Φλόχμπεργκ (1150) ηττήθηκαν. Το 1152 οι Γουέλφοι ειρήνευσαν με τους Χοενστάουφεν. Το ίδιο έτος ο Φρειδερίκος Α' εκλέχθηκε βασιλιάς και απέδωσε το 1156 το δουκάτο της Βαυαρίας στον Ερρίκο τον λέοντα. Στον Γουέλφο ΣΤ', αρχηγό των Γουέλφων, έδωσε το δουκάτο του Σπολέτο, τη μαρκιωνία της Τοσκάνης, το πριγκιπάτο της Σαρδηνίας και άλλες κτήσεις στην Ιταλία, που πριν είχαν αφαιρεθεί από τον αδελφό του.

Ο γιος του Γουέλφος Ζ' ακολούθησε τον Φρειδερίκο Α' στην εκστρατεία του εναντίον του [[Πάπας Αλέξανδρος Γ΄|πάπα Αλεξάνδρου Γ']], αλλά εκεί ασθένησε από ελονοσία και απεβίωσε το 1167. Ήταν ο μόνος γιος του Γουέλφου ΣΤ'. καιΌταν ότανέμαθε το έμαθεσυμβάν ο Ερρίκος ο λέων, ζήτησε να κληρονομήσει όλες τις κτήσεις τωνστη Σουαβία, που ανήκαν από παλιά στους ΓουέλφωνΓουέλφους. Ο Γουέλφος ΣΤ' πρότεινε να τις πωλήσει σε αυτόν, αλλά ο ανιψιός του δεν μπόρεσε να μαζέψει το ποσό, που ήταν μεγάλο. ΤελικάΑνέλαβε έδωσεπάλι τοτις 1173Ιταλικές στονκτήσεις, βασιλιάαλλά τηςτο Γερμανίας1173 τις ιταλικέςέδωσε κτήσειςστον ανιψιό του Φρειδερίκο Α'.

Το 1176 ο Ερρίκος ο λέων δεν ακολούθησε τον Φρειδερίκο Α' στην εκστρατεία του στην Ιταλία. Ο βασιλιάς υπέστη εκεί πανωλεθρία και όταν επέστρεψε το 1179, του αφαίρεσε τα δουκάτα της Βαυαρίας και της Σαξονίας. Του έμεινε το Μπρούνσβικ (από τη μητέρα του) και το Λύνεμπουργκ (από τη μάμμη του Βουλφχίλντα των Μπίλουνγκ), που ήταν ελεύθερα φεουδαρχικά (μη υποτελή). Το 1191 απεβίωσε ο Γουέλφος ΣΤ' και κληροδότησε τις πατρικές κτήσεις της Σουαβίας στονστο μικρανιψιόγιο του [Φρειδερίκου Α', [Φίλιππος της Σουαβίας|Φίλιππο]] Χοενστάουφεν.

Ο Γουέλφος ΣΤ' ήταν δωρητής εκκλησιών και ίδρυσε το αββαείοαβαείο Σταϊνγκάρντεν στη Βαυαρία, των ιερέων που ζούσαν με τον Κανόνα του Πρεμοντρέ. Εκεί ετάφη ο γιος του και έπειτα ο ίδιος. Ήταν αυτός που παρήγγειλε τη συγγραφή της ''Ιστορίας των Γουέλφων'', ένα μεσαιωνικό χρονικό για τον Οίκο του.