Γουέλφος ΣΤ΄ της Τοσκάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
Ήταν ο 3ος γιος του [[Ερρίκος Θ΄ της Βαυαρίας|Ερρίκου Θ' του μαύρου]] δούκα της Βαυαρίας και της Βουλφχίλντας των Μπίλουνγκ, κόρης του [[Μάγκνους της Σαξονίας|Μάγκνους]] δούκα της Σαξονίας, κυρίας του Λύνεμπουργκ. Ο πρωτότοκος [[Κορράδος της Βαυαρίας|Κορράδος]] ακολούθησε εκκλησιαστική σταδιοδρομία, ο αδελφός του [[Ερρίκος Ι΄ της Βαυαρίας|Ερρίκος Ι' ο υπερήφανος]] έλαβε τα δουκάτα της Βαυαρίας και της Σαξονίας και ο Γουέλφος ΣΤ' τις πατρικές κτήσεις στη Σουαβία, δηλ. τις κομητείες του Άλτορφ και του Ράβενσμπουργκ.
 
Μετά από πρόταση του αδελφού του Ερρίκου Ι', νυμφεύτηκε μια από τις πιο πλούσιες κληρονόμους της Γερμανίας, την Ούτα κόμισσα του Σάουενμπεργκ, κόρη του ΓκόντφιντΓκόντφριντ του Καλφ, παλατινού κόμη του Ρήνου. Όταν το 1311 απεβίωσε ο πεθερός του, διαφώνησε με τον ανιψιό του Γκόντφριντ για το ποιος θα κληρονομήσει το Καλφ. Η αδελφή του Γουέλφου ΣΤ', η Ιουδήθ, είχε γιο τον [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκο Α']] Χοενστάουφεν μετέπειτα βασιλιά της Γερμανίας, ο οποίος ήταν μόλις 7 έτη μικρότερός του.
 
Το 1142 ο [[Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας|Κορράδος Γ']] βασιλιάς της Γερμανίας κατάσχεσε το δουκάτο της Βαυαρίας και ο Γουέλφος ΣΤ' ενώθηκε με τον αδελφό του εναντίον του βασιλιά, όμως στη μάχη του Φλόχμπεργκ (1150) ηττήθηκαν. Το 1152 οι Γουέλφοι ειρήνευσαν με τους Χοενστάουφεν. Το ίδιο έτος ο Φρειδερίκος Α' εκλέχθηκε βασιλιάς και απέδωσε το 1156 το δουκάτο της Βαυαρίας στον Ερρίκο τον λέοντα. Στον Γουέλφο ΣΤ', αρχηγό των Γουέλφων, έδωσε το δουκάτο του Σπολέτο, τη μαρκιωνία της Τοσκάνης, το πριγκιπάτο της Σαρδηνίας και άλλες κτήσεις στην Ιταλία, που πριν είχαν αφαιρεθεί από τον αδελφό του.