Φρειδερίκος Φραγκίσκος του Βολφενμπύτελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 25:
Ήταν γιος του [[Φερδινάνδος Αλβέρτος Β΄ του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β']] πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ και της Αντουανέτας των Γουέλφων, κόρης του [[Λουδοβίκος Ροδόλφος του Βολφενμπύτελ|Λουδοβίκου-Ροδόλφου]] πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ. Ο πατέρας του ήταν πρίγκιπας του Μπέβερν, αλλά όταν νυμφεύτηκε την Αντουανέτα, κόρη του εξαδέλφου του, διαδέχθηκε τον Λουδοβίκο-Ροδόλφο και έγινε πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ.
Ήταν το νεαρότερο από τα 13 παιδιά του Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β'. Η αδελφή του Λουίζα είχε παντρευτεί τον [[Αύγουστος Γουλιέλμος της Πρωσίας|Αύγουστο-Γουλιέλμο]], αδελφό του Μεγάλου [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκου Β']] βασιλιά της Πρωσίας.<ref>Ferdinand Spehr, „Friedrich Franz“, Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 7 (1878), S. 505, Digitale Volltext-Ausgabe in Wikisource, here.(Version vom 19. Januar 2017, 20:42 Uhr UTC)</ref> Οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν στρατηγοί: ο [[Άντον Ούλριχ του Βολφενμπύτελ|Άντον-Ούλριχ]] στη Ρωσία, όπου ο γιος του [[Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας|Ιβάν ΣΤ']] έγινε τσάρος· ο [[Λουδοβίκος Ερνέστος του Βολφενμπύτελ|Λουδοβίκος-Ερνέστος]] στην Ολλανδία, όπου έγινε ουσιαστικά (de facto) κυβερνήτης της χώρας και ο [[Φερδινάνδος του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδος]]
Το 1758 οι Αυστριακοί υπό τον Ντουάν επιτέθηκαν στους Πρώσους στο στρατόπεδό τους μπροστά από το χωριό Χόχκιχ πριν το ξημέρωμα, αιφνιδιάζοντάς τους. Ο στρατηγός Τζέιμς Κέιθ, φίλος του Φρειδερίκου, ανέλαβε την άμυνα, αφήνοντας τον φίλο του να υποχωρήσει από το Χόχκιχ. Η δράση αυτή του Κέιθ απώθησε αρχικά τους Αυστριακούς, δίνοντας την ελπίδα στον Φρειδερίκο ότι η κατάσταση μπορούσε να αντιστραφεί. Ακόμη και όταν πυροβολήθηκε ο Κέιθ, ο Φρειδερίκος πίστευε ότι μπορούν να νικήσουν, έτσι πήγε στα πίσω κλιμάκια για να αναλάβει διοίκηση, όπου βρήκε το πεζικό, μετά την απώλεια του στρατηγού τους να περιπλανιέται στο χωριό. Τους διέταξε να προωθηθούν, στέλνοντας ενισχύσεις υπό τον επ' αδελφή γαμπρό του. Καθώς πλησίαζε το χωριό, ένα αυστριακό κανόνι του απέκοψε το κεφάλι από τους ώμους του και οι στρατιώτες του αποθαρρυμένοι, σκορπίστηκαν.<ref>Herbert J. Redman, Frederick the Great and the Seven Years' War, 1756–1763. pp 242–249.</ref>
| |||