Βικιπαίδεια

Μανουέλ Βαλλς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
χορός δεν ήτανε...
Γραμμή 49:
Ο '''Μανουέλ Κάρλος Βαλλς'''<ref>[http://internacional.elpais.com/internacional/2011/10/09/actualidad/1318115771_060042.html Valls, la calma sobria], ''[[El Pais]]'', 9 octobre 2011</ref> (Manuel Carlos Valls), γεννημένος στις 13 Αυγούστου 1962 στην [[Βαρκελώνη]] της [[Καταλωνία|Καταλωνίας]], είναι [[Γάλλοι|Γάλλος]] πολιτικός, Πρωθυπουργός της χώρας από την 1η Απριλίου. Μέλος του [[Σοσιαλιστικό Κόμμα Γαλλίας|Σοσιαλιστικού Κόμματος]] (PS), είναι δήμαρχος του [[Εβρύ (Εσσόν)|Εβρύ]] από το [[Γαλλικές δημοτικές εκλογές 2001|2001]], και βουλευτής της [[πρώτη περιφέρεια της Εσσόν|πρώτης περιφέρειας της Εσσόν]] από το [[Γαλλικές βουλευτικές εκλογές 2002|2002]]. Ειδικός σύμβουλος στο πλευρό του Σοσιαλιστή υποψηφίου [[Φρανσουά Ολλάντ]] στη διάρκεια της [[Γαλλικές προεδρικές εκλογές 2012|προεκλογικής εκστρατείας του 2012]], στις 16 Μαΐου του 2012 ορίζεται [[Υπουργείο Εσωτερικών (Γαλλία)|Υπουργός Εσωτερικών]] εντός της [[Κυβέρνηση Ζαν-Μαρκ Αιρώ|κυβέρνησης Ζαν-Μαρκ Αιρώ]]. Τον Απρίλιο του 2014 διορίζεται πρωθυπουργός μετά την παραίτηση του [[Ζαν-Μαρκ Αιρώ]].
 
Η κυβέρνηση του Μανουέλ ΒαλςΒαλλς παραιτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2014 και σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση.<ref>{{cite web |url=http://www.bbc.com/news/world-europe-28924279 |title=French PM Manuel Valls resigns amid economy row |author= |date=25 Αυγούστου 2014 |work= |publisher=BBC |accessdate=25 Αυγούστου 2014}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.france24.com/fr/20140825-direct-live-gouvernement-valls-demission-remaniement-president-hollande-montebourg/ |title=En direct : le gouvernement de Manuel Valls démissionne |author= |date=25 Αυγούστου 2014 |work= |publisher=France 24 |accessdate=25 Αυγούστου 2014}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26511&subid=2&pubid=113333153 |title=Πολιτικές δονήσεις στη Γαλλία: Παραιτήθηκε η κυβέρνηση |author= |date=25 Αυγούστου 2014 |work= |publisher=Ημερησία |accessdate=25 Αυγούστου 2014}}</ref>
 
== Βιογραφία ==
=== Καταγωγή, σπουδές και οικογένεια ===
 
Γεννημένος στη [[Βαρκελώνη]] το [[1962]]<ref name="LePoint">[http://www.lepoint.fr/actualites-politique/2007-08-02/l-homme-qui-veut-etre-le-sarko-de-la-gauche/917/0/194848 « L'homme qui veut être le Sarko de la gauche »], ''Le Point'', n<sup>o</sup>1820, 2 août 2007, p. 24-27.</ref>, ο Μανουέλ Βαλλς αποτελεί μια από τις σπάνιες περιπτώσεις πολιτικών, μαζί με τον [[Λιονέλ Λυκά]], την [[Εβά ΖολίΖολύ]] ή τον [[Ζαν-Βενσάν Πλασέ]], που να έχουν πάρει την γαλλική υπηκοότητα μέσω [[πολιτογράφηση|πολιτογράφησης]], το [[1982]] — δεν διαθέτει διπλή εθνικότητα, καθώς αυτή η επιλογή δεν υπήρχε ακόμα εκείνη την εποχή<ref>[http://www.leparisien.fr/politique/valls-je-refuse-que-les-themes-de-marine-le-pen-s-imposent-dans-le-debat-03-06-2011-1478646.php Valls : « Je refuse que les thèmes de Marine Le Pen s’imposent dans le débat »], Rosalie Lucas, Le Parisien, 3 juin 2011.</ref>.
 
Είναι γιος του Τσάβι ΒαλςΒαλλς (Xavi(er) Valls), [[Καταλωνία|Καταλανού]] [[Ζωγράφος|ζωγράφου]] ([[1923]]-[[2006]])<ref>[http://www.claude-bernard.com/artiste.php?artiste_id=77 Biographie de Xavier Valls] Sur le site claude-bernard.com</ref>{{,}}<ref>{{es}} Ana María Preckler, ''Historia del arte universal de los siglos XIX y XX'', Editorial Complutense, 2003, tome II, p. 509 ISBN 8474917077.</ref>, και της Λουϊζάντζελα Γκαλφέτι, με καταγωγή από την [[Ιταλική Ελβετία]], αδερφής του [[Αρχιτέκτονας|αρχιτέκτονα]] [[Αουρέλιο Γκαλφέτι]]<ref>[http://unatemporadaenelinfierno.net/2009/07/26/manuel-valls-contra-los-arcaismos-socialistas/ Manuel Valls, contra los arcaismos socialistas], Una temporada en el infierno, 26 juillet 2009</ref>{{,}}<ref>« [http://www.swissinfo.ch/fre/a_la_une/Manuel_Valls_socialiste_francais_fils_de_Luisangela.html?siteSect=105&sid=9260882&rss=true&ty=st Manuel Valls, socialiste français, fils de Luisangela] », ''Swissinfo'', 14 juillet 2008.</ref>. Ο παππούς του, αρχισυντάκτης μιας ρεπουμπλικανικής και [[Καθολικισμός|καθολικής]] εφημερίδας, έκρυψε ιερείς κυνηγημένους από τους [[Τροτσκισμός|τροτσκιστές]] και [[Αναρχισμός|αναρχικούς]]<ref name=LePoint/>. Ένας ξάδερφος του πατέρα του, ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς ι Γορίνα, συνέθεσε τον ύμνο της [[Μπαρτσελόνα]], της οποίας δηλώνει ένθερμος οπαδός<ref>Magazine ''So Foot'', édition n°89 du 9 septembre 2011.</ref>.
 
Τετράγλωσσος καθώς γνωρίζει να μιλά τα [[γαλλικά]], τα [[καταλανικά]], τα [[ισπανικά]] και τα [[ιταλικά]]<ref>[http://www.lejdd.fr/Politique/Actualite/Portrait-de-Manuel-Valls-nouveau-ministre-de-l-Interieur-511629/ Ce qu'il faut savoir de Manuel Valls], Le JDD.fr, 16 mai 2012.</ref>, γνωρίζει στο πανεπιστήμιο την Ναταλί Σουλιέ, την οποία νυμφεύεται το 1987, και με την οποία έχει τέσσερα παιδιά. Χωρισμένος, είναι παντρεμένος από την 1η Ιουλίου 2010<ref>[http://tempsreel.nouvelobs.com/actualites/politique/20100110.OBS3191/manuel_valls_va_se_marier_en_juillet.html « Manuel Valls va se marier en juillet »], ''Le Nouvel Observateur'', 10 janvier 2010.</ref> με την βιολονίστα [[Αν Γκραβουέν]], πρώτο βραβείο βιολιού και μουσικής δωματίου του [[Ωδείο του Παρισού|Ωδείου του Παρισιού]]<ref>[http://archives.lesechos.fr/archives/2008/SerieLimitee/60-27-SLI.htm « La table de chevet de... Manuel Valls »], ''Les Échos'', Ν°60, 15 février 2008, p. 50.</ref>{{,}}<ref>[http://blog.radioclassique.fr/olivierbellamy/2008/05/16/manuel-valls-ouvre-les-fenetres-de-la-musique/ « Manuel Valls ouvre les fenêtres de la musique »], ''Radio classique'', 16 mai 2008.</ref>.
Γραμμή 64:
Το [[1980]], σε ηλικία 17 ετών, προσχωρεί στο Σοσιαλιστικό Κόμμα για να υποστηρίξει τον [[Μισέλ Ροκάρ]]. Εισέρχεται στους ροκαρδιανούς κύκλους της δεύτερης αριστεράς, που αντιστέκονται εντός του PS στον [[Φρανσουά Μιτεράν]]. Στη διάρκεια των σπουδών ιστορίας του στο [[université Paris 1 Panthéon-Sorbonne]] (centre Tolbiac)<ref>[http://www.linternaute.com/actualite/politique/personnalites/manuel-valls/manuel-valls-jeune-garde-du-ps.shtml « Manuel Valls, la relève »], ''linternaute.com''.</ref>, προσχωρεί στο φοιτητικό συνδικάτο [[Εθνική Ένωση των Φοιτητών της Γαλλίας - Ανεξάρτητη και Δημοκρατική|UNEF-ID]] και γίνεται σύμβουλος του Μισέλ Ροκάρ επί των φοιτητικών υποθέσεων. Καθώς δεν είναι ακόμη Γάλλος το 1981<ref>[http://www.ladepeche.fr/article/2011/05/03/1077695-Le-10-mai-1981-vu-par-les-principaux-pretendants-socialistes.html « Le 10 mai 1981 vu par les principaux prétendants socialistes »], ''La Dépêche'', 3 mai 2011</ref>, δεν δύναται να ψηφίσει κατά τις [[Γαλλικές προεδρικές εκλογές 1981]].
 
Στα τέλη του 1980, συναντά στο πανεπιστήμιο άλλους δύο ροκαρδιανούς, με τους οποίους συνδέεται με φιλία: τον [[Αλάν Μπαουέρ]], που αργότερα γίνεται ο νονός του δεύτερου γιου του, και τον [[Στεφάν Φουκ]]<ref>[http://www.challenges.fr/magazine/20071129.CHA6453/passeur.html Passeur], Bertrand Fraysse, Challenges, 29 novembre 2007.</ref>{{,}}<ref>[http://www.lenouveleconomiste.fr/les-portraits/pdf/Alain-Bauer.pdf Alain Bauer], Gaël Tchakaloff, Le Nouvel économiste, numéro 1292, 4-10 mars 2005.</ref>{{,}}<ref>Ο εθνικιστής συγγραφέας [http://www.scribd.com/doc/46087100/Lettre-F-D-N%C2%B098 Alain Bauer], [[Emmanuel Ratier]], Faits & documents, numéro 98, 15-30 octobre 2000, περιγράφει την σχέση ανάμεσα στους δύο άνδρες σε ένα προσανατολιζόμενο πορτραίτο, επισημαίνοντας την κοινή τους συμμετοχή στην στοά « L'infini maçonnique » και την χρησιμοποίηση της Ναταλί Σουλιέ, πρώην συζύγου του Μανουέλ ΒαλςΒαλλς, ως γραμματέως της AB Associates, εταιρίας ασφαλών επικοινωνιών ιδρυμένης από τον Αλάν Μπαουέρ, από το 1994 μέχρι το 1997.</ref>.
 
Από το [[1983]] μέχρι το [[1986]], κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του [[Ρομπέρ Σαπουί]], βουλευτή της [[Αρντές (νομός)|Αρντές]]. Το [[1988]], διαδέχεται τον Ανρί Καμινσκά ως επικεφαλής του PS του [[Αρζαντέιγ (Βαλ-ντ'Ουάζ)|Αρζαντέιγ]]-[[Μπεζόν]] αφότου εκλέχτηκε σε ηλικία 24 ετών στο [[Περιφερειακό Συμβούλιο της Ιλ-ντε-Φρανς]], του οποίου γίνεται πρώτος αντιπρόεδρος το [[1998]].
Γραμμή 74:
=== Η εγκαθίδρυση στο Εβρύ και τα πρώτα βήματα στην «εθνική πολιτική σκηνή» ===
 
Ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς εκλέχτηκε δήμαρχος του [[Εβρύ (Εσσόν)|Εβρύ]] ([[Εσσόν (νομός)|Εσσόν]]) τον Μάρτιο του 2001, και στη συνέχεια βουλευτής στην ''Première circonscription de l'Essonne'' (1η περιφέρεια της Εσσόν) στις 16 Ιουνίου 2002, για την 12η κοινοβουλευτική θητεία ([[2002]]-[[2007]]). Επανεκλέγεται στις [[Γαλλικές βουλευτικές εκλογές 2007|βουλευτικές εκλογές του 2007]] με ποσοστό 60,12% των ψήφων. Διακρίνεται τότε για το κάλεσμα του για την επανίδρυση του PS και την αλλαγή του ονόματός του.
 
Το [[2007]], απορρίπτει πρόταση του [[Νικολά Σαρκοζί]], νεοεκλεγέντος προέδρου της Δημοκρατίας, να συμμετάσχει στην κυβέρνηση του Φιγιόν ως ένα « άνοιγμα » προς τους Σοσιαλιστές<ref>Stéphane Alliès, [http://www.mediapart.fr/club/edition/pol-en-stock/video/220409/valls-et-sarkozy-dans-cinq-ans-s-il-me-repropose-quelque-chos Vidéo du refus de la proposition de Nicolas Sarkozy], mediapart.fr du 22 avril 2009.</ref>.
Γραμμή 81:
 
=== Η ζωή εντός του Σοσιαλιστικού Κόμματος : συγκρούσεις αλλά πίστη ===
[[Αρχείο:Manuel Valls - avril 2009 (cropped).jpg|thumb|200px|Ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς το 2009.]]
Το [[2005]], στα πλαίσια του γαλλικού δημοψηφίσματος σχετικά με τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Συντάγματος, υπερασπίζεται το « όχι ». Αλλά λίγο πριν το εσωτερικό δημοψήφισμα εντός του PS την 1η Δεκεμβρίου 2004, όπου το « ναι » επικρατεί με ποσοστό 59 %επί των ψήφων, συμμετέχει, « από συμμόρφωση προς τους εσωτερικούς κανονισμούς του κόμματος », στην εκστρατεία του PS υπέρ του « ναι »<ref name="Express"/>. Ψηφίζει με άλλους εκλεγέντες της αριστεράς « υπέρ » της μεταρρύθμισης του άρθρου 15 του [[Γαλλικό σύνταγμα του 1958|συντάγματος]] δίνοντας έτσι την δυνατότητα επικύρωσης του [[Συνθήκη της Λισαβόνας|Συνθήκης της Λισσαβώνας (2007)]] στη διάρκεια του [[Κογκρέσο του Γαλλικό Κοινοβουλίου|Κογκρέσου του Γαλλικού Κοινοβουλίου]] στις 4 Φεβρουαρίου 2008<ref>[http://www.assemblee-nationale.fr/13/cri/2007-2008/99020416.asp Congrès du Parlement Séance du lundi 4 février 2008] Sur le site assemblee-nationale.fr</ref>.
 
Στις 25 Νοεμβρίου 2008, συνεχίζοντας τις ενστάσεις επί των αποτελεσμάτων που είχαν υποθεί στο [[Συνέδριο της Ρενς]] του PS όπου υποστήριξε την [[Σεγκολέν Ρουαγιάλ]], απαιτεί την έρευνα των δικαστικών αρχών σχετικά με τις υποψίες εκλογικής νοθείας στις ομοσπονδίες του Βορρά και της Σεν-Μαριτίμ φύλλα προσκείμενες στην Μαρτίν Ωμπρύ<ref>[http://www.lefigaro.fr/politique/2008/11/25/01002-20081125ARTFIG00388-peillon-quatre-voix-d-ecart-.php Aubry et Royal évoquent la « transformation » du PS], Le Figaro, 25 novembre 2008.</ref>{{,}}<ref>[http://www.lejdd.fr/Politique/Actualite/Cohabitation-en-vue-au-PS-83796/ Cohabitation en vue au PS...], Maud Pierron, Le Journal du dimanche, 25 novembre 2008.</ref>. Πάντως, επανερχόμενος στις 10 Σεπτεμβρίου 2009 σ' αυτή την υπόθεση, μετά την δημοσίευση του "Hold up, arnaques et trahisons", μιας έρευνας δύο δημοσιογράφων, θεωρεί πως πρέπει να υπάρξει « αλλαγή σελίδας »<ref>[http://www.lepoint.fr/actualites-politique/2009-09-10/livre-sur-le-ps-il-faut-tourner-la-page-estime-manuel-valls/917/0/376215 Livre sur le PS: « il faut tourner la page », estime Manuel Valls], AFP, Le Point, 10 septembre 2009.</ref>.
 
Στις 14 Ιουλίου 2009, η πρώτη γραμματέας του κόμματος [[Μαρτίν Ωμπρύ]] δημοσιοποιεί μια ανοιχτή επιστολή<ref>[http://www.leparisien.fr/politique/le-texte-integral-de-la-lettre-de-martine-aubry-a-manuel-valls-14-07-2009-580147.php Texte de la lettre de Martine Aubry à Manuel Valls] Sur le site leparisien.fr</ref> στον Μανουέλ ΒαλςΒαλλς στις στήλες της εφημερίδας ''[[Le Parisien]]'' στην οποία του γράφει : «Αν οι θέσεις που εκφράζεις αντικατοπτρίζουν βαθιά τις σκέψεις σου, τότε θα πρέπει να αναλάβεις πλήρως την ευθύνη και να εγκαταλείψεις το Σοσιαλιστικό Κόμμα»<ref>[http://tempsreel.nouvelobs.com/actualites/politique/20090715.OBS4256/le_ps_tire_a_boulets_rouges_contre_manuel_valls.html « Le PS tire à boulets rouges contre Manuel Valls »], ''[[Le Nouvel Observateur]]'', 15 juillet 2009. Ο βοηθός της Μαρτίν Ωμπρύ, [[Κλοντ Μπαρτολόν]], δηλώνει τότε πως η αρχηγός του PS είπε « με δυνατή φωνή αυτό που σκέφτονται αρκετά μέλη του κόμματος ».</ref> ». Αρκετές προσωπικότητες του PS όπως ο [[Ζεράρ Κολόμπ]], ο [[Ζαν-Νοέλ Γκερινί]] και ο [[Ζαν-Πιέρ Μινιάρ]] υποστηρίζουν τον Μανουέλ ΒαλςΒαλλς απέναντι στην Μαρτίν Ωμπρύ<ref>[http://www.lemonde.fr/politique/article/2009/07/16/plusieurs-personnalites-du-ps-soutiennent-manuel-valls-face-a-martine-aubry_1219282_823448.html « Plusieurs personnalités du PS soutiennent Manuel Valls face à Martine Aubry »], ''Le Monde'', 16 juillet 2009.</ref>. Της απαντά στις 16 Ιουλίου<ref>[http://tempsreel.nouvelobs.com/actualite/politique/20090715.OBS4191/valls-a-aubry-ta-conception-du-parti-est-tres-datee.html « Valls à Aubry : “Ta conception du parti est très datée” »], ''Nouvelobs.com'', 15 juillet 2009.</ref> πως δεν επιθυμεί να αποχωρήσει από το κόμμα και σημειώνει πως « πάντοτε σεβάστηκε, όσο κι αν μπορούσε να του κοστίσει », την επιλογή των μελών και τους εκλογικούς νόμους της κοινοβουλευτικής του ομάδας της οποίας είναι επίσης ένας εκ των ηγετών<ref>[http://tempsreel.nouvelobs.com/depeches/politique/20090716.FAP4393/manuel_valls_reaffirme_sa_volonte_de_rester_au_ps.html « Manuel Valls réaffirme sa volonté de rester au PS »], ''Le Nouvel Observateur'', 16 juillet 2009.</ref>{{,}}<ref>[[Jean-Pierre Thiollet]],[http://www.francesoir.fr/actualite/politique/ps-valls-aubry%C2%A0-duo-trop-40598.html « PS : Valls Aubry, le duo de trop »], ''France Soir'', 17 juillet 2009.</ref>.
 
Στις 2 Ιανουαρίου 2011, ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς δηλώνει πως επιθυμεί να «ξεκλειδώσει τις [[35 ώρες εργασίας|35 ώρες]]», δημιουργώντας για μια ακόμη φορά αναταραχή εντός του Σοσιαλιστικού Κόμματος<ref>Hélène Favier, [http://www.europe1.fr/Politique/Valls-veut-deverrouiller-les-35-heures-357637/ « Valls veut “déverrouiller les 35 heures” »], ''Europe 1'', 2 janvier 2011.</ref>.
 
=== Προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του 2012 ===
Στις 13 Ιουνίου 2009, ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς ανακοινώνει την πρόθεσή του να κατεβεί υποψήφιος στον [[Προκριματικός σοσιαλιστικός γύρος 2011|σοσιαλιστικό προκριματικό γύρο του 2011]] ενόψει των [[Γαλλικές προεδρικές εκλογές 2012|προεδρικών εκλογών του 2012]]<ref>[http://tempsreel.nouvelobs.com/actualites/politique/20090614.OBS0504/manuel_valls_candidat_a_des_primaires_socialistes.html « Manuel Valls candidat à des primaires socialistes »], ''Le Nouvel Observateur'', 16 juin 2009.</ref>. Στις 30 Ιουνίου 2009 δημιουργεί την ομάδα «Η Αριστερά έχει ανάγκη αισιοδοξίας» (À gauche besoin d'optimisme), «δικαστικό και οικονομικό στήριγμα» για την κάθοδό του στον σοσιαλιστικό προκριματικό γύρο ενόψει των προεδρικών εκλογών<ref>[http://www.lefigaro.fr/politique/2010/07/19/01002-20100719ARTFIG00576-primaires-valls-cherche-deja-ses-parrainages.php « Primaires : Valls cherche déjà ses parrainages »], ''[[Le Figaro]]'', 19 juillet 2010.</ref>. Στις 7 Ιοθυνίου 2011, επιβεβαιώνει την υποψηφιότητά του για τον σοσιαλιστικό προκριματικό γύρο<ref>[http://www.francesoir.fr/actualite/politique/manuel-valls-candidat-permanent-108249.html « Manuel Valls, le candidat permanent »], ''[[France-Soir]]'', 7 juin 2011.</ref>.
 
Το βράδυ του πρώτου γύρου, στις 9 Οκτωβρίου 2011, ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς λαμβάνει το 6% των ψήφων, μόλις πίσω από την [[Σεγκολέν Ρουαγιάλ]], και αποκλείεται με αυτό τον τρόπο από τον πρώτο γύρο του [[Primaire présidentielle socialiste de 2011|σοσιαλιστικού προκριματικού]]. Το βράδυ της ήττας του δηλώνει την στήριξή του στον [[Φρανσουά Ολλάντ]] για τον δεύτερο γύρο.
 
Ο Φρανσουά Ολλάντ τον ονομάζει διευθυντή επικοινωνίας για την προεκλογική του καμπάνια ενόψει των εκλογών του 2012. Σε αυτή τη θέση-κλειδί, οργανώνει την εκστρατεία του σοσιαλιστή υποψηφίου και τον απομακρύνει από τα φώτα της δημοσιότητας, με την εντατική του παρουσία στο πλευρό του υποψηφίου να του αποφέρει το παρατσούκλι «Kommandantur»<ref>Sylvain Courage, « [http://tempsreel.nouvelobs.com/election-presidentielle-2012/20120420.OBS6689/manuel-valls-le-premier-violon-de-francois-hollande.html Manuel Valls, le premier violon de François Hollande] », ''nouvelobs.com'', 20 avril 2012.</ref>.
Γραμμή 133:
Το [[2002]], αντιτίθεται στο μαγαζί [[Franprix]] του Εβρύ που πουλά αποκλειστικά προϊόντα [[χαλλάλ]]<ref name="Express">« [http://www.lexpress.fr/actualite/politique/les-habits-neufs-de-manuel-valls_475711.html Les habits neufs de Manuel Valls] », ''L'Express'', 30 août 2007.</ref>.
 
Ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς, που υπήρξε [[Μασονία|Μασόνος]] και μέλος της [[Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας|Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας]], δηλώνει πως είναι ανενεργός εδώ και πολύ καιρό και πως έχει αποχωρήσει<ref>[http://www.liberation.fr/transversales/portraits/275574.FR.php « En ordre de bataille »], ''Libération'', {{Date|1|septembre|2007}}.</ref>{{,}}<ref>Jacques Trentesaux, « [http://www.lexpress.fr/region/la-petite-republique-vallsienne_473807.html Le système Valls. La petite république vallsienne] », ''L'Express'', 23 août 2007.</ref>.
 
==== Κάνναβη ====
Στις 12 Οκτωβρίου 2009, ο Μανουέλ ΒαλςΒαλλς δηλώνει « τελείως αντίθετος » με την πρόταση αποποινικοποίησης ή νομιμοποίησης της κάνναβης που έκανε ο [[Ντανιέλ Βαγιάν]] ο οποίος στόχευε μεταξύ άλλων να στερήσει τους εμπόρους από μια πηγή εσόδων, με τον ΒαλςΒαλλς να επικαλείται τον κίνδυνο απώλειας των αναφορών, του τέλους των απαγορεύσεων, και πως « τα ναρκωτικά, […] πηγή της υπόγειας οικονομίας, δεν μπορούν έχουν αυτό τον τρόπο χειρισμού »<ref>[http://tempsreel.nouvelobs.com/actualites/societe/20091012.OBS4325/cannabis__valls_en_desaccord_total_avec_la_proposition_.html « Cannabis : Valls en “désaccord total” avec la proposition de Vaillant »], ''nouvelobs.com'', 12 octobre 2009.</ref>.
 
=== Πολιτικές Στρατηγικές ===
Γραμμή 172:
== Εξωτερικοί Σύνδεσμοι ==
{{commonscat|Manuel Valls}}
* [http://www.valls.fr Ιστοσελίδα του Μανουέλ ΒαλςΒαλλς]
* [http://www.assemblee-nationale.fr/13/tribun/fiches_id/267622.asp Προφίλ του στην ιστοσελίδα της Εθνοσυνέλευσης]
 
Γραμμή 181:
{{authority control}}
 
{{DEFAULTSORT:ΒαλςΒαλλς Μανουελ}}
 
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1962]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μανουέλ_Βαλλς"