Βύθιση του Τιτανικού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
Το '''Πλοίο του Βασιλικού Ταχυδρομείου Τιτανικός''' βυθίστηκε τη νύχτα της 14ης Απριλίου προς το πρωί της 15ης Απριλίου 1912 στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη του [[παρθενικό ταξίδι|παρθενικού ταξιδιού]] του από το [[Σαουθάμπτον]] με προορισμό τη [[Νέα Υόρκη]]. Όντας το μεγαλύτερο [[υπερωκεάνειο]] που λειτουργούσε εκείνη την περίοδο, ο ''[[Τιτανικός]]'' είχε 2.224 επιβαίνοντες όταν προσέκρουσε σε [[παγόβουνο]] στις 23:40 (ώρα πλοίου){{efn|name=shiptime|Την στιγμή της σύγκρουσης, τα ρολόγια του ''Τιτανικού'' ήταν ρυθμισμένα 2 ώρες και 2 λεπτά μπροστά από την [[Ανατολική Ζώνη Ώρας]] και 2 ώρες και 58 λεπτά πίσω από τον [[Μέσος Χρόνος Γκρίνουιτς|Μέσο Χρόνο Γκρίνουιτς]].{{sfn|Halpern|2011|p=78}} }} την Κυριακή, 14 Απριλίου 1912. Η βύθισή του δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα, στις 02:20 (05:18 [[Μέσος Χρόνος Γκρίνουιτς|GMT]]) τη Δευτέρα 15 Απριλίου κατέληξε στο θάνατο περισσοτέρων από 1.500 ανθρώπων, καθιστώντας την μία από τις μεγαλύτερες [[Κατάλογος ναυτικών καταστροφών σε καιρό ειρήνης|ναυτικές καταστροφές σε καιρό ειρήνης]] στην ιστορία.
 
Ο ''Τιτανικός'' είχε λάβει έξι προειδοποιήσεις για θαλάσσιο πάγο στις 14 Απριλίου, αλλά ταξίδευε σχεδόν με μέγιστη ταχύτητα όταν το πλήρωμαπλήρωμά του εντόπισε το παγόβουνο. Αδυνατώντας να στρίψει έγκαιρα, το πλοίο υπέστη ένα πλάγιο χτύπημα που παραμόρφωσε την δεξιά πλευρά του (starboard), και πέντε από τα δεκαέξι [[διαμέρισμαΔιαμέρισμα (πλοίο)|διαμερίσματα]] του εκτέθηκαν στη θάλασσα. Ο ''Τιτανικός'' είχε σχεδιαστεί ώστε να μπορεί να παραμένει στην επιφάνεια με τέσσερα από τα μπροστινά διαμερίσματα του πλημμυρισμένα, αλλά όχι με περισσότερα, και το πλήρωμα σύντομα συνειδητοποίησε ότι το πλοίο θα βυθιζόταν.
<!--
They used [[Flare (pyrotechnic)#Maritime distress signal|rocket flares]] and radio ([[Wireless telegraphy|wireless]]) messages to attract help as the passengers were put into [[Lifeboat (shipboard)|lifeboats]]. -->
Όμως, σύμφωνα με την τότε επικρατούσε ναυτική τακτική, το πλοίο ήταν εξοπλισμένο με μακράν λιγότερες σωστικές λέμβους από όσες θα αρκούσαν για όλους (παρότι λίγο περισσότερες από όσες απαιτούσε ο νόμος), και πολλές λέμβοι δεν πληρώθηκαν σε όλη τους την δυνατότητα λόγω μιας μη συντονισμένης εκκένωσης.
 
Το πλοίο βυθίστηκε με πάνω από χίλιους επιβάτες και μέλη του πληρώματος να μην το έχουν ακόμα εγκαταλείψει. Σχεδόν όλοι όσοι πήδηξαν ή έπεσαν στο νερό, πέθαναν από [[υποθερμία]] μέσα σε λίγα λεπτά, καθώς λόγω του διπλανού παγόβουνου η [[θερμοκρασία]] του νερού ήταν στους -2 °C. Το [[Καρπάθια (πλοίο)|RMS Carpathia]] έφτασε στο σημείο περίπου μιάμιση ώρα μετά τη βύθιση και έσωσε τους τελευταίους επιζώντες που βρίσκονταν στις σωστικές λέμβους μέχρι τις 09:15 στις 15&nbsp;Απριλίου, σχεδόν 24&nbsp;ώρες αφότου το πλήρωμα του ''Τιτανικού'' είχε λάβει τις πρώτες προειδοποιήσεις για θαλάσσιο πάγο. Η καταστροφή προκάλεσε γενικευμένη δημόσια κατακραυγή για την έλλειψη σωστικών λέμβων, τους χαλαρούς κανόνες ασφάλειας, και την άνιση μεταχείριση των διαφορετικών Θέσεων στις οποίες ανήκαν οι επιβάτες που επέβαιναν στο πλοίο. Οι έρευνες που έγιναν στον απόηχο της καταστροφής επέφεραν σαρωτικές αλλαγές στους κανόνες ναυσιπλοΐας. Αυτό οδήγησε στην δημιουργία το 1914 της [[Διεθνής Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ζωής στη Θάλασσα|Σύμβασης SOLAS]], η οποία ακόμα διέπει την ναυτική ασφάλεια σήμερα.
 
== Υπόβαθρο ==