Λορέντσο Βάλλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 16:
Ο Αλφόνσος διεκδικούσε και τον θρόνο της Νεάπολης την οποία όμως ο πάπας Ευγένιος Δ΄ θεωρούσε παπικό τιμάριο. Ο Βάλλα αποδείχθηκε φοβερό όπλο κατά του πάπα. Το 1440 έγραψε το πλέον διάσημο από τα έργα του "Περί της κακώς θεωρουμένης και ψευδούς δωρεάς του Κωνσταντίνου", όπου απεδείκνυε την πλαστότητα του Constitutum Constantini, της Κωνσταντίνειας Δωρεάς, σύμφωνα με την οποία ο πρώτος χριστιανός αυτοκράτορας είχε μεταβιβάσει στον πάπα Σίλβεστρο Α΄(314-335) την πλήρη κοσμική κυριαρχία σε όλη την δυτική Ευρώπη. Είχαν προηγηθεί και άλλες αμφισβητήσεις του εγγράφου αλλά η ιστορική και κυρίως γλωσσολογική κριτική του Βάλλα έθεσε τέρμα στο ζήτημα.
Με τα συγγράμματά του περί "Περί ελευθερίας της βούλησης" και "Διαλεκτικές αντιδικίες" επιτέθηκε κατά των [[Σχολαστικισμός|Σχολαστικών]]. Συγχρόνως επέκρινε δριμύτατα όλα τα φερόμενα ως πεπαλαιωμένα φιλοσοφικά συστήματα και στράφηκε κατά των μοναχών με το βιβλίο του "Περί των όρκων των μοναχών".
Ο Βάλλα αντιδικούσε με ζωντανούς και νεκρούς : τόλμησε να επικρίνει το ύφος του [[Κικέρωνας|Κικέρωνα]] εκφράζοντας την προτίμησή του για τον [[Κοϊντιλιανός|Κοϊντιλιανό]], και βρισκόταν σε συνεχείς διαμάχες με άλλους λογίους της Αυλής του Αλφόνσου, τις οποίες ο βασιλιάς αυτός (μέγας προστάτης των γραμμάτων) παρακολουθούσε με εξαιρετική ευχαρίστηση.
Ο Βάλλα συνέχισε τις «αιρέσεις» του. Αρνήθηκε να δεχτεί ότι το «Πιστεύω» των Αποστόλων συντάχθηκε όντως από τους μαθητές του Χριστού. Αντιπροσωπεία της Ιεράς Εξέτασης τον ανέκρινε (ο ίδιος δήλωσε ότι ήταν απόλυτα ορθόδοξος) και τον βρήκε αιρετικό σε οκτώ σημεία, αλλά παρενέβη ο Αλφόνσος και το ζήτημα έληξε.
| |||