Ερρίκος Β΄ του Γκιζ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του [[Κάρολος του Γκιζ|Καρόλου]] δούκα του Γκιζ και της Ενριέτας-Αικατερίνης, κόρης του [[Ερρίκος του Ζουαγιέζ|Ερρίκου]] δούκα του Ζουαγιέζ.
 
Στα 15 έτη του έγινε αρχιεπίσκοπος της Ρενς. Το 1639 απεβίωσε ο πρωτότοκος Φραγκίσκος, έτσι όταν το επόμενο έτος απεβίωσε ο πατέρας του, τον διαδέχθηκε ως δούκας του Γκιζ και πρίγκιπας του Ζουανβίλ. Αντιτάχθηκε στον καρδινάλιο [[Αρμάν Ζαν ντυ Πλεσσί ντε Ρισελιέ|Ρισελιέ]] και συνωμότησε με τον [[Λουδοβίκος του Σουασόν|Λουδοβίκο]] κόμη του Σουασόν, πολεμώντας στη μάχη του Λα Μαρφέ, στο Σεντάν το 1641. Για την πράξη του αυτή καταδικάστηκε σε θάνατο και διέφυγε στη Φλάνδρα· για το αδίκημα του ''λεζ-μαζεστέ'' (προσβολής του ηγεμόνα) ο βασιλιάς κατάσχεσε την περιουσία του. Όταν δύο έτη μετά η απέλαση ανεστάλη, επέστρεψε και του αποδόθηκε η περιουσία.
 
Η οικογένειά του διατηρούσε αξιώσεις στο βασίλειο της Νάπολης, έτσι στην εκεί εξέγερση των Μαζανιέλλο το 1647 πήρε το μέρος τους. Εξαγγέλθηκε η ''Δημοκρατία της Νάπολης'' υπό την προστασία της Γαλλίας με τον Ερρίκο Β' ως δόγη. Όμως η αδεξιότητά του τον αποξένωσε από τους Ναπολιτάνους και ο ίδιος είχε μικρή επιρροή στον καρδινάλιο [[Καρδινάλιος Μαζαρίνος|Μαζαρίνο]]. Το 1648 η Δημοκρατία έπεσε και οι Ισπανοί τον συνέλαβαν. Έμεινε κρατούμενός τους ως το 1652. Δύο έτη μετά έκανε επίθεση στη Νάπολη, χωρίς επιτυχία έναντι του ισπανικού στόλου.
Γραμμή 37:
Η Άννα Γκοντζάγκα περιγράφει την προσωπικότητά του: "είχε τη φυσιογνωμία, τον αέρα και τους τρόπους ενός ήρωα μυθιστορήματος. Στην προσωπικότητά του υπήρχε μεγαλοπρέπεια και σε όλα γύρω του. Η συνομιλία μαζί του ήταν γοητευτική: όλα όσα έλεγε ή έκανε πρόδιδαν έναν εξαίρετο άνθρωπο. Τα φιλόδοξα σχέδιά του ήταν τεράστια. Είχε το χάρισμα να αγαπιέται από όσους ήθελε να ευχαριστήσει. Όμως το ένδοξο όνομα, η ηρωική προαίρεση και η τύχη του δεν έφτασαν για να επιτύχει τις ελπίδες του: ήταν επιπόλαιος σε προσκολλήσεις, άστατος και βιαστικός στην εκτέλεση των πραγμάτων".
 
Απεβίωσε άτεκνος το 1664 στο Παρίσι και τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του [[Λουδοβίκος Ιωσήφ του Γκιζ|Λουδοβίκος-Ιωσήφ]] ως δούκας του Γκιζ και πρίγκιπας του Ζουανβίλ.
 
==Οικογένεια==