Δημήτρης Κολλάτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 14:
Το [[1966]] ο "Θάνατος του Αλέξανδρου", στο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης|φεστιβάλ Θεσσαλονίκης]] αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε επιτέλους να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια. Ο [[Μάνος Χατζηδάκις]] είχε πει: ''«Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου "Ο Θάνατος του Αλέξανδρου". Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ. Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι ο πρώτος [[Δραματουργός]] του ελληνικού κινηματογράφου»''<ref>{{Cite web|url = http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/10/blog-post_18.html|title = Δισκορυχείον}}</ref>. ''
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην [[Ελλάδα]], εγκαταστάθηκε μόνιμα στη [[Γαλλία]], όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το "Θέατρο της Τέχνης" (Théatre de l'Art) στο ίδιο κτίριο του Σατλέ, στο [[Παρίσι]]. Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το έργο Philippe Pétain και το [[θεατρικό έργο]] του "Γυναίκα του Σωκράτη", ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν που
Γύρισε επίσης την ταινία Συμπόσιο ([[1972]]), με θέμα τον έρωτα και την [[ομοφυλοφιλία]].
| |||