Φραγκίσκος Β΄ της Μάντουα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 26:
==Βιογραφία==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Φρειδερίκος Α΄ της Μάντουα|Φρειδερίκου Α΄]] μαρκήσιου της Μάντουα και της Μαργαρίτας των Βίττελσμπαχ, κόρης του [[Αλβέρτος Γ΄ της Βαυαρίας|Αλβέρτου Γ΄]] δούκα της Βαυαρίας.
Έκανε σταδιοδρομία ως κοντοτιέρος στη Βενετία το διάστημα 1489-98. Ήταν ο διοικητής του στρατού του Ιταλικού Συνασπισμού στη μάχη του Φορνόβο, υπό την καθοδήγηση του θείου του Ριντόλφο Γκοντζάγκα, που ήταν εμπειρότερος. Αν και αμφίρροπη, η μάχη είχε ως αποτέλεσμα την απώθηση του [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Καρόλου Η΄]] της Γαλλίας πέρα από τις Άλπεις. Τον περιέγραφαν ως βραχύ, με σπινθηροβόλα μάτια, περιφρονητικό και εξαίρετα γενναίο· εθεωρείτο ο καλύτερος ιππότης της Ιταλίας.<ref>Nicolle, ''Fornovo 1495'',
Αργότερα συμμάχησε με τον [[Πάπας Ιούλιος Β΄|πάπα Ιούλιο Β΄]] στον Ιερό Συνασπισμό εναντίον της Βενετίας. Σε κάποια ευκαιρία οι Βενετοί τον αιχμαλώτισαν, τον κράτησαν όμηρο για μερικούς μήνες και τον ταπείνωσαν. Δεν ελευθερώθηκε παρά μόνο όταν έδωσε τον γιο του Φρειδερίκο Β΄ στη Ρώμη.<ref>Sylvia Ferino: Isabella d'ESte, KHM Vienna 1994,
Κατά την απουσία του η Μάντουα κυβερνήθηκε από την σύζυγό του Ισαβέλα των Έστε. Υπό τη διοίκησή τους η πόλη γνώρισε πολιτιστική άνθηση. Είναι η εποχή ακμής της πόλης, στην οποία βρίσκονται καλλιτέχνες όπως ο [[Αντρέα Μαντένια]] και ο [[Ιάκομπο Μπονακόλσι]]. Ο Φραγκίσκος Β΄ έκτισε το ανάκτορο του Σαν Σεμπαστιάν και ο Μαντένια ζωγράφισε εκεί τον ''θρίαμβο του Καίσαρα'', 9 έργα αυγοτέμπερας, συνολικά 70 τμ.
Από το 1503 άρχισε μία μακρά σχέση με τη [[Λουκρητία Βοργία]].<ref>''Lucrezia Borgia: Life, Love and Death in Renaissance Italy'', Sarah Bradford, Viking, 2004</ref><ref>[http://observer.guardian.co.uk/review/story/0,6903,1334580,00.html Observer review of ''Lucrezia Borgia: Life, Love and Death in Renaissance Italy'']</ref> Από τις επαφές του με κοινές γυναίκες ασθένησε από σύφιλη και απεβίωσε το 1519. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Φρειδερίκος Α΄.
Γραμμή 38:
==Οικογένεια==
Το 1490 νυμφεύτηκε την Ισαβέλα των Έστε, κόρη του [[Έρκολε Α΄ της Φερράρα|Έρκολε Α΄]] δούκα της Φερράρα και είχε τέκνα:<ref>Julia Mary Cartwright Ady, Isabella d'Este, marchioness of Mantua, 1474–1539: a study of the renaissance, Volume 1, 1907</ref>[http://observer.guardian.co.uk/review/story/0,6903,1334580,00.html Observer review of ''Lucrezia Borgia: Life, Love and Death in Renaissance Italy'']</ref>
* Ελεονόρα 1493-1570, παντρεύτηκε τον [[Φραγκίσκος Μάριος Α΄ του Ουρμπίνο|Φραγκίσκο-Μάριο Α΄]] ντελα Ρόβερε, δούκα του Ουρμπίνο.
* Μαργαρίτα, γενν. 1496.
* Ιππολύτη 1503-1570, μοναχή στη δομινικανή μονή του Σαν Βιντσέντσο.
* [[Φρειδερίκος Β΄ της Μάντουα|Φρειδερίκος Β΄]] 1500-1540, δούκας της Μάντουα.
* [[Έρκολε Γκοντζάγκα|Έρκολε]] 1506-1565, καρδινάλιος.
* [[Φερράντε της Γκουαστάλα|Φερράντε]] 1507-1557, κόμης του Γκουαστάλα.
* Λιβία 1508-1569, μοναχή.
==Υποσημειώσεις==
{{παραπομπές}}
Γραμμή 51 ⟶ 52 :
*{{cite book|first=David |last=Nicolle|title=Fornovo 1495|publisher=Osprey Publishing|year=1996}}
*{{cite book|last=Roeder|first=Ralph |year=1933|title=The Man of the Renaissance|publisher=Viking Press}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Francesco II Gonzaga, Marquess of Mantua}}
| |||