Τζοβάνι του Κόζιμο των Μεδίκων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του [[Κόζιμο ο πρεσβύτερος|Κόζιμο]] κυβερνήτη της Φλωρεντίας και της Κοντεσίνας ντε Μπάρντι, κόρης του Αλεσάντρο κόμη του Βέρνιο. Τον αποκαλούσαν και Τζοβάνι του Κόζιμο (Giovanni di Cosimo). Αδελφός του ήταν ο [[Πέτρος των Μεδίκων, ο Ποδάγρας|Πέτρος Α΄]].{{sfn|Tomas|2003|p=7}}

Έλαβε εκπαίδευση σύμφωνα με τις αρχές του Ανθρωπισμού και είχε μεγάλο ενδιαφέρον στη μουσική. Ο αδελφός του είχε αδύναμη υγεία και ο πατέρας τους προόριζε τον Τζοβάνι για διάδοχο στην Τράπεζα, έτσι από το 1438 διηύθυνε το υποκατάστημα της Φερράρα. Το 1454 εκλέχθηκε εκπρόσωπος συντεχνίας (prior) στο Συμβούλιο των 9 (Signoria) και ήταν μέλος της αντιπροσωπείας που υποδέχθηκε τον [[Πάπας Πίος Β΄|πάπα Πίο Β΄]] στην πόλη. Το επόμενο έτος ο πατέρας του τον έκανε διευθυντή της τράπεζας των Μεδίκων, αλλά του Τζοβάνι αποσπούσαν την προσοχή οι Τέχνες και άλλες δραστηριότητες. Ο Κόζιμο δυσαρεστήθηκε και έβαλε τον Φραντσέσκο Σασέτι να τον επιβλέπει.

Τον πατέρα του κατά την εξορία τον υποστήριξε ο Νικολό Αλεσάντρι{{sfn|Tomas|2003|p=7}} και το 1452 πάντρεψαν τα παιδιά τους: τον Τζοβάνι με τη Μαρία-Τζινέβρα.{{sfn|Tomas|2003|p=17}} Η σύζυγος του Τζοβάνι επισκεπτόταν συχνά ιαματικά λουτρά για την υγεία της· εκεί δημιουργήθηκε μία παρέα γυναικών και συχνά αλληλογραφούσε με τις φίλες της. Η Μαρία-Τζινέβρα απεβίωσε το 1478.{{sfn|Tomas|2003|p=47}}

Ο Τζοβάνι απεβίωσε το 1463, ένα έτος πριν τον πατέρα του και τάφηκε στη βασιλική του Σαν Λορέντζο. Στην Τράπεζα και στη διακυβέρνηση της Φλωρεντίας τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος, αν και υπέφερε από ποδάγρα, αδελφός του. Αργότερα ο Πέτρος Α΄ έφτιαξε επιτύμβιο μνημείο γι' αυτόν, έργο του [[Αντρέα Βερόκιο]].