Αρχηγείο της Γκεστάπο στην Αθήνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Το '''αρχηγείο της Γκεστάπο''' επί της οδού Μέρλιν 6<ref>[http://www.lifo.gr/team/athens/51672 Κω...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 14:37, 7 Μαρτίου 2017

Το αρχηγείο της Γκεστάπο επί της οδού Μέρλιν 6[1], στο κέντρο της Αθήνας (Κολωνάκι) ήταν οι κεντρικές εγκαταστάσεις του ελληνικού παραρτήματος της «γερμανικής μυστικής κρατικής αστυνομίας» («Geheime Staatspolizei») κατά τη διάρκεια της Κατοχής που οι Αθηναίοι αποκαλούσαν «κομαντατούρ» (υπηρεσίες ασφαλείας και αστυνομίας). Μαζί με τα κρατητήρια της Οδού Κοραή, αποτέλεσαν τους κύριως χώρους όπου εκατοντάδες ή και χιλιάδες Έλληνες πατριώτες και μέλη της Εθνικής Αντίστασης (μεταξύ των οποίων οι μουσικοσυνθέτες Μάρκος Βαμβακάρης και Γιώργος Κατσαρός) φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τους γερμανούς κατακτητές και τους Έλληνες συνεργάτες τους (διερμηνείς, βασανιστές, καταδότες κ.α.) Σήμερα, στην ίδια θέση βρίσκονται εμπορικά καταστήματα, ενώ στην πρόσοψη υπάρχει ένα σύνθετο μνημείο, έργο του γλύπτη Θανάση Απάρτη, σαν αναμνηστικό της θυσίας των ανώνυμων Ελλήνων.

Στο αρχηγείο της Γκεστάπο οδηγούνταν προς ανάκριση οι συλληφθέντες πολίτες κατά τις επιχειρήσεις των ταγμάτων των SS, ή σε μπλόκα και σε εφόδους που πραγματοποιούσαν άνδρες της Χωροφυλακής σε διάφορες συνοικίες της πρωτεύουσας, αλλά και σε τόπους εργασίας[2]. Εκεί, υποβάλλονταν σε απάνθρωπα βασανιστήρια και ακολούθως στέλνονταν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, εάν δεν εκτελούνταν επί τόπου (υπολογίζεται ότι περίπου 300 άτομα δολοφονήθηκαν εκεί), ή αν δεν πέθαιναν κατά τη διάρκεια της ανάκρισής τουςΣφάλμα αναφοράς: Λείπει η ετικέτα κλεισίματος </ref> για την ετικέτα <ref>.

Παραπομπές

  1. Κωνσταντίνος Κουσαρίδας, «Τα γνωστά και άγνωστα «κολαστήρια» της Αθήνας - Βόλτες στην ιστορική Αθήνα» (άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Lifo» με ημερομηνία 30.9.2014 |11:42)
  2. Βελίκα Καραβάλτσιου για το CNN Ελλάς με ημερομηνία 27.10.2016|18:30 «28η Οκτωβρίου: τα κτίρια θυμούνται την Κατοχή - Το κολαστήριο της Οδού Μέρλιν»]