Φοίνιξ ο Θεσσαλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
+επιμ. -τεκμηρ.
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις3|Φοίνικας}}
Με το όνομαΟ '''Φοίνιξ''' στην [[ελληνική μυθολογία]], εκτός από τον [[Φοίνιξ (μυθολογία)|Φοίνικα του Αγήνορα]], είναι γνωστός και έναςήταν σύμβουλος και παιδαγωγός του ήρωα [[Αχιλλέας|Αχιλλέα]],. Ήταν γιος του [[Αμύντορας|Αμύντορα]], ο οποίοςκαι πήρεέλαβε μέρος και στον [[Τρωικός πόλεμος|Τρωικό Πόλεμο]].<ref Για κάποιον έρωτά του, ο Φοίνιξ αυτός, που αναφέρεται σε αρκετά χωρία στην ''[[Ιλιάδα]]'' (Ι 168, 427, 432 κ.ε., Π 196, Ρ 555 κ.ε., Τ 331), είχε δεχθεί την κατάρα του πατέρα του, οπότε κατέφυγε στον [[Πηλέαςname="LexHomer">{{harvnb|Πηλέα]] στη [[Φθία]]. Ο Πηλέας τον διόρισε ηγεμόνα των [[ΔόλοπεςΚρούσιος|Δολόπων]] και παιδαγωγό του γιου του, του Αχιλλέα1888}}.</ref>
 
Για κάποιον έρωτά του, ο Φοίνιξ (που αναφέρεται σε αρκετά χωρία από τον [[Όμηρος|Όμηρο]] στην ''[[Ιλιάδα]]'' (Ι 168, 427, 432 κ.εξ., Π 196, Ρ 555 κ.εξ., Τ 331), είχε δεχθεί την κατάρα του πατέρα του, οπότε κατέφυγε στον [[Πηλέας|Πηλέα]] στη [[Φθία]]. Ο Πηλέας τον διόρισε ηγεμόνα των [[Δόλοπες|Δολόπων]] και παιδαγωγό του γιου του, του Αχιλλέα.<ref name="LexHomer"/>
==Πηγές==
 
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος ''Χάρη Πάτση'', Αθήνα 1969, σελ. 702
Συμμετείχε στη συμφιλιωτική πρεσβεία του [[Αγαμέμνων|Αγαμέμνονα]] προς τον Αχιλλέα, η οποία είχε ως στόχο τον εξευμενισμό του ήρωα και το καταλάγιασμα του θυμού του ενάντια στον αρχηγό των Ελλήνων, που του είχε πάρει τη [[Βρισηίδα]], με αποτέλεσμα την ολέθρια απόφασή του να αποχωρήσει από τη μάχη ενάντια στους Τρώες. Ο Φοίνικας (βλ. [[s:Ιλιάς/Ι|''Ιλιάδα'' Ι]], ιδίως 502 κ.εξ.)<ref>Πβ. τη [[s:Ιλιάδα_(Πολυλάς)/ι#v500|μετάφραση]] της ''Ιλιάδας'' από τον [[Ιάκωβος Πολυλάς|Ιάκωβο Πολυλά]].</ref> κάλεσε τον παλιό μαθητή του να αποδεχτεί τη διαμεσολάβηση, σεβόμενος στις [[Λιτές]], τις θεότητες των ικεσιών, ώστε να αρθούν οι συμφορές που είχε επέφερε η [[Άτη]], η θεότητα της πλάνης και της συμφοράς (που είτε είχε πλήξει απευθείας εκείνον, κατά μια εκδοχή, είτε άλλους γύρω από αυτόν, κατά μια άλλη).<ref>{{harvnb|Yamagata|2005|p=21}}.</ref>
* [[Μαρτίνος Κρούσιος|Κρουσίου]]: ''Λεξικόν Ομηρικόν'', διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901
 
== Παραπομπές ==
<references />
 
== Πηγές ==
* {{cite book
|author=Κρούσιος
|title=Λεξικόν Ομηρικόν
|others=(«εκ δε της έκτης γερμανικής εκδόσεως διασκευασθέν χάριν των Ελλήνων υπό Ι. Πανταζίδου»)
|publisher=Εκ του Tυπογραφείου των Καταστημάτων [[Ανέστης Κωνσταντινίδης|Ανέστη Κωνσταντινίδου]]
|location=Αθήνα
|year=1888
|page=675
|url=http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/6/2/a/metadata-441-0000018.tkl
|accessdate=09-03-2017
|authorlink=Μαρτίνος Κρούσιος
|ref=harv}}
 
* {{cite book
|last=Yamagata
|first=Naoko
|contribution=Disaster Revisited: Ate and the Litai in Homer's ''Iliad''
|title=Personification in the Greek World: From Antiquity to Byzantium
|others=(<small>Publications of the Centre for Hellenic Studies, King's College London, αρ. 7</small>)
|editors=Stafford, Emma και Judith Herrin
|year=2005
|publisher=Ashgate
|location=Άντελσοτ (Χαμσάιρ)
|pages=21-28
|isbn=978-0-7546-5031-7
|ref=harv}}
 
{{μυθολογία-επέκταση}}