Ρόμπερτ Όλντριτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες καλλιτέχνη}} Ο '''Ρόμπερτ Όλντριτς''' (αγγλικά: ''Robert Aldrich'', 9 Αυγούσ...
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Ο Όλντριτς γεννήθηκε στο Κράνστον του Ρόουντ Άιλαντ κι ήταν γιος της Λώρα Λώσον και του εκδότη Έντουαρντ Μπέρτζες Όντριτς. Ήταν επίσης εγγονός του γερουσιαστή Νέλσον Όντριτς και εξάδελφος του Νέλσον Ρόκεφελερ. Σπούδαζε οικονομία στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, όταν τα παράτησε το [[1941]] για να αναλάβει καθήκοντα κλητήρα στην εταιρία [[RKO Pictures]], όπου λάμβανε 50 δολάρια την εβδομάδα. Κατόπιν αυτής του της απόφασης αποξενώθηκε από την οικογένειά του και αποκληρώθηκε από την οικογενειακή περιουσία<ref name=Thomson>{{cite journal|last=Thomson|first=David|title=Iconoclasts/ Robert Aldrich:Going for Broke|journal=DGA Quarterly|year=2010|issue=Spring|page=57|url=http://www.dga.org/Craft/DGAQ/All-Articles/1001-Spring-2010/Profile-Robert-Aldrich.aspx|accessdate=July 15, 2013}}</ref>.
 
Σύντομα η καριέρα του άρχισε να εκτοξεύεται, αφού άρχισε να εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα σε μεγάλους δημιουργούς της εποχής όπως ο [[Ζαν Ρενουάρ]], ο [[ΤσαρλιΤσάρλι Τσάπλιν]], ο [[Ρόμπερτ ΡόσενΡόσσεν]] και ο Τζόζεφ Λόουζι. Το [[1953]] γύρισε την πρώτη του ταινία Big Leaguer, για λογαριασμό της τηλεόρασης και ένα χρόνο αργότερα σκηνοθέτησε τους [[Γκάρι Κούπερ]] και [[Μπαρτ Λάνκαστερ]] στην ταινία ''Βέρα Κρουζ''. Τα ακόλουθα εγχειρήματά του: ''Φίλησέ με, μέχρι θανάτου'', ''Άγγελοι με ματωμένα χέρια (The Big Knife, 1955)'' (βασισμένο σε θεατρικό του [[Κλίφορντ Όντετς]]) και ''Έφοδος (Attack, 1956)'' του έδωσαν αναγνωρισιμότητα και θεωρούταν πλέον ως δημιουργός με δικό του προσωπικό κινηματογραφικό στυλ. Το 1959 ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στο 9ο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου]]<ref name="Berlinale 1959">{{cite web|url=http://www.berlinale.de/en/archiv/jahresarchive/1959/04_jury_1959/04_Jury_1959.html |title=9th Berlin International Film Festival: Juries |accessdate=January 5, 2010 |work=berlinale.de}}</ref>.
 
Κατά τις αρχές της δεκαετίας του '60 η καριέρα του είχε αρχίσει να φθίνει, καθώς οι ταινίες που γύριζε δεν είχαν πλέον εμπορική απήχηση, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να σκηνοθετήσει τις αιώνιες αντιπάλους [[Μπέτι Ντέιβις]] και [[Τζοαν Κρόφορντ]] στη γοτθική ταινία τρόμου ''[[Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; (ταινία, 1962)|Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν;]]'' που έλαβε την εύνοια των κριτικών και είχε εμπορική επιτυχία. Δυο χρόνια αργότερα σκηνοθέτησε ξανά την Ντέιβις στην ταινία τρόμου ''[[Το μυστικό της Σάρλοτ]]'' που είχε ανάλογη απήχηση. Ακολούθησαν η σεξουαλικά αμφιλεγόμενη ταινία ''Τρεις γυναίκες με τον δικό τους έρωτα (The Killing of Sister George, 1968)'', καθώς και η άκρως επιτυχημένη πολεμική ταινία ''Και οι δώδεκα ήταν καθάρματα''. Η επιτυχία της ταινίας ''Και οι δώδεκα ήταν καθάρματα'' του έδωσε την ευκαιρία να ανοίξει την δική του εταιρία παραγωγής, αλλά μια σειρά εμπορικών αποτυχιών των ώθησαν στο να ακολουθήσει την πεπατημένη του Χόλιγουντ και να στραφεί στον εμπορικό κινηματογράφο. Από τις τελευταίες ταινίες που γύρισε ξεχωριστή θέση έχουν ''Η μεγάλη επιδρομή (Ulzana's Raid, 1972)'' και ''11 υπέροχα καθάρματα''.