Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Ο '''Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα''' (''Galeazzo Maria Sforza'', [[24 Ιανουαρίου]] [[1444]] - [[26 Δεκεμβρίου]] [[1476]]) ήταν δούκας του [[Μιλάνο|Μιλάνου]] ([[1466]] - [[1476]]).
 
Μέλος της διάσημης οικογένειας των [[ΟικογένειαΟίκος Σφόρτσατων Σφορτσα|Σφόρτσα του Μιλάνου]], ήταν με κλίση στις τέχνες, τα γράμματα, τη μουσική, ενώ παράλληλα ήταν τυραννικός και βίαιος. Γιος του διάσημου επαναστάτη [[Φραγκίσκος Α' Σφόρτσα|Φραγκίσκου ΣφόρτσαΑ΄]], σύμμαχουσυμμάχου του [[Κοσμάς των Μεδίκων|ΚοσμάΚόζιμο των Μεδίκων]], που είχε κερδίσει τον τίτλο του δούκα του Μιλάνου, και της [[Μπιάνκα Μαρία Βισκόντι]].
 
Ήταν διάσημος θαυμαστής της μουσικής, μετατρέποντας το παρεκκλήσιπαρεκκλήσιό του σε τόπο συγκέντρωσης μουσικών συνόλων και διάσημων Ευρωπαίων μουσικών, ιδιαίτερα από τη [[Γαλλία]], τη [[Φλαμανδία]] και τις [[Κάτω Χώρες]]. Χαρακτηριστικότερα μερικοί από αυτούς ήταν ο Αλεξάντερ Αγκρίκολα, ο Γιοχάνες Μαρτίνι, ο Λοϊζέτ Κομπέρ κ.ά.
 
O Γκαλεάτσο, παρά την αγάπη του προς την μουσική, ήταν βίαιος χαρακτήρας. Αναφέρονται περιστατικά όπως αυτό ενός κατασκόπου του τον οποίο ανάγκασε να καταπιεί ολόκληρο λαγό, άλλον καρφωμένο ζωντανό στο φέρετρό του, και έναν ποιητή που τον καταδίκασε σε θάνατο από πείνα. Είχε παθολογική αδυναμία στις γυναίκες, που τις άλλαζε συνέχεια.
 
== Δολοφονία ==
Η δολοφονία του οργανώθηκε από τρεις υψηλούς κρατικούς του συμβούλους, τους [[Κάρλο Βισκόντι]], [[Τζερόλαμο Ολτζιάτι]] και [[Τζιοβάνι Αντρέα Λαμπουνιάνι]]. Ο Λαμπουνιάνι ήταν ο ιθύνων νους της σκευωρίας, έχοντας μπλεχτεί παλαιότερα σε υποθέσεις όπου ο δούκας τού είχε αφαιρέσει εκτάσεις γης, ο Ολτζιάτι ήταν θιασώτης των δημοκρατικών ιδεωδών, ενώ ο Βισκόντι πίστευε ότι ο Σφόρτσα είχε ατιμάσει την αδελφή του.
 
Αφού μελέτησαν προσεκτικά τις κινήσεις του δούκα, αποφάσισαν να συγκεντρωθούν ([[1476]]) τητην μέραημέρα μετά τα [[Χριστούγεννα]], στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Περίμεναν το δούκα να έρθει και εμφανίστηκε μπροστά του ο Λαμπουνιάνι, όπου μετά από μια σύντομη λογομαχία, τον μαχαίρωσε στη βουβωνική χώρα και το στήθος. Οι άλλοι δύο τον βοήθησαν στις κινήσεις του. Ο Λαμπουνιάνι μπλέχτηκε μέσα στον όχλο, μηαλλά μην καταφέρνοντας να ξεφύγει και δολοφονήθηκε επιτόπου, ενώ οι άλλοι δύο προσωρινά σώθηκαν. Το πτώμα του Λαμπουνιάνι διαπομπεύθηκε στους δρόμους της πόλης και ακρωτηριάστηκε από το πλήθος. Οι άλλοι δύο που δεν ήταν οι κύριοι δολοφόνοι, αλλά συνεργοί, βρέθηκαν αργότερα και εκτελέσθηκαν.
 
Ο [[ουμανισμός|ανθρωπιστής]] Κόλα Μοντάνο, που θεωρήθηκε ηθικός αυτουργός, εμπνέοντας τους δολοφόνους για την πράξη τους, εγκατέλειψε σύντομα το [[Μιλάνο]].
 
Τον Γκαλεάτσο διαδέχθηκε ο γιος του, [[Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα|Τζιαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα]], ενώ η κόρη του, [[Μπιάνκα Μαρία Σφόρτσα]] (γεν. 1472), παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα [[Μαξιμιλιανός Α' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανό Α' τηςτων Αγίας Ρωμαϊκής ΑυτοκρατορίαςΑψβούργων]]. Κόρη του ήταν και η δυναμική [[Αικατερίνη Σφόρτσα]].
 
{{commonscat}}