Έψιλον Ηριδανού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 38:
Το [[1598]] ο ε Ηριδανού περιλήφθηκε στον αστρικό κατάλογο του [[Τύχο Μπράχε|Τύχωνος]], που επανεκδόθηκε το 1627 από τον [[Κέπλερ]] ως τμήμα των ''[[Ροδόλφειοι Πίνακες|Ροδόλφειων Πινάκων]]'' του. Εδώ ο αριθμός καταλόγου του ε Ηριδανού στον αστερισμό είναι ο 10 και συνοδεύεται από την περιγραφή ''"Quae omnes quatuor antecedit"'', δηλ.''«ο προπορευόμενος όλων των 4»'', όπως ακριβώς στον Πτολεμαίο, και με το ίδιο μέγεθος, 3.
 
Το πεζό ελληνικό γράμμα έψιλον δόθηκε στον ε Ηριδανού το [[1603]] από την ''[[Ουρανομετρία]]'' του Γερμανού χαρτογράφου των ουρανών [[Γιόχαν Μπάγερ]]. Ο κατάλογος αυτός απέδωσε πεζά γράμματα του [[Ελληνικό αλφάβητο|ελληνικού αλφαβήτου]] σε ομάδες αστέρων σχετικώς φωτεινών σε κάθε αστερισμό, αρχίζοντας με το ''α'' για τους φωτεινότερους. Ωστόσο, ο Μπάγερ δεν επεχείρησε να κατατάξει συστηματικά τους αστέρες σύμφωνα με τη φωτεινότητά τους, κι έτσι ο ε Ηριδανού φέρει το πέμπτο γράμμα του αλφαβήτου, αλλά είναι μόλις ο δέκατος σε φωτεινότητα αστέρας στον Ηριδανό<ref name=ybsc1991/>.
 
Εκτός από το γράμμα ''ε'', ο Μπάγερ έδωσε στον αστέρα τον αύξοντα αριθμό 13 (τον ίδιο με τον Πτολεμαίο, όπως και για άλλους αστέρες), αλλά και τον χαρακτηρισμό ''Decima septima'' (= ο 17ος). ''"The seventeenth"''. Αυτό επειδή ο Μπάγερ μέτρησε 21 αστέρες στο βόρειο μέρος του Ηριδανού κατά μήκος του ποταμού από τα ανατολικά προς τα δυτικά, από τον πρώτο (β) μέχρι τον 21 (σ) και ο ε ήταν ο δέκατος έβδομος.