Ύλλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) |
αλλαγή μορφής κειμένου, προσθήκη κειμένου και παραπομπών |
||
Γραμμή 1:
== Μυθολογία ==
▲Στην [[ελληνική μυθολογία]] ο '''Ύλλος''' (και σπανιότερα '''Ύλλας''' ή '''Ύλλης''') ήταν γιος του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]] και της [[Δηιάνειρα]]ς. Τον θεωρούσαν επώνυμο της [[Δωριείς|δωρικής]] φυλής των [[Υλλείς|Υλλέων]]. Μετά τον θάνατο του πατέρα του είχε πιθανώς υιοθετηθεί από τον [[Αιγίμιος|Αιγιμιό]].
Ο Ηρακλής έχοντας ολοκληρώσει τους 12 άθλους του διώχθηκε από τον βασιλιά των Μυκηνών [[Ευρυσθέας|Ευρυσθέα]] ως σφετεριστής του θρόνου και πέθανε ως εξόριστος χωρίς ποτέ να επιστρέψει στην πατρίδα του. Οι απόγονοί του, οι [[Ηρακλείδες]], με αρχηγό τον Ύλλο πάντα επιθυμούσαν να επιστρέψουν στα πατρώα εδάφη και να διεκδικήσουν τον θρόνο (βλ. [[Κάθοδος των Δωριέων|Κάθοδος των Ηρακλειδών]]). Συμμαχώντας με τους Αθηναίους πολεμούν εναντίον του [[Ευρυσθέας|Ευρυσθέα,]] τον φονεύουν και καταστρέφουν τον στρατό του <ref name=":0">''ἐνθαῦτα ἐν τῇ διατάξι ἐγένετο λόγων πολλῶν ὠθισμὸς Τεγεητέων τε καὶ Ἀθηναίων· ἐδικαίευν γὰρ αὐτοὶ ἑκάτεροι ἔχειν τὸ ἕτερον κέρας, καὶ καινὰ καὶ παλαιὰ παραφέροντες ἔργα. τοῦτο μὲν οἱ Τεγεῆται ἔλεγον τάδε. 2 “ἡμεῖς αἰεί κοτε ἀξιεύμεθα ταύτης τῆς τάξιος ἐκ τῶν συμμάχων ἁπάντων, ὅσαι ἤδη ἔξοδοι κοιναὶ ἐγένοντο Πελοποννησίοισι καὶ τὸ παλαιὸν καὶ τὸ νέον, ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐπείτε Ἡρακλεῖδαι ἐπειρῶντο μετὰ τὸν Εὐρυσθέος θάνατον κατιόντες ἐς Πελοπόννησον· 3 τότε εὑρόμεθα τοῦτο διὰ πρῆγμα τοιόνδε. ἐπεὶ μετὰ Ἀχαιῶν καὶ Ἰώνων τῶν τότε ἐόντων ἐν Πελοποννήσῳ ἐκβοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἱζόμεθα ἀντίοι τοῖσι κατιοῦσι, τότε ὦν λόγος Ὕλλον ἀγορεύσασθαι ὡς χρεὸν εἴη τὸν μὲν στρατὸν τῷ στρατῷ μὴ ἀνακινδυνεύειν συμβάλλοντα, ἐκ δὲ τοῦ Πελοποννησίου στρατοπέδου τὸν ἂν σφέων αὐτῶν κρίνωσι εἶναι ἄριστον, τοῦτόν οἱ μουνομαχῆσαι ἐπὶ διακειμένοισι. 4 ἔδοξέ τε τοῖσι Πελοποννησίοισι ταῦτα εἶναι ποιητέα καὶ ἔταμον ὅρκιον ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε, ἢν μὲν Ὕλλος νικήσῃ τὸν Πελοποννησίων ἡγεμόνα, κατιέναι Ἡρακλείδας ἐπὶ τὰ πατρώια, ἢν δὲ νικηθῇ, τὰ ἔμπαλιν Ἡρακλείδας ἀπαλλάσσεσθαι καὶ ἀπάγειν τὴν στρατιὴν ἑκατόν τε ἐτέων μὴ ζητῆσαι κάτοδον ἐς Πελοπόννησον. 5 προσκρίθη τε δὴ ἐκ πάντων τῶν συμμάχων ἐθελοντὴς Ἔχεμος ὁ Ἠερόπου τοῦ Φηγέος στρατηγός τε ἐὼν καὶ βασιλεὺς ἡμέτερος, καὶ ἐμουνομάχησέ τε καὶ ἀπέκτεινε Ὕλλον.... -'' [[Ηρόδοτος]]'', Ιστορίαι'' Καλλιόπη, Θ.26 </ref>. Με οδηγό τον Ύλλο κατέλαβαν όλες σχεδόν τις πόλεις της, αλλά μετά από ένα χρόνο περίπου εμφανίσθηκε εκεί μία θανατηφόρα [[επιδημία]] και ο χρησμός που ζήτησαν ανέφερε πως αυτή ήταν εκδήλωση της «θείας οργής» επειδή είχαν επιστρέψει πριν από τον καθορισμένο «από το πεπρωμένο» χρόνο. Υπακούοντας τότε στη «θέληση των θεών», οι Ηρακλείδες εγκατέλειψαν την Πελοπόννησο και ξαναγύρισαν στην Αττική, όπου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του [[Μαραθώνας|Μαραθώνα]].
Μόλις
▲Μόλις απέδραμαν και τα τελευταία ίχνη της επιδημίας, ο Ύλλος κατέφυγε στο [[Μαντείο των Δελφών]] και ζήτησε χρησμό για το πότε έπρεπε να ξαναγυρίσουν στην Πελοπόννησο. Του δόθηκε τότε ο χρησμός ότι ο κατάλληλος χρόνος θα ήταν «μετά τον τρίτο θερισμό» ή «μετά την τρίτη σοδειά». Ανάμεσα σε όλους τους αδελφούς του, ο Ύλλος ήταν ο πραγματικός κληρονόμος του Ηρακλή και αυτός που είχε ζήσει τον περισσότερο καιρό μαζί του και ανατράφηκε κοντά του. Για τους λόγους αυτούς ο Ύλλος είχε αναγνωρισθεί από τους Ηρακλείδες αρχηγός τους και σε αυτόν είχαν αναθέσει να τους οδηγήσει στην εστία τους. Αμέσως μετά τον χρησμό αυτόν λοιπόν, ο Ύλλος επικεφαλής των αδελφών του επεχείρησε να περάσει τον Ισθμό της Κορίνθου. Εκεί όμως συνάντησε παρατεταγμένο τον στρατό του [[Έχεμος|Εχέμου]], του βασιλιά της [[Αρκαδία]]ς. Αντί για μάχη, προτιμήθηκε από τις δύο πλευρές μία [[μονομαχία]] ανάμεσα στους αρχηγούς τους. Σε αυτή σκοτώθηκε ο Ύλλος, κι έτσι οι Ηρακλείδες επέστρεψαν πίσω.
Ο τάφος του Ύλλου υποτίθεται ότι βρισκόταν κοντά στα [[Μέγαρα]]. Ηρώο του βρισκόταν και στην Αθήνα, βόρεια από την Ακρόπολη, κοντά στο ιερό του [[Αχελώος (μυθολογία)|Αχελώου]]. Ο Ύλλος λατρευόταν επίσης στη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], στο [[Άργος]] και στην [[Τροιζήνα]].
==Πηγές==
* Emmy Patsi-Garin:
==Παραπομπές==
<references />
▲* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος ''Χάρη Πάτση'', Αθήνα 1969
{{Πλαίσιο Πλοήγησης
| name = Αρχαίοι και μυθικοί βασιλείς της Σπάρτης
| |||