Υδρογόνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →top |
|||
Γραμμή 55:
}}
To '''υδρογόνο''' ([[λατινική γλώσσα|λατινικά]]: ''hydrogenium'', [[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: ''hydrogen'') είναι το [[αμέταλλα|αμέταλλο]] [[Χημικά στοιχεία|χημικό στοιχείο]] με χημικό σύμβολο '''H''' και [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] [[1 (αριθμός)|1]]. Με [[ατομικό βάρος|ατομική μάζα]] 1,00794(7) [[ατομική μονάδα μάζας|amu]], το υδρογόνο είναι το ελαφρύτερο χημικό στοιχείο του [[Περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων|περιοδικού πίνακα]]. Η [[Μονοατομικό αέριο|μονοατομική]] [[αλλοτροπία|αλλομορφή]] του (H<sub>1</sub>), είναι η πιο [[
Στις «[[κανονικές συνθήκες|κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος]]», δηλαδή σε [[θερμοκρασία]] 25°C και υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], το (χημικά καθαρό) υδρογόνο είναι ένα [[χρώμα|άχρωμο]], [[Οσμή|άοσμο]], [[γεύση|άγευστο]], μη [[Τοξικότητα|τοξικό]], [[Αμέταλλα|αμέταλλο]] και πολύ [[
Ως το απλούστερο γνωστό [[άτομο]], το άτομο του υδρογόνου είχε σημαντική θεωρητική εφαρμογή, και χρησιμοποιήθηκε στην ανάπτυξη της [[ατομική θεωρία|ατομικής θεωρίας]]. Είναι το μόνο ουδέτερο άτομο για το οποίο υπάρχει αναλυτική λύση για την [[εξίσωση Σρέντιγκερ]] (''equation Schrödinger''), οπότε η θεωρητική μελέτη του ατόμου του, δηλαδή των [[Ενέργεια|ενεργειακών]] καταστάσεών του και των δυνατοτήτων του για δημιουργία [[Χημικός δεσμός|δεσμών]], έπαιξε νευραλγικό ρόλο για την ανάπτυξη της [[Κβαντομηχανική|Κβαντομηχανικής]].
Το στοιχειακό υδρογόνο (γνωστό και ως «διυδρογόνο», H<sub>2</sub>) παράχθηκε για πρώτη φορά τεχνητά<ref>Εννοείται ότι επίσης ταυτοποιήθηκε, καταγράφηκε ότι παράχθηκε και ταυτοποιήθηκε, και διασώθηκε η καταγραφή, γιατί κατά λάθος ή χωρίς να ταυτοποιηθεί ή να καταγραφεί ποιος μπορεί να ξέρει αν είχε ξαναπαραχθεί και νωρίτερα ή αν καταστράφηκε κάποια τέτοια καταγραφή πριν γίνει δεκτή από την επιστημονική κοινότητα.</ref> στις αρχές του [[16ος αιώνας|16<sup>ου</sup>]] αιώνα, με ανάμειξη [[μέταλλα|μετάλλων]] και ισχυρών [[οξέα|οξέων]].<ref>Σημειώστε ότι μόνο τα ηλεκτροθετικότερα από το υδρογόνο μέταλλα παράγουν υδρογόνο με την επίδραση οξέων σε αυτά. Για παράδειγμα ο [[χαλκός]] δεν παράγει.</ref> Τη χρονική περίοδο [[1766]]-[[1781]], ο [[Χένρι Κάβεντις]] (''Henry Cavendish'') αναγνώρισε πρώτος ότι το αέριο υδρογόνο είναι μια διακριτή (ξεχωριστή, διαφορετική από τις ήδη γνωστές) χημική ουσία,<ref>Presenter: Professor Jim Al-Khalili (2010-01-21). "Discovering the Elements". Chemistry: A Volatile History. 25:40 minutes in. BBC. BBC Four.</ref> και ότι παρήγαγε [[νερό]] όταν [[καύση|καιγόταν]]. Με βάση αυτή τη βασική του ιδιότητα, το ονόμασε «υδρογόνο», συνενώνοντας τις [[ελληνική γλώσσα|ελληνικές]] λέξεις «ὕδωρ» και «γεννῶ».
Η [[βιομηχανία|βιομηχανική]] του παραγωγή γίνεται κυρίως με επίδραση
Επίσης, το υδρογόνο είναι μια πρόκληση για τη [[μεταλλουργία]], αφού μπορεί να [[διαπίδυση|διαπιδύσει]] πολλά μέταλλα.<ref>]Τα μόριά του είναι συχνά μικρότερα από τα διάκενα μεταξύ των μεταλλικών ιόντων στα [[μεταλλικό πλέγμα|μεταλλικά πλέγματα]]</ref><ref name="Rogers 1999 1057–1064">Christensen, C.H.; Nørskov, J.K.; Johannessen, T. (9 July 2005). "Making society independent of fossil fuels — Danish researchers reveal new technology". Technical University of Denmark. Retrieved 2008-03-28.</ref> Το γεγονός αυτό καθιστά περίπλοκη την ορθή σχεδίαση και κατασκευή των σωλήνων μεταφοράς του και των δοχείων αποθήκευσής του.<ref>Και βέβαια αυξάνει το κόστος και το ρίσκο κινδύνου, αποθήκευσης, μεταφοράς και χρήσης του.</ref><ref name="Christensen"> Christensen, C.H.; Nørskov, J.K.; Johannessen, T. (9 July 2005). "Making society independent of fossil fuels — Danish researchers reveal new technology". Technical University of Denmark. Retrieved 2008-03-28.</ref>
|