Περδίκκας Β΄ της Μακεδονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου, το Μακεδονικό κράτος άρχισε να αποσυντίθεται. Τα διάφορα μακεδονικά φύλα αυτονομήθηκαν σχεδόν πλήρως και υπήρχε μόνο μια χαλαρή συμμαχία γύρω από το βασιλιά. Το 434, ο αδελφός του Περδίκκα Β΄, Φίλιππος, διεκδίκησε το θρόνο και ζήτησε τη συνδρομή των [[Αρχαία Αθήνα|Αθηναίων]] και του βασιλιά των ''Ελιμών'', ''Δέρδα'', για να πετύχει το σκοπό του. Ο Περδίκκας αντέδρασε προκαλώντας εξεγέρσεις σε μερικές υποτελείς πόλεις των Αθηνών, όπως η [[Ποτίδαια]]. Η Αθήνα αμέσως έστειλε 1000 οπλίτες και 30 πλοία και κατέλαβαν τη [[Θέρμη]]. Προχώρησαν και στην πολιορκία της [[Αρχαία Πύδνα Πιερίας|Πύδνας]], όπου βρήκαν ενισχύσεις από άλλους 2000 οπλίτες και 40 πλοία. Οι Αθηναίοι έλυσαν την πολιορκία όταν πληροφορήθηκαν την άφιξη 1600 [[Αρχαία Κόρινθος|Κορίνθιων]] οπλιτών και 400 ψιλών με σκοπό να ενισχύσουν τους εξεγερμένους της Ποτίδαιας. Οι Αθηναίοι, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον νέο κίνδυνο, τάχθηκαν με τον Περδίκκα Β΄ και ξεκίνησαν για την Ποτίδαια. Ο Περδίκκας Β΄ στη συνέχεια, αφού είχε αφαιρέσει το κυριότερο στήριγμα του Φίλιππου, βοήθησε τους Αθηναίους στη νίκη και καταστολή της εξέγερσης<ref>{{ws|[[s:Θουκυδίδης/Α#56|Θουκυδίδης, ''Ιστορίαι'', Βιβλίο Α', κεφ.56-57]]}}</ref>.

Ο Περδίκκας Β΄ δεν παρέμεινε πιστός για πολύ στη συμμαχία με τους Αθηναίους και το [[429 π.Χ.]] έστειλε 1000 άνδρες για να βοηθήσει τους [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] σε μια επίθεση των τελευταίων κατά της [[Ακαρνανία|Ακαρνανίας]], αλλά έφτασε πολύ αργά για να φανεί χρήσιμος. Σε απάντηση, ο [[Σιτάλκης]], βασιλιάς της [[Θράκη|Θράκης]] και σύμμαχος των Αθηναίων, εισέβαλε στη Μακεδονία με την υπόσχεση βοήθειας από τους Αθηναίους. Η υπόσχεση βοήθειας από τους Αθηναίους δεν πραγματοποιήθηκε και ο Περδίκκας Β΄ , με διπλωματία, έσωσε το βασίλειό του από τον κίνδυνο (έταξε την αδελφή του [[Στρατονίκη (αδελφή Περδίκκα Β')|Στρατονίκη]] για σύζυγο στον [[Σεύθης Α'|Σεύθη]], ανιψιό του Σιτάλκη και ο τελευταίος αποσύρθηκε).<ref>{{Ws|[[s:Θουκυδίδης/Β#29|Θουκυδίδης, ''Ιστορίαι'', κεφ. 29]]}}</ref><ref>{{Ws|[[s:Ιστορία_του_Πελοποννησιακού_Πολέμου/Β#p101|Θουκυδίδης, ''Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου'', βιβλίο Β´, 101]]}}</ref>

Για να ανταμείψουν τους Μακεδόνες, οι Σπαρτιάτες βοήθησαν τον Περδίκκα Β΄ να διασφαλίσει τα σύνορά του, ηγούμενοι μίας επίθεσης κατά του βασιλιά [[Αρράβαιος|Αρραβαίου]] των [[Λυγκηστές|Λυγκηστών]], με την υπόσχεση βοήθειας και από τους [[Ιλλυριοί|Ιλλυριούς]]. Οι Ιλλυριοί όμως άλλαξαν στρατόπεδο και επιτέθηκαν στον Περδίκκα Β΄ και τους Σπαρτιάτες. Οι ελλιπώς εκπαιδευμένοι Μακεδόνες τράπηκαν σε φυγή και κατ' ανάγκη οι Σπαρτιάτες υποχώρησαν, μάλιστα από την αγανάκτησή τους επιτέθηκαν στις αποσκευές των Μακεδόνων. Το τελευταίο περιστατικό ψύχρανε τις σχέσεις Μακεδόνων και Πελοποννησίων και έκαναν τον Περδίκκα Β΄ να προσεγγίσει ξανά την Αθήνα και τελικά να συμμαχήσει ξανά μαζί της το 423/2 π.Χ.

Το 417 ο Περδίκκας Β΄ αφήνει για ακόμα μια φορά τους Αθηναίους και μπαίνει στη συμμαχία Σπάρτης-[[Άργος|Άργους]]. Τέσσερα χρόνια αργότερα υπέκυψε στις αθηναϊκές πιέσεις, διέκοψε τις σχέσεις του με τους Πελοποννήσιους και βοήθησε την [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] στην επίθεσή της κατά της Αμφίπολης.

Πέθανε το [[413 π.Χ.]] και τον διαδέχτηκε ο γιος του [[Αρχέλαος Α'|Αρχέλαος Α΄]].