Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Για την αντιμετώπιση του Σαλαντίν, ο Ραϊμόνδος ήταν υποστηρικτής μιας συμμαχίας με το Χαλέπι, το οποίο επίσης απειλούνταν από τον Σαλαντίν. Αυτή η συμμαχία θα του χρεωθεί σε παραπάνω από μια περίπτωση, ενώ θα του αποφέρει τον χαρακτηρισμό του ''"φίλου των Μουσουλμάνων"'' από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Όταν ο Βαλδουίνος Δ΄ ενηλικιώθηκε, ο ΡαΙμόνδος Γ΄ παρέμεινε ως σύμβουλος του βασιλιά, με τον τελευταίο όμως να βρίσκεται πάντοτε μετέωρος μεταξύ των δύο αντίπαλων παρατάξεων.
Ο Ραϊμόνδος Γ΄ ανέλαβε και πάλι αντιβασιλέας στη διάρκεια της βασιλείας του [[Βαλδουίνος Ε' της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Ε΄]] από το [[1185]] ως το [[1186]]. Αλλά μετά τον θάνατο του τελευταίου, δεν θα καταφέρει να εμποδίσει την στέψη του [[Γκυ των Λουζινιάν|Γκυ ντε Λουζινιάν]], υποψηφίου για το συγκεκριμένο αξίωμα της αντίπαλης παράταξης. Ο τελευταίος, χωρίς να διαθέτει καμία πολιτική ή στρατιωτική αρετή, αποφάσισε να εκστρατεύσει εναντίον του Σαλαντίν υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, παρά να τον περιμένει, όπως τον συμβούλευαν ο Ραϊμόνδος και οι Ιωαννίτες Ιππότες. Τελικώς, θα καταφέρουν να μεταπείσουν τον Γκυ, προτού αυτός ετοιμαστεί για την εκστρατεία, οδηγώντας έτσι τον στρατό του στην καταστροφή. Θα κατηγορήσει αργότερα τον Ραϊμόνδο Γ΄ για λιποψυχία και ενώ η γυναίκα του, Εσίβ, βρισκόταν πολιορκημένη στην Τιβεριάδα. Ο Γκυ θα ηττηθεί, ενώ θα καταστραφεί ολοκληρωτικά ο φραγκικός στρατός στη διάρκεια της [[Μάχη του Χατίν|Μάχης του Χατίν]] στις [[4 Ιουλίου]] [[1187]]. Ο Ραϊμόνδος Γ΄ κατάφερε να διαφύγει ζωντανός, περνώντας μέσα από τις γραμμές του αντίπαλου στρατού, αλλά, καθώς είχε απομείνει μονάχα με την εμπροσθοφυλακή του, υποχρεώθηκε να διαφύγει προς την Τύρο.
Χωρίς να συναντήσει πλέον καμία αντίσταση απέναντί του, ο Σαλαντίν κατέλαβε την Γαλιλαία εντός των επόμενων ημερών, κατέλαβε τα διάφορα λιμάνια των [[Άγιοι Τόποι|Αγίων Τόπων]] στην διάρκεια του καλοκαιριού και στην συνέχεια κατέλαβε, ύστερα από πολιορκία, την [[Ιερουσαλήμ]] τον Οκτώβριο του 1187.
| |||