Ελένη (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προσθ. + Πηγές |
μ προσθ. + Πηγές |
||
Γραμμή 81:
=== Όρκος του Τυνδάρεω ===
Με την ονομασία "''όρκος του Τυνδάρεω''", ή "''όρκος των μνηστήρων της Ελένης''" φέρεται στην ελληνική μυθολογία ο όρκος τον οποίο επέβαλε ο Τυνδάρεως στους μνηστήρες της Ελένης και υποχρεώθηκαν αυτοί να δώσουν πριν την ανάδειξη του μέλλοντος συζύγου της Ελένης.<br> Συγκεκριμένα η μεγάλη προσέλευση τόσων πολλών ισχυρών μνηστήρων ήταν επόμενο να φοβίσει τον Τυνδάρεω στην επιλογή του μελλοντικού συζύγου που θα μπορούσε να δημιουργήσει τεράστιες διαμάχες με τραγικές ίσως συνέπειες και γι΄ αυτή ακόμα τη Σπάρτη. Στην επίλυση του
έναντι οποιασδήποτε προσβολής δεχθεί εκ του γάμου του με την Ελένη. Η πρόταση αυτή αφού έγινε τελικά αποδεκτή όλοι οι παραπάνω μνηστήρες έδωσαν το συγκεκριμένο όρκο.<br> Σημειώνεται ότι ο Οδυσσέας είχε προσέλθει ως μνηστήρας, χωρίς όμως γαμήλια δώρα, γεγονός που δικαιολογεί πιθανή υπόσχεση εκ μέρους του Τυνδάρεω να νυμφευθεί την ανεψιά του την [[Πηνελόπη]], κόρη του αδελφού του του Ικαρίου.
=== Γάμος με τον Μενέλαο ===
Τελικά ο [[Τυνδάρεως]], επέλεξε για μέλλοντα σύζυγο της κόρης του Ελένης τον [[Μενέλαος|Μενέλαο]], εγγονό του θρυλικού [[Πέλοπας|Πέλοπα]] και γόνο εκ του σπουδαίου βασιλικού οίκου του [[Ατρέας|Ατρέα]] των [[Μυκήνες|Μυκηνών]], επισημοποιώντας την απόφασή του αυτή με θυσία ενός ίππου, στο σημείο "''ίππου μνήμα''", (όπως αναφέρει ο Παυσανίας<ref>Παυσαν. 3.20,9</ref>), ενώ παράλληλα αυτή έγινε απόλυτα σεβαστή απ΄ όλους τους μνηστήρες, δεσμευμένοι από τον προηγηθέντα όρκο τους. Οι γάμοι του Μενέλαου και της Ελένης τελέσθηκαν στη Σπάρτη όπου και ανέλαβαν βασιλείς μετά την φερόμενη παραίτηση των Τυνδάρεω και Λήδας, ενώ ομοίως ακολούθησε αυτών οι γάμοι του Οδυσσέα και της Πηνελόπης<ref>Απολλόδ. 3.10.7-9</ref>.<br> Ο Μενέλαος και η Ελένη βασίλευσαν για πολλά χρόνια αποκτώντας επτά παιδιά, πέντε γιους και δύο κόρες, τους Νικόστρατο, Αιθιόλα, Θρόνιο, Πλεισθένη, Μορράφιο, και τις Ερμιόνη και Μελίτη<ref>Emmy Patsi-Garin</ref>.
Στη διάρκεια της βασιλείας τους ο Αγαμέμνων κατάφερε να επιστρέψει στις Μυκήνες και ν΄ αναλάβει βασιλεύς εκδιώκοντας τον σφετεριστή του θρόνου και θείο του [[Θυέστης|Θυέστη]], γενόμενοι έτσι οι δύο Ατρείδες, (Μενέλαος και Αγαμέμνων), οι ισχυρότεροι βασιλείς της εποχής τους, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε η μεγάλη εκστρατεία κατά της Τροίας που κατέληξε στο γνωστό [[Τρωικός πόλεμος|δεκάχρονο πόλεμο]].
=== Ελένη: Δευτερεύουσα θεότητα ===
Γραμμή 123 ⟶ 125 :
* Ευριπίδη "Τρωάδες"
* Ηρόδοτος
* Ισοκράτους "''Ελένης εγκώμιον''"
* Ησιόδου "Κατάλογος γυναικών"
* Θεόκριτου "ΧΧΙΙ Διόσκουροι"
Γραμμή 136 ⟶ 139 :
* Υγίνου "Μύθοι"
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969.
* P. Decharme "Ελληνική Μυθολογία"
* H. G. Liddell - R. Scott "Λεξικό ελληνικής γλώσσας"
Γραμμή 141 ⟶ 145 :
* Γ. Δεσπίνης "''Η αρπαγή της Ελένης''" Αρχ. Δελτίον 21, 1966, p.35-44
* Μ. Κοπιδάκης "Ελένη: "What's in a name?"
* Δ. Μαρωνίτης "Ομηρική Ελένη",
==Βιβλιογραφία==
| |||