Χάρτα του Ρήγα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
επιμέλεια
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Χάρτα του Ρήγα, Κύρια παράσταση και τίτλος, 1797.jpg|thumb|370x370px|Η κύρια παράσταση και τίτλος της Χάρτας του [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Φεραίου]], από το 4ο φύλλο στην κάτω αριστερή πλευρά]]
Η '''Χάρτα του Ρήγα '''ή '''Χάρτα της Ελλάδος '''είναι μεγάλων διαστάσεων [[χάρτης]] που απεικονίζει τον ελλαδικό χώρο και την ευρύτερη περιοχή της [[Βαλκάνια|Βαλκανικής]] νότια του [[Δούναβης|Δούναβη]]. Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά έργα της μεγάλης προσωπικότητας του [[Νεοελληνικός Διαφωτισμός|Νεοελληνικού Διαφωτισμού,]] από τον [[Ρήγας Βελεστινλής|Ρήγα Βελεστινλή]], κορυφαίο επίτευγμα της λόγιας ελληνικής χαρτογραφίας της προεπαναστατικής περιόδου, αλλά και ένατο έργοπιο μεσημαντικό σημαντικήδείγμα θέση στην ιστορία τηςελληνικής [[Χαρτογραφία|χαρτογραφίας]] εντης γένειπροεπαναστατικής περιόδου.<ref>Ε. Λιβιεράτος, 2008. Ρήγας Βελεστινλής, Η Χάρτα της Ελλάδος, 1796-97, συνοδευτικό έντυπο της μόνιμης έκθεσης χαρτών "Η Κοζάνη στον Κόσμο των Χαρτών", Κοζάνη: Λασσάνειος Δημοτική Χαρτοθήκη, http://cartography.web.auth.gr/Kozani/KOZ_Rigas.pdf</ref>. Αποτελείται από δώδεκα φύλλα, διαστάσεων το καθένα περ. 50Χ70 εκ. και τυπώθηκε το [[1797|1796-97]] στη [[Βιέννη]].<ref>{{Cite book|title=A catalogue of printed maps of Greece, 1477-1800.|last=Zacharakis|first=C.G.|publisher=Sylvia Ioannou Foundation|year=2009|isbn=|location=Athens|page=|pages=}}</ref> Η Χάρτα περιλαμβάνει επιπλέον εννέα επιπεδογραφίες (τοπογραφικά σχέδια) αρχαίων πόλεων, 162 αρχαία και μεσαιωνικά νομίσματα, έναν κατάλογο σοφών και ηγεμόνων της περιοχής και ποικίλες συμβολικές παραστάσεις και σχόλια που αντλούνται από την ελληνική ιστορία και μυθολογία.
 
== Περιγραφή ==
 
=== Προετοιμασία και σύνταξη της Χάρτας ===
Ο χρόνος προετοιμασίαςπου τηςαπαιτήθηκε Χάρταςγια υπολογίζεταινα προετοιμαστεί η Χάρτα εκτιμάται από έξι μήνες<ref>Tolias G., 2010. “Maps printed in Greek during the Age of Enlightenment, 1665-1820”, ''e-Perimetron'', Vol. 5, No 1, :1-48.</ref> ωςέως κάποια  χρόνια,<ref>Dascalakis A., 1937. ''Les œuvres de Rhigas Velestinlis, étude bibliographique suivie d'une réédition critique avec traduction française de la brochure révolutionnaire confisquée à Vienne en 1797'' (thèse). Paris. </ref><ref>Camariano N., 1938. “Contributions à la bibliographie des œuvres de Rigas Velestinlis”, ''Balcania'', I</ref> και συνέβη πριν την άφιξη του Ρήγα στη Βιέννη τον Αύγουστο του 1796 ή κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί.
 
Την εποχή που ο Ρήγας ξεκινά να φτιάχνει τητην Χάρτα του, η επιστημονική χαρτογραφία στην Ευρώπη είχε σημειώσει μεγάλη πρόοδο, κυρίως στις στρατιωτικές της εφαρμογές. Οι χάρτες της στρατιωτικής χαρτογραφίας όμως δεν ήταν γνωστοί στους λόγιους χαρτογράφους. Έτσι, τα χαρτογραφικά πρότυπα που χρησιμοποιεί ο Ρήγας είναι τα διαδεδομένα, κυρίως γαλλικά, και ιδιαίτερα οι χάρτες της σχολής του μεγάλου χαρτογράφου [[Γκυγιόμ Ντελίλ]] ([[:en:Guillaume_Delisle|en]]''Guillaume Delisle''), που κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή χαρτογραφία τον 18ο αιώνα, καθώς και οι επανεκδόσεις τους.<ref name=":3">Λιβιεράτος, Ευάγγελος (2007). “Ζητήματα ‘χαρτογραφίας’ της Χάρτας του Ρήγα”, ''Η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου (1797-2007),'' Συμπόσιο του Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου, Λευκωσία 27 Οκτωβρίου, στο διαδίκτυο <nowiki>http://cartography.web.auth.gr/Kozani/Livieratos_Rigas_paper_EL_2.pdf</nowiki> </ref><ref name=":4">Livieratos E., 2008. “On the cartography of Righas Charta”, ''e-Perimetron,'' Vol.3, No 3, :120-45, http://www.e-perimetron.org/Vol_3_3/Livieratos_a.pdf </ref> Η Χάρτα δεν είναι πρωτότυπο προϊόν, πρωτότυπο:καθώς ο Ρήγας χρησιμοποίησε άλλους προγενέστερους χάρτες εμπλουτίζοντάςεμπλουτίζοντας τους, αλλάζοντας το γεωγραφικό παράθυρο της απεικόνισης και προσθέτοντας θεματική πληροφορία, σύμφωνα με τη δημοφιλή την εποχή εκείνη μέθοδο της συγκριτικής γεωγραφίας<ref name=":5">Τόλιας, Γιώργος (2010). “Αποχαιρετισμός στο Γένος. Αυτοκρατορία και πατριωτισμός στο χαρτογραφικό έργο του Ρήγα (1796-1797)”, ''Χάρτα της Ελλάδος,'' Ν. Κ. Κομνηνός (επιμ.), Αθήνα: Μένανδρος.</ref>, της σύγκρισης και επεξεργασίας δηλ.δηλαδή των ποικίλων πηγών, χαρτών και βιβλίων ελληνικών και ξένων. ΕδώΕντός τοτης μείζον θέμα είναιΧάρτας ο προσδιορισμός της διαχρονικής εξέλιξης και αντιστοιχίας των τοπωνυμίων: Ο Ρήγας παραθέτειπαρέθεσε έως και τέσσερα τοπωνύμια για κάθε οικισμό, συνολικά, περίπου 5800 διαφορετικάδιαφορετικές τοπωνύμια<ref name=":6">{{Cite book|url=http://ikee.lib.auth.gr/record/134409|title=Ρήγα Βελεστινλή, “Χάρτα της Ελλάδος”: μία χαρτογραφική προσέγγιση|last=Παζαρλή|first=Μαρία Θ.|publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών|year=2014|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=}} (διδακτορική διατριβή) (CC-BY-SA).</ref>ονομασίες.
 
Παραδείγματος χάριν, γιαΓια την ταύτιση και επεξεργασία των τοπωνυμίων, εκτός των χαρτών, ο Ρήγας χρησιμοποίησε αρχαιογνωστικά βοηθήματα, όπως η ''Γεωγραφία Παλαιά και Νέα'' του [[Μελέτιος Μήτρου|Μελέτιου Μήτρου]] ή η ''[[Γεωγραφία νεωτερική|Νεωτερική Γεωγραφία]]'' των [[Γρηγόριος Κωνσταντάς|Κωνσταντά]] και [[Δανιήλ Φιλιππίδης|Φιλιππίδη]], η οποία ούτως ή άλλως περιλαμβάνεται στον κατάλογο των αντικειμένων που είχε μαζί του ο Ρήγας κατά τη σύλληψή του<ref>Άμαντος Κ., 1930 (1997). ''Ανέκδοτα έγγραφα περί Ρήγα Βελεστινλή.'' Αθήνα, :145-4, έγγραφο 52, Κατάλογος των αντικειμένων των κατασχεθέντων και μεταφερθέντων εις τα γραφεία αστυνομίας μετά την σύλληψιν του Ρήγα Βελεστινλή, 17 Μαρτίου 1797.</ref>, για κάποιες από τις επιπεδογραφίες τον ''Άτλαντα'' του J.[[Ζαν B.Ντενί Μπαρμπί ντου Μποκάζ]] (''Jean-Denis Barbié du Bocage''),<ref>Barbié du Bocage J.-D., 1788. ''Recueil de cartes géographiques, plans, vues et médailles de l’ ancienne Grèce relatifs au voyage du jeune Anacharsis, précédé d’une analyse critique de cartes,'' Paris: De bure aîné.</ref>, για τα νομίσματα διάφορα νομισματικά εγχειρίδια, όπως τα βιβλίααυτά του Διευθυντήαυτοκρατορικού του Αυτοκρατορικού Μουσείουμουσείου της Βιέννης, J. Eckel<ref>Εckel J., 1775. ''Numi veteres anecdoti ex museis Caesareo Vindobonensi, Florentino magni Ducis Etruriae, Granelliano nunc Caesareo, Vitzaiano, Festelicsiano, Savorgnano Veneto, aliisque'', Viennae. </ref><ref>Λάιος Γ., 1960. “Οι Χάρτες του Ρήγα. Έρευνα επί νέων πηγών”, ''Δελτίον Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Ελλάδος'', τ. 14., :231-312.</ref><ref>Πέννα Β. 1998. “Τα νομίσματα της Χάρτας του Ρήγα”, ''Η Χάρτα του Ρήγα Βελεστινλή,'' επιμ. Δ. Καραμπερόπουλος, Αθήνα: Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα, :95.</ref> ή προγενέστεροιπρογενέστερους χάρτες μεοι οποίοι περιείχαν νομίσματα ως διακόσμηση<ref>Παζαρλή Μ., 2001. ''Ένας ‘άγνωστος’ χάρτης από τη συλλογή της Εθνικής Χαρτοθήκης, πηγή έμπνευσης για τη χάρτα του Ρήγα.'' Θεσσαλονίκη: Εθνική Χαρτοθήκη, <nowiki>http://cartography.web.auth.gr/</nowiki> Maplibrary/New/Har_Paz.pdf</ref>. Προσθήκες του Ρήγα εξάλλου είναι και ο αλφαβητικός κατάλογος σημαντικών ηρώων, φιλοσόφων, βασιλέων κ.ά. προσώπων της αρχαίας ιστορίας (φ. 10, 11) και ο χρονολογικός κατάλογος των ηγεμόνων που ξεκινά από τον {{ασαφές[[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγα Αλέξανδρο}}]] και καταλήγει στον σύγχρονο σουλτάνο [[Σελίμ Γ΄]] (φ. 12, 2, 3), ενισχύονταςαναπαριστώντας έτσι τη σύνδεση του χώρου με το ιστορικό συνεχές και την ανθρώπινη δραστηριότητα, ανεξαρτήτως καταγωγής, καθώς και τα ιστορικά και μυθολογικά σχόλια δίπλα σε συγκεκριμένα τοπωνύμια, που αφορούν σε γεγονότα της αρχαίας και ρωμαϊκής κυρίως ιστορίας, αλλά και σύγχρονα συμβάντα: τόποι γέννησης επιφανών προσώπων, σημαντικά μνημεία, ιστορικές μάχες και σημαντικά μνημεία της αρχαιότητας, συνθηκολογήσεις της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]] και κινήματα, πληροφορίες για τις φυσικές πρώτες ύλες ή τη βιοτεχνική παραγωγή κ.ά.<ref name=":6">{{Cite book|url=http://ikee.lib.auth.gr/record/134409|title=Ρήγα Βελεστινλή, “Χάρτα της Ελλάδος”: μία χαρτογραφική προσέγγιση|last=Παζαρλή|first=Μαρία Θ.|publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών|year=2014|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=}} (διδακτορική διατριβή) (CC-BY-SA).</ref>
 
=== Τα χαρτογραφικά πρότυπα ===
O Ρήγας κατέφυγε σε περισσότερα από ένα πρότυπα προκειμένου να καλύψει ολόκληρη την περιοχή που περιλαμβάνεται μέσα στο γεωγραφικό παράθυρο της Χάρτας. Τα πρότυπα στα οποία καταφεύγει ο Ρήγας ανήκουν στη λεγόμενη “τυπολογία Delisle”Ντελίλ”<ref name=":3" /><ref name=":4" />, χάρτες δηλ. που ακολουθούν τα πρότυπα της σχολής του [[Γκυγιόμ Ντελίλ]] (''Guillaume Delisle'') και εκδόθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 18<sup>ου</sup> αι.αιώνα, τουλάχιστον μέχρι το 1795, εποχή κατά την οποία ο Ρήγας ασχολείται με τη σύνταξη της Χάρτας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί εντούτοις, ότι στους χάρτες της τυπολογίας DelisleΝτελίλ συγκαταλέγονται έργα του ίδιου του DelisleΝτελίλ αλλά και άλλων χαρτογράφων που αντιγράφουν και επανεκδίδουν τους χάρτες του με ή χωρίς προσθήκες, όπως οι Lotter, Seuter, Ottens, Weigel, Homann κ.ά. Η συνήθης πρακτική στη λόγια χαρτογραφία του 18<sup>ου</sup> αι., να εκδίδονται πολλές φορές οι ίδιοι χάρτες από τον ίδιο χαρτογράφο ή από άλλους, η απουσία κάθε σχετικής μνείας σε πηγές στη Χάρτα, αλλά και η σαφής αναφορά ότι ο Ρήγας είχε κατά τη σύλληψή του στις αποσκευές του χάρτες γερμανικής προέλευσης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για την αναζήτηση ενός μόνο συγκεκριμένου χάρτη που να χρησιμοποιήθηκε από τον Ρήγα<ref name=":3" /><ref name=":4" />, πέρα από το γεγονός ότι και η Χάρτα ακολουθεί το γενικό πρότυπο της σχολής Delisle. Ανάμεσα στους χάρτες που έχουν προταθεί, περιλαμβάνονται:
* Για την περιοχή Ελλάδας - Μ. Ασίας, οι χάρτες του G. Delisle, ''Graeciae Pars Meridionalis'' και ''Graeciae Pars Septentrionalis'', Paris 1707 (σε δύο τμήματα, 64.5Χ46,5 εκ.) και οι επανεκδόσεις του από τους J. Conens και P. Mortier, Άμστερνταμ 1733 και Laurie & Whittle (1794).<ref name=":7" /><ref name=":8">Λιβιεράτος Ε., 1998. “Μία χαρτογραφική ανάγνωση της Χάρτας του Ρήγα”, ''200 Χρόνια της Χάρτας του Ρήγα 1797-1997,'' Πρακτικά επιστημονικής ημερίδας, Κοζάνη 18 Οκτωβρίου 1997. Θεσσαλονίκη: ΧΕΕΕ / Παρατηρητής, σ. 77-83. </ref><ref name=":9">Καραμπερόπουλος Δ. (1998). “Η Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα. Τα πρότυπά της και νέα στοιχεία”, ''Η Χάρτα του Ρήγα Βελεστινλή,'' Δ. Καραμπερόπουλος (επιμ.), Αθήνα: Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα και σε ανάτυπο, Αθήνα 1998.</ref> Επίσης, αγγλικοί χάρτες των J. Blair (1768) με ομοιότητες στο βόρειο τμήμα, J. Senex (1720) και E. Bowen (1715), R. De Vangondy (1755), Homann (1737) κ.ά.<ref name=":8" /><ref>Μελάς, Βίκτωρ Θ. (1997). ''Η Χάρτα του Ρήγα.'' Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.</ref>
* Για το τμήμα ΒΑ του Δούναβη, ο χάρτης του Rizzi Zannoni, ''Carte de la Partie Septentrionale de l' empire Otoman'', Paris 1774 και o χάρτης του τρανσυλβανού μηχανικού Ferdinand Joseph Ruhedorf, ''Μappa Specialis Walachiae'', 1788.<ref name=":7" /><ref name=":9" /><ref name=":5" />