Γιάννης Μιχαηλίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
Την Άνοιξη του 1939 έπειτα από πληροφορίες νεοσυλληφθέντων που ανέφεραν ότι ο [[Δαμιανός Μάθεσης]] ήταν πράκτορας των αρχών ασφαλείας, ο Ζαχαριάδης, με σύμφωνη γνώμη των [[Βασίλης Νεφελούδης|Νεφελούδη]]-[[Δημήτρης Παρτσαλίδης|Παρτσαλίδη]],<ref>Νεφελούδης (2007), σελ.226-234</ref> έδωσε εντολή στον Μιχαηλίδη να κάνει ψευδή "δήλωση μετανοίας" ώστε να ελευθερωθεί και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση μέσα στο κόμμα που είχε διαβρωθεί από την Ασφάλεια. Κάποια στελέχη του είχαν γίνει όργανα της Ασφάλειας, όπως ο [[Μιχάλης Τυρίμος]], ο [[Μανώλης Μανωλέας]], ο [[Τηλέμαχος Μύτλας]] κ.α, κατέδιδαν συντρόφους τους που συλλαμβάνονταν, έδιναν πληροφορίες για γιάφκες λαο παράνομα τυπογραφεία που ανακαλύπτονταν και κυκλοφορούσαν πλαστές ανακοινώσεις του ΚΚΕ.<ref>Χατζής (1996), σελ. 167-169</ref>
Ωστόσο, στη προσπάθεια σύνδεσης του με τον παράνομο μηχανισμό ο Μιχαηλίδης μπλέκεται στα δίχτυα της Ασφάλειας, η οποία παρακολουθούσε κάθε κίνησή του μετά την αποφυλάκιση. Τότε, [[Κωνσταντίνος Μανιαδάκης|Μανιαδάκης]], Τυρίμος και
Ο Μιχαηλίδης κατάφερε να παραπλανήσει τον έγκλειστο στην Ακροναυπλία [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννη Ιωαννίδη]] και να υποστηρίξει την ΠΚΕ ως την επίσημη καθοδήγηση του ΚΚΕ. Η ΠΚΕ όμως κατήγγειλε το ρόλο του Μιχαηλίδη και αποκαλούσε την ΠΔ "'''η χαφιέδικη καθοδήγηση των Μ-Μ-Μ'''" (εννοώντας τους Μανιαδάκη-Μιχαηλίδη-Μιχελίδη).<ref>Το ΚΚΕ στο ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 100-103</ref>
|