Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 21:
}}
Οι '''Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος''' (826-869, 815-885, [[Παλαιά εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα|Παλαιά Εκκλησιαστική Σλαβονική]] Кѷриллъ и Меѳодїи]] ήταν αδέλφια, [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινοί]] Χριστιανοί θεολόγοι και [[Ιεραποστολή|ιεραπόστολοι]]. Μέσω του έργου τους επηρέασαν την πολιτιστική ανάπτυξη όλων των Σλάβων, για αυτό πήραν τον τίτλο ''Απόστολοι των Σλάβων''. Πιστώνονται με την επινόηση του [[Γλαγολιτικό αλφάβητο|Γλαγολιτικού αλφάβητου]], του πρώτου αλφάβητου που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταγραφή της [[Παλαιά εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα|Παλαιάς Εκκλησιαστικής Σλαβονικής γλώσσας]]. Μετά το θάνατό τους οι μαθητές τους συνέχισαν το ιεραποστολικό έργο τους μεταξύ άλλων Σλάβων. Και τα δύο αδέλφια τιμώνται στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] ως άγιοι, με τον τίτλο των ''[[Ισαπόστολος|ισαποστόλων]]''. Το 1880 ο Πάπας Λέων Η΄ εισήγαγε την εορτή τους στο ημερολόγιο της [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας]]. Το 1980 ο [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄]] τους ανακήρυξε συν[[Προστάτης και πολιούχος άγιος|προστάτες αγίους]] της Ευρώπης, μαζί με το [[Βενέδικτος ο εκ Νουρσίας|Βενέδικτο τον εκ Νουρσίας]].
== Πρώτα χρόνια ==
Γραμμή 37:
===Ιεραποστολές στη Μέση Ανατολή===
Η άριστη γνώση του Κυρίλλου της θεολογίας και τόσο της [[Αραβική γλώσσα|Αραβικής]] όσο και της [[Εβραϊκή γλώσσα|Εβραϊκής]] τον καθιστούσαν κατάλληλο για την πρώτη κρατική αποστολή του. Εστάλη στον [[Χαλιφάτο των Αββασιδών|Αββασίδη χαλίφη]] [[Αλ-Μουταβάκιλ]] για να συζητήσει το δόγμα της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]] με τους
Η δεύτερη αποστολή (860), που του ανέθεσαν ο [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινός Αυτοκράτορας]] [[Μιχαήλ Γ΄]] και ο [[Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]] [[Πατριάρχης Φώτιος Α´|Φώτιος]] (καθηγητής του Κυρίλλου στο Πανεπιστήμιο και κατηχητής του τα προηγούμενα χρόνια), ήταν μια ιεραποστολική επιχείρηση στο [[Χάζαροι|Χαγανάτο των Χαζάρων]] προκειμένου να αποφευχθεί η επέκταση του [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμού]] εκεί. Η αποστολή του ήταν ανεπιτυχής, καθώς αργότερα ο Χαγάνος επέβαλε τον Ιουδαϊσμό στο λαό του ως εθνική θρησκεία. Έχει υποστηριχθεί ότι ο Μεθόδιος συνόδευε τον Κύριλλο κατά την αποστολή του στους Χαζάρους, αλλά αυτό είναι πιθανώς μεταγενέστερη επινόηση. Στην περιγραφή της ζωής του στη [[Λατινική γλώσσα|Λατινική]] ''"Legenda"'' υποστηρίζεται ότι έμαθε τη γλώσσα των [[Χάζαροι|Χαζάρων]], ενώ ήταν στη Χερσόνησο, στην [[Ταυρική]] (σημερινή [[Κριμαία]]).
Γραμμή 55:
Είναι αδύνατο να προσδιοριστεί με βεβαιότητα ποια τμήματα της Αγίας Γραφής μετέφρασαν οι αδελφοί. Η [[Καινή Διαθήκη]] και οι [[Ψαλμός|Ψαλμοί]] φαίνεται να ήταν τα πρώτα και ακολούθησαν άλλα μαθήματα από την [[Παλαιά Διαθήκη]]. Το ''"Translatio"'' μιλάει μόνο για μια μετάφραση των [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίων]] από τον Κύριλλο και το ''"Vita Methodii"'' μόνο για το ''"Evangelium Slovenicum"'' αν και άλλες λειτουργικές συλλογές πρέπει επίσης να έχουν μεταφραστεί.
Ούτε είναι γνωστό με βεβαιότητα
=== Ταξίδι στη Ρώμη ===
[[File:San clemente fresco.jpg|thumb|200px|Οι
Το 867 ο [[Πάπας Νικόλαος Α΄]] κάλεσε τους αδελφούς στη Ρώμη. Η ευαγγελική τους αποστολή στη Μοραβία είχε ήδη γίνει το επίκεντρο μιας διένεξης με τον Τέοτμαρ, Αρχιεπίσκοπο του [[Σάλτσμπουργκ]] και επίσκοπο του [[Πάσσαου]], που διεκδικούσε τον εκκλησιαστικό έλεγχο της ίδιας επικράτειας και επιθυμούσε να τη δει να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τη λατινική λειτουργία . Ταξιδεύοντας με τα λείψανα του [[Πάπας Κλήμης Α΄|Αγίου Κλήμεντος]] και μια ακολουθία μαθητών και περνώντας από την [[Παννονία]] ([[Πριγκιπάτο του Μπάλατον]]), όπου έτυχαν θετικής υποδοχής από τον πρίγκιπα Kότσελ, έφτασαν στη Ρώμη το 868, όπου έτυχαν θερμής υποδοχής. Αυτό οφειλόταν εν μέρει στο ότι έφερναν μαζί τους τα λείψανα του Αγίου Κλήμεντος. Η αντιπαράθεση με την Κωνσταντινούπολη ως προς τη δικαιοδοσία επί του εδάφους των Σλάβων θα έκαναν της Ρώμη ευνοϊκή για την εκτίμηση των αδελφών και την επιρροή τους.
Οι ιεραπόστολοι αδελφοί αναγκάστηκαν από τον [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Aδριαvό τoν Β΄]] να προσέλθουν στη [[Ρώμη]] για να απολογηθούν στις κατηγορίες ότι παραβιάζουν το τριγλωσσικό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο η χριστιανική ιεροτελεστία μπορεί να τελείται μόνο στην [[Εβραϊκή γλώσσα|Eβραϊκή]], την [[Ελληνική Γλώσσα|Ελληνική]] και τη [[Λατινική γλώσσα]]. Εκεί ο Άγιος Κύριλλος υποστήριξε ότι όλοι οι λαοί, όπως και οι Σλάβοι, δικαιούνται να δοξάζουν τον Θεό και να δημιουργούν την κουλτούρα τους στην μητρική τους γλώσσα. Οι αδελφοί επαινέθηκαν για την πολυμάθειά τους και την καλλιέργεια της επιρροή τους στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αναστάσιος ο Βιβλιοθηκάριος (βιβλιοθηκάριος και αρχειοφύλακας της Εκκλησίας της Ρώμης και [[Αντίπαπας]] για μικρό διάστημα) ονόμασε αργότερα τον Κύριλλο "άνθρωπο της αποστολικής ζωής" και "άνθρωπο με μεγάλη σοφία". Το έργο τους στη Μοραβία έτυχε υποστήριξης από τον [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Αδριανό Β΄]], που ενέκρινε επισήμως τη χρήση της νέας σλαβικής λειτουργίας. Στη συνέχεια ο Μεθόδιος χειροτονήθηκε ιερέας από τον ίδιο τον Πάπα, και πέντε Σλάβοι μαθητές χειροτονήθηκαν ιερείς (Άγιος Γκόραζντ, [[Άγιος Κλήμης της Αχρίδας]] και
===Ο Μεθόδιος μόνος===
Ο Μεθόδιος συνέχισε το έργο μεταξύ των Σλάβων μόνος του.
Κατά το ταξίδι προς τη Ρώμη είχαν δημιουργηθεί φιλικές σχέσεις με τον Κότσελ. Αυτή η δραστηριότητα στην Παννονία έκανε αναπόφευκτη μια σύγκρουση με τους Γερμανούς επισκόπους και ιδιαίτερα τον επίσκοπο του Σάλτσμπουργκ, στην δικαιοδοσία των οποίων ανήκε η Παννονία για εβδομήντα πέντε χρόνια. Το 865 όλα τα επισκοπικά δικαιώματα εκεί ασκούσε ο επίσκοπος Aνταλβιν και υπό αυτόν η διοίκηση ήταν στα χέρια του αρχιερέα Ρίνμπαλντ. Ο τελευταίος αναγκάστηκε να αποσυρθεί στο Σάλτσμπουργκ αλλά ο προϊστάμενός του ήταν φυσικά απρόθυμος να εγκαταλείψει τις αξιώσεις του. Ο Μεθόδιος ζήτησε υποστήριξη από τη Ρώμη. Στη "Vita Methodii" αναφέρεται ότι ο Κότσελ τον έστειλε εκεί με τιμητική συνοδεία για να χειροτονηθεί επίσκοπος. Η επιστολή που αποδίδεται στον Αδριανό στο κεφ. viii., με την έγκριση της Σλαβονικής λειτουργίας, είναι καθαρή επινόηση. Ο πάπας ονόμασε το Μεθόδιο αρχιεπίσκοπο του Σιρμίου με δικαιοδοσία επί της Μεγάλης Μοραβίας και της Παννονίας, αντικαθιστώντας έτσι τις αξιώσεις του Σάλτσμπουργκ από παλαιότερο τίτλο. Το αναφερόμενο στη "Vita Methodii" ότι ο Μεθόδιος έγινε επίσκοπος το 870 και δεν είχε ανέλθει στο αξίωμα του αρχιεπισκόπου μέχρι το 873 διαψεύδεται από δοκίμιο του [[Πάπας Ιωάννης Η΄|Πάπα Ιωάννη Η΄], που γράφτηκε τον Ιούνιο του 879, σύμφωνα με το οποίο ο Aδριανός τον χειροτόνησε αρχιεπίσκοπο. Ο Ιωάννης περιλαμβάνει στη δικαιοδοσία του όχι μόνο τη Μεγάλη Μοραβία και την Παννονία αλλά ακόμη και τη Σερβία.
Γραμμή 70:
===Τελευταία χρόνια του Μεθόδιου===
Οι αρχιεπισκοπικές αξιώσεις του Μεθόδιου θεωρήθηκαν τέτοιο πλήγμα για τα δικαιώματα του Σάλτσμπουργκ, που αναγκάστηκε να απαντήσει για αυτές σε μια σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στο [[Ρέγκενσμπουργκ]] με την παρουσία του βασιλιά [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκου]]. Η σύνοδος, μετά από έντονη συζήτηση, κήρυξε την εκθρόνιση του εισβολέα και διέταξε να σταλεί στη Γερμανία, όπου κρατήθηκε αιχμάλωτος στο Ελβάγκεν για δυόμισι χρόνια. Παρά τις έντονες αιτιάσεις του ''Conversio Bagoariorum et Carantanorum'', γραμμένου το 871 για να επηρεάσει τον Πάπα, αν και δεν ομολογούσε ανοικτά το σκοπό του, η Ρώμη πήρε κατηγορηματικά το μέρος του Μεθόδιου και έστειλε έναν επίσκοπο να τον παλινορθώσει και να τιμωρήσει τους εχθρούς του, με την εντολή τα δύο μέρη να εμφανιστούν στη Ρώμη με τον απεσταλμένο.
[[File:Stanislav Dospavski - Saints Cyril and Methodius.png|thumb|200px|Οι
Η παπική βούληση υπερίσχυσε και ο Μεθόδιος εξασφάλισε την ελευθερία του και την αρχιεπισκοπική του εξουσία τόσο στη Μεγάλη Μοραβία όσο και στην Παννονία, αν και η χρήση της Σλαβονικής για τη λειτουργία δεν του επιτρεπόταν ακόμη. Η εξουσία του περιορίστηκε στην Παννονία όταν, μετά το θάνατο του Κότσελ, το πριγκιπάτο διοικούσαν Γερμανοί ευγενείς. Αλλά ο Σβάτοπλουκ κυβερνούσε τώρα ουσιαστικά με ανεξαρτησία στη Μεγάλη Μοραβία και έδιωξε το γερμανικό κλήρο. Αυτό προφανώς εξασφάλισε ανενόχλητο πεδίο δράσης για το Μεθόδιο και η "Vita Methodii" (χ.) παρουσιάζει τα επόμενα χρόνια (873-879) ως περίοδο γόνιμη προόδου. Ο Μεθόδιος φαίνεται να είχε αγνοήσει, εν όλω ή εν μέρει, την απαγόρευση της Σλαβονικής λειτουργίας και όταν [[Φράγκοι]] κληρικοί ξαναγύρισαν στη χώρα και η αυστηρότητα του αρχιεπισκόπου είχε δυσαρεστήσει τον έκφυλο Σβάτοπλουκ, αυτό έγινε αιτία καταγγελιών εναντίον του στη Ρώμη, σε συνδυασμό με κατηγορίες που αφορούσαν το [[Filioque]].
| |||