Εμιράτο της Κρήτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προσθ. στην εισαγωγή |
|||
Γραμμή 53:
Το '''Εμιράτο της Κρήτης''' και στην [[αραβική γλώσσα|αραβική]] '''Ικρίτις''' ή '''Ικριτίγια''', ήταν μια ιδιαίτερη μουσουλμανική πολιτεία που δημιουργήθηκε στο, υπό [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινή]] κυριαρχία, μεσογειακό νησί της [[Κρήτη|Κρήτης]] από εξόριστους Άραβες εξ Ισπανίας, στη δεκαετία του 820 και που διατηρήθηκε μέχρι την κατάλυσή του, με την ανακατάληψη του νησιού από τους Βυζαντινούς, το [[961]]. Η πολιτεία αναγνώριζε την επικυριαρχία στο [[Χαλιφάτο των Αββασιδών]] και είχε στενούς δεσμούς με τους [[Τουλουνίδες]] της Αιγύπτου, αποτελούσε όμως [[ντε φάκτο]] αυτόνομη πολιτεία, με ιδία διοίκηση, εμπόριο και κοπή νομισμάτων.
Η δημιουργία του εν λόγω εμιράτου προκλήθηκε από την ανάγκη μόνιμης εγκατάστασης μιας μεγάλης ομάδας Αράβων εξορίστων από την Ισπανία που καταφεύγοντας αρχικά στην [[Αλεξάνδρεια]] αντιμετώπισαν την αρνητική στάση των ομοεθνών τους που τους συνέστησαν την μετεγκατάστασή τους στην Κρήτη, δημιουργώντας εκεί δική τους πολιτεία. Με τη δημιουργία αυτού έληξε η [[Α΄ Βυζαντινοκρατία της Κρήτης]].
Το Εμιράτο στα 135 χρόνια της ύπαρξης του, που χαρακτηρίζεται χρονικά και ως [[Αραβοκρατία της Κρήτης]], αποτελούσε έναν από τους βασικότερους εχθρούς του Βυζαντίου. Η Κρήτη, εκ θέσεως, έλεγχε τις θαλάσσιες οδούς της Ανατολικής Μεσογείου και αποτελούσε ορμητήριο των Σαρακηνών πειρατών, οι οποίοι λεηλατούσαν τις περιοχές της νότιας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία επιχείρησε αρκετές φορές να επανυποτάξει την περιοχή αλλά απέτυχε καταστροφικά. Το τέλος της ιστορίας του Εμιράτου δόθηκε με την ανάκτηση της Κρήτης από τον [[Νικηφόρος Β´ Φωκάς|Νικηφόρο Β´ Φωκά]] <ref>Treadgold (1997), σελ. 378</ref>, ακολουθώντας έτσι η [[Β΄ Βυζαντινοκρατία της Κρήτης]] που θα διαρκέσει περίπου 250 χρόνια.
== Ιστορια ==
| |||