Αλβέρτος Γ΄ της Αυστρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Infobox Royalty |όνομα = Αλβέρτος Γ΄ |χρώμα = |εικόνα = Albrecht Dritte Habsburg1.jpg |μέγεθος_εικό...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
Ο πατέρας του θέσπισε έναν ''Κανόνα διαδοχής του Οίκου'', όπου κληρονόμος ήταν μόνο ο πρωτότοκος, έτσι όταν το 1358 απεβίωσε ο Αλβέρτος Β΄ τον διαδέχθηκε μόνο ο πρωτότοκος [[Ροδόλφος Δ΄ της Αυστρίας|Ροδόλφος Δ΄]] ως δούκας της Αυστρίας. Αυτός όρισε άλλον ''Κανόνα διαδοχής του Οίκου'', όπου όλα τα αδέλφια συμμετείχαν από κοινού στην κληρονομιά· ο μεγαλύτερος είχε κάποια δικαιώματα επιπλέον. Το 1362 απεβίωσε ο δευτερότοκος αδελφός [[Φρειδερίκος Γ΄ της Αυστρίας|Φρειδερίκος Γ΄]]. Το 1365 μαζί με τον μικρότερο [[Λεοπόλδος Γ΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδο Γ΄]] οι τρεις αδελφοί υπέγραψαν την ίδρυση του ''Πανεπιστημίου του Ροδόλφου στη Βιέννη (Alma Mater Rudolphina Vindobonensis)''. Λίγους μήνες μετά απεβίωσε ο Ροδόλφος Δ΄ άτεκνος και οι κτήσεις κυβερνήθηκαν από κοινού από τον Αλβέρτο Γ΄ και τον Λεοπόλδο Γ΄.
==Αποκτήσεις και διαίρεση της Αυστρίας==
Ο Αλβέρτος Γ΄ και ο μικρότερος αδελφός του κυβερνούσαν τα δουκάτα της Αυστρίας, Στυρίας, Καρινθίας, Καρνιόλης. Το 1369 κληρονόμησαν τον 2ο εξάδελφό τους [[Μάινχαρντ Γ΄ του Τυρόλου|Μάινχαρντ Γ΄]] κόμη του Τυρόλου. Την κομητεία διεκδίκησε ο θείος του Μάινχαρντ Γ΄, ο [[Στέφανος Β΄ της Βαυαρίας|Στέφανος Β΄ Βίττελσμπαχ]] δούκας της Βαυαρίας, αλλά μετά από παρατεταμένη σύγκρουση, παραιτήθηκε των αξιώσεών του. Το 1368 οι δύο αδελφοί αγόρασαν το Φράιμπουργκ της Σουαβίας. Προσπάθησαν να αποκτήσουν την Τεργέστη, αλλά η Βενετία τους νίκησε με στρατό το 1369/70. Ωστόσο το 1382, οι πολίτες της πόλης, για να αποφύγουν τη Βενετία, παρέδωσαν την Τεργέστη στους δύο Αψβούργους. Το 1374 κληρονόμησαν τον 2ο εξάδελφο του πατέρα τους [[Αλβέρτος Γ΄ της Γκορίτσια|Αλβέρτο Γ΄]] δούκα της Καρινθίας. Το επόμενο έτος απέκτησαν την κυριότητα του Φέλντκιρχ στη Σουαβία και αργότερα οι Αψβούργοι θα αποκτήσουν τη γύρω περιοχή του Βόραρλμπεργκ.
 
Επειδή διαφώνησαν, έκαναν συμφωνία το 1379 στο Νόιμπεργκ να διαιρέσουν τις νέες κτήσεις. Ο Αλβέρτος Γ΄ έλαβε την Κάτω (Κανονική) Αυστρία (σημερινή ΒΑ Αυστρία). Ο Λεοπόλδος Γ΄ έλαβε την Έσω Αυστρία (Στυρία, Καρινθία, Καρνιόλη), την Άνω Αυστρία (Τυρόλο) και την Πέραν Αυστρία (τις παλαιές κτήσεις του Οίκου στη Σουαβία). Η διαίρεση διατηρήθηκε από τους απογόνους του κλάδου του Αλβέρτου Γ΄ και του κλάδου του Λεοπόλδου Γ΄ και ήταν μειονέκτημα για τους Αψβούργους, καθώς οι Βίττελσμππαχ και οι Λούξεμπουργκ διεκδικούσαν τον τίτλο του βασιλιά της Γερμανίας. Αυτό κράτησε ώσπου εξέλιπε ο Αλμπερτιανός κλάδος και ο δισεγγονός του Λεοπόλδου Γ΄, ο [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανός Α΄]], συγκέντρωσε όλες τις κτήσεις του Οίκου.
==Πολιτική==
Το 1377 πήγε στην Πρωσία, στην σταυροφορία εναντίον των παγανιστών Λιθουανών και Σαμογιτιανών. Ο αδελφός του Λεοπόλδος Γ΄ προσπάθησε να επεκτείνει την επικράτειά του στην Ελβετία, αλλά οι κάτοικοι εκεί τον αντιμετώπισαν με τα όπλα και στην καταστρεπτική γι' αυτόν μάχη του Ζέμπαχ το 1386, αποβίωσεαπεβίωσε αφήνοντας τέσσερις γιους. Ο Αλβέρτος Γ΄ κυβέρνησε τις κτήσεις τους ως την ενηλικίωσή τους. Η δική του προσπάθειά του εναντίον των Ελβετών επίσης απέτυχε: οι ιππότες του νικήθηκαν από τους Ελβετούς λογχοφόρους το 1388 στη μάχη του Νάφελς και ο Αλβέρτος Γ΄ ζήτησε ανακωχή.
 
Η κυβέρνησή του ήταν ευεργετική, καθώς προστάτευσε τις Τέχνες και τις Επιστήμες. Ο ίδιος ήταν ικανός λόγιος, ιδίως στα Μαθηματικά και την Αστρολογία. Δικό του είναι το αρχαιότερο βιβλίο της Αυστριακής Εθνικής Βιβλιοθήκης, ένα Ευαγγέλιο του 1386. Επέκτεινε το Πανεπιστήμιο της Βιέννης και απέσπασε τη συγκατάθεση του πάπα [[Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄|Ουρβανού ΣΤ΄]] για την ίδρυση θεολογικού τμήματος εκεί. Συνέχισε την οικοδόμηση του καθεδρικού του Αγ. Στεφάνου και ανακαίνισε τη Βιέννη με πρότυπο την Πράγα του [[Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Καρόλου Δ΄]] της Γερμανίας. Ίδρυσε ένα ιπποτικό Τάγμα, όπου έπρεπε τα μέλη να διατηρούν στην κόμη τους κοτσίδα, αλλά όταν απεβίωσε το Τάγμα διαλύθηκε.
 
Στερέωσε την εξουσία του, που επεκτεινόταν σε αρκετή επικράτεια. Το 1378 απεβίωσε ο Κάρολος Δ΄ της Γερμανίας και ο Αλβέρτος Γ΄, από τους γιους του Σιγισμούνδο και Βεντσεσλάο Δ΄, υποστήριξε τον πρώτο,. θεωρώνταςΘεωρούσε ανίκανο τον δεύτερο, μάλιστα ετοίμαζε στρατό για την εκτόπισή του., αλλά Απεβίωσεαπεβίωσε στο κυνηγετικό περίπτερο του Λάξενμπουργκ και τάφηκε στην κρύπτη των δουκών στοστον καθεδρικό Στέφανσντομ της Βιέννης.
 
==Οικογένεια==