Γουλιέλμος Ζ΄ του Μομφερράτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25:
 
==Τα πρώτα έτη==
Ήταν ο γιος του [[Βονιφάτιος Β΄ του Μομφερράτου|Βονιφάτιου Β΄]] μαρκήσιου του Μομφερράτου και της πρώτης συζύγου του Μαργαρίτας, κόρης του [[Αμεδαίος Δ΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίου Δ΄]] κόμη της Σαβοΐας. Το 1253 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε. Ήταν 13 ετών και την επιτροπεία είχε η μητέρα του ως την ενηλικίωσή του. Όταν ανέλαβε μόνος του την εξουσία, νυμφεύτηκε την πρώτη σζυγό του Ισαβέλλα ντε Κλάρε.
==Η πολιτική του στο Πεδεμόντιο==
Οι προκάτοχοί του προσπάθησαν ανεπιτυχώς εναντίον της ανεξαρτησίας του Νότιου Πεδεμοντίου (Άστι, Αλεσάντρια). Για να τις επαναφέρει στην εξουσία του, ζήτησε συμμάχους τους Γάλλους της Νάπολης και τον πάπα, αλλά με αυτό δυσαρεστήθηκαν οι Γιβελλίνοι, οπαδοί του Γερμανού βασιλιά, πράγμα που του δημιούργησε προβλήματα. Το 1265 με τη βοήθεια των Γάλλων στρατιωτών του [[Κάρολος Α΄ο της ΝάποληςΑνδεγαυός|Καρόλου Α΄ Καπέτων-Ανζού]] της Νάπολης, ο Γουλιέλμος Ζ΄ προώθησε την επιρροή του, αλλά όταν είδε την ενδυνάμωση του Καρόλου Α΄, φοβήθηκε και άλλαξε συμμαχία.
 
==Πόλεμος εναντίον του Καρόλου Α΄ της Νάπολης==
Συνδέθηκε με τον [[Αλφόνσος Ι΄ ο Σοφός|Αλφόνσο Α΄ Ιβρέας]], βασιλιάς της Καστίλλης, μάλιστα νυμφεύτηκε την κόρη του. Επίσης πάντρεψαν τα παιδιά τους. Ο Αλφόνσος Ι΄ του υποσχέθηκε στρατιωτική βοήθεια, αλλά δεν την έλαβε όταν του επιτέθηκαν οι Γάλλοι της Νάπολης, δεν την έλαβε. ΠήγεΤότε πήγε με τοτον άλλο συνασπισμό, τους Γιβελλίνους και ο πάπας τον αφόρισε. Εκείνοι τον συνέδραμαν στο να νικήσει τον Κάρολο Α΄ το 1274 στη μάχη του Ροκαβιόνε και να αποκτήσει το Τουρίνο, κάκαι άλλες πόλεις.
 
==Καπετάνιος του Μιλάνου==
Η πόλεις Βερτσέλι, Αλεσάντρια, Καζάλε, Τορτόνα τον ζήτησαν ως στρατιωτικό διοικητή (καπετάνο), όπως και οι Παβία, Γένουα, Τουρίνο, Άστι, Νοβάρα, Μπρέσκια, Κρεμόνα, Λόντι. Ο [[Όθων Βισκόντι]] του Μιλάνου τον μίσθωσε για 10.000 λίρες ετησίως. Ωστόσο ο [[Θωμάς Γ΄ τηςτου ΣαβοΐαςΠεδεμοντίου]] δυσαρεστήθηκε που έχασε το Τουρίνο και τον αιχμαλώτισε. Ο Γουλιέλμος Ζ΄ αναγκάστηκε να δώσει το Τουρίνο και ένα τεράστιο ποσό χρυσού γιγια να ελευθερωθεί το 1280. Από τότε το Πεδεμόντιο πέρασε στη Σαβοΐα. Ο Όθων του Μιλάνου τον απέλυσε.
 
==Η τελική μάχη==
Συνέχισε τις εκστρατείες του, πότε με νίκες, πότε με ήττες. Το Άστι εξεγέρθηκε και πλήρωσε την Αλεσάντρια να πράξει το ίδιο. Αποφασισμένος να τελειώσει με την Αλεσάντρια, μάζεψε πολύ στρατό έξω από τα τείχη της. Οι πολίτες του ζήτησαν να εισέλθει για διπραγματεύσειςδιαπραγματεύσεις και όταν μπήκε τον φυλάκισαν σε ένα σιδερένιο κλουβί. Απεβίωσε το επόμενο έτος μάλλον από λιμό. Ο [[Δάντις Αλιγκέρι|Δάντις]] έγραψε γι' αυτόν. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, αν και ο μακροχρόνιος πόλεμος άφησε λίγες πόλεις πιστές. Ο Ιωάννης Α΄ μετέβη στο Σαλούτσο για ασφάλεια. Το σώμα του αποδόθηκε στους οικείους του και τάφηκε στο Κιστερκιανό αββαείο της Σάντα Μαρία στο Λουτσέντιο, μαζί με τον πατέρα του. Ήταν 5ος απόγονος του ιδρυτή της μονής. Ο [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντης]] έγραψε γι' αυτόν. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Ιωάννης Α΄, αν και ο μακροχρόνιος πόλεμος άφησε λίγες πόλεις πιστές· μετέβη στο Σαλούτσο για ασφάλεια.
 
==Εκτίμηση του έργου του==
Γραμμή 44:
==Οικογένεια==
Η μητέρα του Μαργαρίτα της Σαβοΐας ήταν εξαδέλφη της Ελεονόρας Βαρκελώνης, συζύγου του [[Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Γ΄]] της Αγγλίας. Αυτή του βρήκε την πρώτη σύζυγο, την Ισαβέλλα, κόρη του Ριχάρδου ντε Κλάρε, κόμη του Γκλόουτσεστερ. Απέκτησαν την:
* Μαργαρίτα, παντρεύτηκε τον [[Ιωάννης της Βαλένθια ντε Κάμπος|Ιωάννη Ιβρέας]] κύριο της Βαλένθια ντε Κάμπος, 8ο τέκνο του [[Αλφόνσος Ι΄ ο Σοφός|Αλφόνσου Ι΄]] της Καστίλλης.
 
ΔεύτερηΤο σύζυγός1270 του ήταναπεβίωσε η Ισαβέλλα και ο Γουλιέλμος Ζ΄ νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, με τη Βεατρίκη Ιβρέας, 1254-1286, 2ο τέκνο του [[Αλφόνσος Ι΄ ο Σοφός|Αλφόνσου Ι΄]] της Καστίλλης, αδελφή του Ιωάννη της Βαλένθια. Είχαν τέκνα:
* [[Γιολάντα του Μομφερράτου|Γιολάντα (Ειρήνη)]] π. 1274-1317, παντρεύτηκε τον [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Ο γιος τους [[Θεόδωρος Α΄ του Μομφερράτου]] θα κληρονομήσει τη μαρκιωνία, όπως και οι άρρενες απόγονοί του ως το 1533.
* [[Ιωάννης Α΄ του Μομφερράτου|Ιωάννης Α΄]] π. 1275-1305, μαρκήσιος του Μομφερράτου, άτεκνος.