Οίκος των Φαρνέζε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον 14ο αι. κατέχουν στο Λάτιο το Φαρνέζε και το Ίσκια ντι Κάστρο. Ο Νικολό Φαρνέζε έσωσε τη ζωή του [[Πάπας Ουρβανός Ε΄|πάπα Ουρβανού Ε΄]]. Η πιστή υποστήριξή τους στη μερίδα του πάπα αμείφθηκε με προνόμια.

 

 

'''Η άνοδος''' Ο Ρανούκιο ο πρεσβύτερος υπεραμύνθηκε της Σιέννας έναντι των ΟΡσίνι και έλαβε τον τίτλο του ''πατρικίου της Ρώμης''. Ο γιος του Πιερ-Λουίτζι νυμφεύτηκε μία από τον Οίκο των Γκαετάνι (του πάπα Βονιφάτιου Η΄). Η κόρη αυτού Τζούλια, ως ερωμένη του πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄, κατάφερε να γίνει ο αδελφός της Αλεσάντρο καρδινάλιος. Ο επόμενος πάπας τον έκανε κυβερνήτη της κομητείας της Αγκώνας και το 1534 εκλέχθηκε ως [[Πάπας Παύλος Γ΄]]. Στην αρχιερατεία του έγινε η Σύνοδος του Τρέντου (Tridentum) και η θητεία του χαρακτηρίστηκε από ακράτητο νεποτισμό: δύο μήνες μετά ο 14ετής εγγονός του Αλεσάντρο έγινε καρδνάλιος-διάκονος. Ο Παύλος Γ΄ απεβίωσε το 1549 και άφησε τον Αλεσάντρο να επηρεάζει τις εξελίξεις. Ο καρδινάλιος ήταν προστάτης της Τέχνης.

'''Κύριοι του Κάστρο και της Εμίλια''' Ο Παύλος Γ΄ έδωσε στο νόθο γιο του Πιερ-Λουίτζι τον τίτλο του σημαιοφόρου (gonfaloniere) της Εκκλησίας, την πόλη και τον τίτλο του Κάστρο, κά φέουδα. Κατάφερε να δώσει και άλλες περιοχές του παπικού κράτους, όπως το δουκάτο της Πάρμας, ως κληρονομική ιδιοκτησία στον γιο του. Ο Πιερ-Λουίτζι δολοφονήθηκε από πράκτορες του [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]] της Γερμανίας, αφήνοντας ένα γιο, τον Οτάβιο, που ο Παύλος Γ΄ έβαλε στη θέση του δούκα. Για να κάνει σίγουρη τη θέση του, τον νύμφευσε με τη νόθη κόρη του Καρόλου Ε΄, Μαργαρίτα των Αψβούργων. Τον έκανε δούκα της Πλακεντίας (Piacenza). Ο Οτάβιο άρχισε να κτίζει ένα τεράστιο ανάκτορο στην Πλακεντία, αλλά οι ίντριγκες τον έκαναν να αλλάξει διαμονή και να πάει στην Πάρμα, όπου έκτισε το 1583 το παλάτσο ντελα Πιλότα.

 

 

Το 1580 απεβίωσε ο [[Ερρίκος της Πορτογαλίας]], τελευταίος των Καπέτων-Άβις και ο Ρανούκιο Α΄ Φαρνέζε διεκδίκησε τη διαδοχή ως μικρανιψιός του. Τελικά έγινε βασιλιάς ο [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας]]. Ο εγγονός του Ρανούκιο Β΄ διατηρούσε την πιο θαυμάσια Αυλή. Δυστυχώς ο [[Πάπας Ουρβανός Η΄]] Μπαρμπερίνι θέλησε να αφαιρέσει το Κάστρο από τον Ρανούκιο Β΄ και οι Πόλεμοι για την πόλη τελείωσαν το 1649 με την ισοπέδωσή της από τον επόμενο πάπα<ref>[http://www.zum.de/whkmla/military/17cen/parma16411644.html World History at KMLA: War over Parma]</ref>.