Οι καρδιές των [[ασπόνδυλα|ασπόνδυλων]] έχουν μεγάλη ποικιλία καθώς υπάρχει μεγάλη ποικιλία στο τρόπο μεταφέρονται τα θρεπτικά συστατικά μέσα στο σώμα. Ζώα όπως οι μέδουσες και συγκεκριμένοι [[πλατυέλμιθεςπλατυέλμινθες]] δεν χρειάζονται καρδιά, αφού η [[διάχυση]] των θρεπτικών ουσιών αρκεί για την θρέψη των κυττάρων. Στα [[αρθρόποδα]] και στα περισσότερα [[μαλάκια]], τα όργανα περιτριγυρίζονται από υγρό, την αιμόλυμφο, η οποία είναι ταυτόχρονα αίμα και εξωκυττάριο υγρό. Το υγρό αυτό κινείται εξαιτίας των κινήσεων του σώματος και καρδιών στα ραχιαία αγγεία των εντόμων. Οι καρδιές αυτές είναι απλές αντλίες, οι οποίες όταν διαστέλλονται γεμίζουν με αίμα και όταν συστέλονται στέλνουν το αίμα στα όργανα. Στους [[Γεωσκώληκας|γεωσκώληκες]] και στα [[κεφαλόποδα]], το αίμα βρίσκεται μέσα σε αιμοφόρα αγγεία, όπως στα σπονδυλωτά. Στους γεωσκώληκες, το κύριο ραχιαίο αγγείο δρα ως καρδιά, κινώντας το αίμα με περισταλτικά κύματα, ενώ διαθέτει πέντε εφεδρικά ραχιαία αγγεία τα οποία μπορούν να δρουν και αυτά ως καρδιές.<ref>{{cite web | url=http://www.william-hogarth.de/Gastrovascular.html | title=Inverterbrate Hearts | accessdate=2013-07-31}}</ref> Η κυκλοφορία του αίματος στα κεφαλόποδα μοιάζει περισσότερο με αυτή των θηλαστικών, ενώ διαθέτουν επιπλέον καρδιές για να αυξάνουν ξανά την πίεση του αίματος αφότου αυτό φύγει από τα βράγχια.<ref>{{cite journal | title=The cephalopod heart: The evolution of a high-performance invertebrate pump | author=M. J. Wells | journal=Experientia | year=1992 | month=Σεπτέμβριος | volume=48 | issue=9 | pages=800-808 | doi=10.1007/BF02118412}}</ref>
