Νόμοι (διάλογος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 6546999 από τον 2A02:587:2023:3A00:4D3F:7748:9DE7:F952 γενικά παραδεκτό σαν το τελευταίο έργο
μ επιμ // (τι προέλευση έχουν τώρα τα άλλα...)
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Psiloritis_Mountain01.jpg|thumb|right|285px|Σημερινό τοπίο στην [[Κρήτη]] όπου πεζοπόρησαν ο Κλεινίας και ο Μέγιλλος για τη δημιουργία της Πολιτείας των «Νόμων»]]{{Quote box
Οι '''Νόμοι''', [[Λατινικά|λατ.]] ''Leges,'' είναι ο τελευταίος και εκτενέστερος [[Πλάτων|Πλατωνικόςπλατωνικός]] διάλογος που γράφτηκε μετά την [[Πολιτεία του Πλάτωνα|Πολιτεία]]προς το [[385τέλος π.Χ.]]της ήζωής τοτου [[382 π.Χ.]]Πλάτωνα, μετά το τρίτο ταξίδι του Πλάτωνα στη [[Σικελία]].<ref>[[Κωνσταντίνος Τσάτσος]], Η κοινωνική φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων, σ. 98 Πανεπιστημιακές παραδόσεις, 1962 <sup>2η</sup></ref> και είναιΕίναι ο μοναδικός πλατωνικός διάλογος πουόπου δεν συμμετέχει ο [[Σωκράτης]]. Αποτελείται από δώδεκα βιβλία τριακοσίων σαράντα έξι συνολικά υποενοτήτων<ref> (Platonis Opera, ed. John Burnet. Oxford University Press. 1903. [[s:Νόμοι/Α|Νόμοι 624a-969d]]</ref> με τρεις συνδιαλεγόμενους ηλικιωμένους άνδρες. Τον διάλογο που εξελίσσεται στην Κρήτη, κατευθύνει και μονοπωλεί ένας ανώνυμος Αθηναίος ξένος. Τα άλλα δύο πρόσωπα είναι ο κρητικός Κλεινίας και ο σπαρτιάτης Μέγγιλος. Οι τρεις διαλεγόμενοι περιπατητικοί συζητητές κατευθύνονται από την Κνωσσό στο σπήλαιο και το ναό του Δία, κάνοντας την πορεία του βασιλιά και νομοθέτη της Κρήτης Μίνωα, που συναντά τον πατέρα του Δία, σύμβουλο στο νομοθετικό του έργο.
| width = 28em
| bgcolor = #edc9af
| align = right
| quote =««οὐχ ἕνεκα τοῦ κακουργῆσαι διδοὺς τὴν δίκην οὐ γὰρ τὸ γεγονὸς ἀγένητον ἔσται ποτέ τοῦ δ' εἰς τὸν αὖθις ἕνεκα χρόνον ἢ τὸ παράπαν μισῆσαι τὴν ἀδικίαν αὐτόν τε καὶ τοὺς ἰδόντας αὐτὸν δικαιούμενον, ἢ λωφῆσαι <small> (καθησυχάζομαι, λουφάρω)</small> μέρη πολλὰ τῆς τοιαύτης συμφορᾶς». [[s:Νόμοι/ΙΑ#p934a|Νόμοι IA΄ 934a]]
|source =
}}
Οι '''Νόμοι''', [[Λατινικά|λατ.]] ''Leges,'' είναι ο τελευταίος και εκτενέστερος [[Πλάτων|Πλατωνικός]] διάλογος που γράφτηκε μετά την [[Πολιτεία του Πλάτωνα|Πολιτεία]] το [[385 π.Χ.]] ή το [[382 π.Χ.]] μετά το τρίτο ταξίδι του Πλάτωνα στη [[Σικελία]]<ref>[[Κωνσταντίνος Τσάτσος]], Η κοινωνική φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων, σ. 98 Πανεπιστημιακές παραδόσεις, 1962 <sup>2η</sup></ref> και είναι ο μοναδικός πλατωνικός διάλογος που δεν συμμετέχει ο [[Σωκράτης]]. Αποτελείται από δώδεκα βιβλία τριακοσίων σαράντα έξι συνολικά υποενοτήτων<ref> (Platonis Opera, ed. John Burnet. Oxford University Press. 1903. [[s:Νόμοι/Α|Νόμοι 624a-969d]]</ref> με τρεις συνδιαλεγόμενους. Τον διάλογο που εξελίσσεται στην Κρήτη, κατευθύνει και μονοπωλεί ένας ανώνυμος Αθηναίος ξένος. Τα άλλα δύο πρόσωπα είναι ο κρητικός Κλεινίας και ο σπαρτιάτης Μέγγιλος. Οι τρεις διαλεγόμενοι περιπατητικοί συζητητές κατευθύνονται από την Κνωσσό στο σπήλαιο και το ναό του Δία, κάνοντας την πορεία του βασιλιά και νομοθέτη της Κρήτης Μίνωα, που συναντά τον πατέρα του Δία, σύμβουλο στο νομοθετικό του έργο.
 
==Σύνοψη==
Γραμμή 21 ⟶ 15 :
Όπου δεν μπορεί να επιβληθεί (να κυβερνά) ο νους ως μόνος άρχων των πάντων, που δεν επιτρέπεται να είναι κανενός δούλος ή υπήκοος, μόνο ένα υποκατάστατο υπάρχει, η θέσπιση του νόμου.
 
<blockquote><div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;"> ''«ὡς ἄρα νόμους ἀνθρώποις ἀναγκαῖον τίθεσθαι καὶ ζῆν κατὰ νόμους ἢ μηδὲν διαφέρειν τῶν πάντῃ ἀγριωτάτων θηρίων.<ref>Αυτόθι, [[s:Νόμοι/Θ#p875a| Βιβλίο Θ 875a]]</ref> </div>
</blockquote>
 
Έτσι προτιμότερος χάριν της τάξης είναι ο νόμος.
<blockquote><div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;"> ''«διὸ δὴ τὸ δεύτερον αἱρετέον, τάξιν τε καὶ νόμον.</div>
</blockquote>
 
Γραμμή 43 ⟶ 38 :
==Παραπομπές==
<references />
 
{{Βικιθήκη}}
 
==Βιβλιογραφία==
*[[Λουί Ζερνέ]], Πλάτων, Νόμοι, Βιβλία Ι και ΙΙ
Γραμμή 49 ⟶ 46 :
*Πλάτων, Νόμοι, εκδ. Κάκτος, τομίδια 6
* Πλάτων, Νόμοι, εκδ. Δαίδαλος Ι. Ζαχαρόπουλος, 2000 ISBN 978-960-227-364-7
 
 
{{authority control}}