Εριέττα της Γαλλίας (1727-1752)

Η Άννα Εριέττα της Γαλλίας (14 Αυγούστου 1727 - 10 Φεβρουαρίου 1752) ήταν μια Γαλλίδα πριγκίπισσα, δίδυμη της Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας, κόρη του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας και της Μαρίας Λετσίνσκας.

Γέννηση και παιδική ηλικία

Τα δίδυμα γεννήθηκαν στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών στις 14 Αυγούστου 1727. Ενώ η γέννηση των δίδυμων θεωρήθηκε πολιτική απογοήτευση, ο Λουδοβίκος ήταν ευχαριστημένος. Η Εριέττα πήρε το όνομα της γιαγιάς της Εριέττας, δούκισσας της Ορλεάνης.. Ως νόμιμη κόρη του βασιλιά, ήταν πριγκίπισσα της Γαλλίας, αλλά ως η μικρότερη από τα δίδυμα, αναφερόταν ως Δεύτερη Κυρία. Τα μεγαλύτερα παιδιά του Λουδοβίκου, (οι δίδυμες Ελισάβετ και Εριέττα, η Μαρία Λουίζα, η Μαρία Αδελαΐδα και ο αδελφός τους Δελφίνος της Γαλλίας) μεγάλωσαν στις Βερσαλλίες υπό την εποπτεία της Δούκισσας Μαρίας Ισαβέλλας, ενώ τα μικρότερα αδέρφια τους, Βικτωρία, Θηρεσία και Λουίζα, στάλθηκαν για να ανατραφούν στο Αββαείο του Fontevraud τον Ιούνιο του 1738. Το 1739, η Ελισάβετ μετακόμισε στην Ισπανία για να παντρευτεί τον Φίλιππο, έναν νεώτερο γιο του βασιλιά Φίλιππου Ε΄. Η Εριέττα φέρεται να ήταν απογοητευμένη που αποχωρίστηκε τη δίδυμή της .

Η ζωή της Εριέττας ως ενήλικη

Η Εριέττα θεωρήθηκε πιο ωραία από την δίδυμή της. Περιγράφεται ως επιφυλακτική, αλλά έντονα πιστή και ταλαντούχα στη μουσική Προφανώς ήταν το αγαπημένο παιδί του πατέρα της και λέγεται ότι δεν είχε εχθρούς στο βασίλειο. Η Εριέττα ερωτεύτηκε τον ξάδελφό της, τον Λουδοβίκο Φίλιππο και ήθελε να τον παντρευτεί. Στον βασιλιά αρχικά άρεσε η ιδέα, αλλά αργότερα άλλαξε γνώμη και τα σχέδια διακόπηκαν το 1743. Η Εριέττα δεν παντρεύτηκε ποτέ και καμία διαπραγμάτευση γάμου δεν έγινε ποτέ γι' αυτήν.

Η Εριέττα, όπως και τα αδέλφια της, αντιπαθούσε τους εξωσυζυγικούς δεσμούς του πατέρα της. Η δυσαρέσκεια τους με τη μοιχεία του πατέρα τους κατευθυνόταν προς τις ερωμένες του, κυρίως τη Μαντάμ ντε Πομπαντούρ, που από το 1745 ήταν η επίσημη ερωμένη του πατέρα. Μαζί με τον αδερφό της Λουδοβίκο και την αδερφή της Αδελαΐδα αποκαλούσαν την ισχυρή ερωμένη του πατέρα τους "Μητέρα πόρνη". Ωστόσο, όταν η Ελισάβετ επέστρεψε από την Ισπανία για μια επίσκεψη στις Βερσαλλίες το 1748, η ίδια και η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ έγιναν στενές φίλες, προκαλώντας μια προσωρινή αποξένωση μεταξύ των δύο αδελφών.

Θάνατος

Η Εριέττα πέθανε από την ευλογιά το 1752, όταν ήταν μόλις είκοσι τέσσερα. Τον Φεβρουάριο εκείνου του έτους, αισθανόταν κάπως κουρασμένη, αλλά όταν ο βασιλιάς της ζήτησε να τον συνοδεύσει σε μια βόλτα με έλκηθρο, δέχτηκε την πρόσκληση ούτως ή άλλως. Επηρεασμένη από τον ψυχρό καιρό, πέθανε μετά από μόλις τρεις ημέρες ασθένειας. Η οικογένειά της φέρεται να ήταν σε «κατάσταση ενόχλησης για την ταχύτητα της ασθένειας». Θάφτηκε στο Βασιλικό Νεκροταφείο του Αγίου Ντενί μαζί με την αδελφή της Ελισάβετ. Ο τάφος της, όπως άλλοι βασιλικοί τάφοι στο Νεκροταφείο του Αγίου Ντενί, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.