Μιχαήλ Ασέν Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|διάδοχος = [[Ιβάν Στέφαν της Βουλγαρίας|Ιβάν-Στέφαν]]

|επίγονοι = [[Ιβάν Στέφαν|Ιβάν-Στέφαν]], <br>Μιχαήλ, <br>Σισμάν

Ο '''Μιχαήλ -Ασέν Γ΄''' ή '''Μιχαήλ Γ΄ Σισμάν''' (''Михаил III Шишман Асен'', μετά το [[1280]] - [[31 Ιουλίου]] [[1330]]) ήταν τσάρος της Βουλγαρίας κατά τα έτη [[1323]]-[[1330]]. Ήταν γιος του δεσπότη [[Σισμάν]] του [[Βιντίν]] και μιας εγγονής του [[Ιβάν Ασέν Β΄|Ιβάν Β΄]] και της Ειρήνης.

Η περιοχή του [[Βιντίν]] ήταν ως τα μέσα του 13ου αιώνα αυτόνομη υπό [[βουλγαρία|Βουλγαρική]] κυριαρχία. Διοικήθηκε διαδοχικά από τους [[Ιάκωβος Σβετοσλάβ|ΙάκωβοΓιάκομπ Σβετοσλάβ]] ως το [[1276]], [[Σισμάν]] ([[1308]]-[[1313]]), και από το [[1313]] από τον μέλλοντα Μιχαήλ Άσεν-Ασέν Γ' της Βουλγαρίας.

Δέχτηκε τον τίτλο του "δεσπότη" από τον [[Θεόδωρος Σβετοσλάβ|Θεόδωρο -Σβετοσλάβ]] και τον νεαρό γιο του [[Γεώργιος Τέρτερ Β΄|Γεώργιο ΤέρτερΒ΄ Β'Τέρτερ]], ενώ με τον θάνατο του νεαρού τσάρουδεύτερου το [[1323]] εξελέγη στην θέση του από την αριστοκρατία.

Ακολούθησε περίοδος σύγχυσης και αβεβαιότητας, που την εκμεταλλεύτηκε ο βυζαντινόςΡωμαίος αυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Γ'Γ΄ Παλαιολόγος]], προκειμένου να καταλάβει ολόκληρη τη [[Θράκη]]. Ένας διεκδικητής του θρόνου, ο [[Βόζιλ]], αδελφός του Βούλγαρου τσάρου [[Σμίλετς της Βουλγαρίας]], εγκαταστάθηκε αυτόνομος στο [[Κραν]] ελέγχοντας την Βαλκανική κοιλάδα. Ο νεαρός Μιχαήλ -Ασέν κινήθηκε κατά του [[Ανδρόνικος Γ'|Ανδρόνικου Γ']], προσπαθώντας να τον εξαναγκάσει να οπισθοχωρήσει, όμως o Βυζαντινός στρατός όμως πολιορκούσε την [[Φιλιππούπολη]], την οποία και τελικά κατέλαβε. Σε πείσμα της απώλειας αυτής, ο Μιχαήλ -Ασέν απέβαλε τοτον [[Βόζιλ]], ανακτώντας τον Βουλγαρικό έλεγχο στη Βόρεια Θράκη το [[1324]].

Τελικά με συνθήκη ο Μιχαήλ -Ασέν Γ' παντρεύτηκενυμφεύτηκε την [[Θεοδώρα Παλαιολογίνα]], αδελφή του [[Ανδρόνικος Γ'|Ανδρόνικου Γ']]Γ΄ και πρώην σύζυγο του [[Θεοδώρου Σβετοσλάβ]], χωρίζοντας την πρώτη του γυναίκα Νέντα, αδελφή του [[Σερβία|Σέρβου]] βασιλιά [[ΣτέφανΣτέφανος Ούρος Γ'Γ΄|Στέφανου-Ούρου ΝτεσάνσκιΓ΄ ''Ντεκάνσκι'']]. Αυτό έφερε χειροτέρευση στις σχέσεις με την Σερβία. Απτόητος ο Μιχαήλ -Ασέν προσπάθησε να υποστηρίξει έναν σφετεριστή του Σερβικού θρόνου, το [[Στέφαν Βλαδισλάβ Γ'Γ΄]] απέναντι στον βασιλιά και κουνιάδο του [[ΣτέφανΣτέφανο-Ούρο Ούρος Γ']]Γ΄. Το κίνημα του Βλαδισλάβ απέτυχε και ο Μιχαήλ -Ασέν τα υπόλοιπα χρόνια προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους γείτονες του.

Το [[1327]] που ξέσπασε ο βυζαντινός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δύο Ανδρόνικων, ο Μιχαήλ Ασέν πήρε το μέρος του εγγονού Ανδρόνικου Γ', ενώ ο Σέρβος βασιλιάς το μέρος του παππούπάππου Ανδρόνικου Β΄. Παρόλα αυτά, ο Μιχαήλ -Ασέν ήρθε σε διαπραγματεύσεις με τον [[Ανδρόνικος Β'Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Β'Β΄]], προσφέρονταςπροσφέροντάς του στρατιωτική υποστήριξη με αντάλλαγμα χρήμα και κτήματα γης. Προωθούμενος στα σύνορα, έστειλε στρατιωτικό απόσπασμα 3.000 ιππέων, φαινομενικά για να βοηθήσει τον Ανδρόνικο Β΄, αλλά με απώτερη πρόθεση να τον συλλάβει αιχμάλωτο. Ο εγγονός του Ανδρόνικου Β΄, ο Ανδρόνικος Γ' κατάλαβε τις προθέσεις του και προειδοποίησε τον παππούπάππο του. Έτσι ο γηραιός αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας προσπάθησε με σύνεση να κρατήσει το στρατιωτικό Βουλγαρικό απόσπασμα μακριά από την [[Κωνσταντινούπολη]].

Βλέποντας το σχέδιοσχέδιό του να αποτυγχάνει, άρχισε να λεηλατεί βυζαντινές περιοχές, αλλά οπισθοχώρησε με την επέλαση του Ανδρόνικου Γ'. Τελικά έκλεισαν συνθήκη ειρήνης στην [[Αδριανούπολη]] το [[1328]], και ο Μιχαήλ -Ασέν, χωρίς κανένα κέρδος, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο [[Βέλικο Τάρνοβο|Τάρνοβο]].

Σε άλλη μια συνάντηση με τον Ανδρόνικο Γ'Γ΄, το [[1329]], ζήτησε συνδυασμένη στρατιωτική επίθεση εναντίον των Σέρβων. Σύμφωνα με τα "Σερβικά Χρονικά", ήταν εξαιρετικά απαιτητικός και απειλητικός απέναντι στους [[Σέρβοι|Σέρβους]], λέγοντας χαρακτηριστικά ότι "θα τοποθετήσει τον θρόνο του στο μέσο της Σερβικής γης". Το [[1330]] προωθήθηκε από τα νότια εναντίον των Σέρβων, επικεφαλής μεγάλης στρατιωτικής δύναμης που περιελάμβανε και υποτελείς του από τη [[Μολδοβλαχία]]. Στρατοπέδευσε κοντά στο Velbazd, όπου διασκόρπισε τον στρατό του περιμένοντας ενισχύσεις από τον Ανδρόνικο Γ'Γ΄. Οι Σέρβοι τρομοκρατημένοι και καθοδηγούμενοι από τον βασιλιά τους [[ΣτέφανΣτέφανος Ούρος Γ'Γ΄|Στέφανο-Ούρο Γ΄]] έδειχναν ότι υποχωρούν, ζητώντας ανακωχή μιας ημέρας.

Στην πραγματικότητα οι [[Σέρβοι]] το έκαναν για να αναδιοργανώσουν τις δυνάμεις τους: κατέφθασε ισχυρό στρατιωτικό σώμα υπό την ηγεσία του διαδόχου μελλοντικού βασιλιά [[Στέφανος Δουσάν|Στέφανου-Ούρου Δ΄ ''Δουσάν'']]. Οι Σέρβοι ξαφνικά επιτέθηκαν στους έκπληκτους Βούλγαρους στις [[28 Ιουλίου]] [[1330]], οι οποίοι υπέστησαν συντριπτική ήττα, ενώ τα Βυζαντινά στρατεύματα δεν είχαν ακόμα καταφθάσει. Ο Μιχαήλ -Ασέν, κατά τον ιστορικό [[Ιωάννης Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνό]], τραυματίστηκε θανάσιμα πέφτοντας από το νεκρό άλογό του και υπέκυψε στα τραύματά του σε 4 μέρες.

Ο Μιχαήλ -Ασέν ήταν βασιλιάς επιθετικός, [[καιροσκόπος]], εγωιστής και ματαιόδοξος. Η εξωτερική του πολιτική ήταν αμφιταλαντευόμενη χωρίς προγραμματισμό, με αποτέλεσμα τη γρήγορη καταστροφή του. Στην πραγματικότητα, ήταν αρκετά ισχυρός και ενεργητικός, κάτι που λόγω των ελαττωμάτων του δεν ήταν δυνατό να του προσφέρει οφέλη. Τον διαδέχθηκε ο γιος του [[Ιβάν Στέφαν]] ([[1330]]-[[1331]]) από τον γάμο του με την πρώτη γυναίκα του Νάντα. Έκανε πολλά άλλα παιδιά και από τους δύο του γάμους, αλλά δεν υπάρχουν γι' αυτά πληροφορίες.