Ιβάν Στέφαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|προκάτοχος = [[Μιχαήλ ΣισμάνΑσέν Γ΄|Μιχαήλ-Ασέν Σισμάν]]

Ήταν γιος και διάδοχος του τσάρου [[Μιχαήλ Ασέν Γ΄|Μιχαήλ-Ασέν]] και της [[Σέρβοι|Σερβίδας]] πριγκίπισσας [[Άννα Νέδα της Σερβίας|Άννας-Νέδας Νεμάνια]]. Ο πατέρας του τον όρισε συγκυβερνήτη το 1323, αλλά όταν χώρισε την μητέρα του το 1324 τον εξόρισε μαζί της και με τα αδέλφια του στην [[Σερβία]]. Μετά τον θάνατο του πατέρα του στο [[Βελμπάζντ]] ακολούθησε περίοδος αναρχίας και η αποτυχημένη προσπάθεια του Σέρβου βασιλιά [[Στέφανος Ούρος Γ΄|Στέφανου-Ουρου Γ΄]] και θείουαδελφού τουτης ΙβάνΆννας-ΣτέφανΝέδας, να κυριεύσει την Βουλγαρία. Τότε η αριστοκρατία πρότεινε στον Σέρβο βασιλιά να εγκαταστήσει στον Βουλγαρικό θρόνο τον Ιβάν-Στέφαν.

Έτσι το 1330 ο Στέφαν-Ιβάν έγινε τσάρος. Αν και ήταν σε ηλικία κοντά στην ωριμότητα, η επιρροή της μητέρας του Άννας-Νέδας ήταν ακόμη καθοριστική. Οι σχέσεις του με το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζάντιο]] χειροτέρεψαν, προκαλώντας κρίση στο βασίλειο. Ο ίδιος, η αδελφή του Θεοδώρα και οι γιοι της εκδιώχθηκαν από την πρωτεύουσα [[Βέλικο Τάρνοβο|Τάρνοβο]] από τον [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγο]], ο οποίος κυρίευσε το 1331 το μεγαλύτερο μέρος της [[Θράκη|Θράκης]]. Μετά την αποτυχία της επανάκτησης των χαμένων εδαφών, προκλήθηκε μεγάλη δυσφορία στην Βουλγαρία, με αποτέλεσμα να γίνει πραξικόπημα. Ο Ιβάν-Στέφαν, η μητέρα του και τα αδέλφια αναγκάστηκαν του να εγκαταλείψουν το Τάρνοβο, ενώ οι πραξικοπηματίες έκαναν τσάρο τον ξάδελφό του [[Ιβάν Αλεξάντερ]](1331 - 1371).