Διώρυγα της Κορίνθου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Η ιδέα της διώρυγας υπήρχε ήδη από την εποχή του [[Περίανδρος|Περίανδρου]], το 602 π.Χ. Ο πρώτος που προσπάθησε την υλοποίησή του ήταν ο [[Νέρων]], το 66 μ.Χ., σε σχέδια του [[Ιούλιος Καίσαρας|Ιούλιου Καίσαρα]] και του Καλιγούλα. Μετά το θάνατο του Νέρωνα, συνέχισε την προσπάθεια ο [[Ηρώδης ο Αττικός]], ο οποίος όμως την εγκατέλειψε.
 
Ο Ι. Καποδίστριας, προβλέποντας τη σημασία που θα είχε η διώρυγα στην ανάπτυξη της Ελλάδας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε μηχανικό. Η δαπάνη εκτιμήθηκε σε 40.000.000 χρυσά φράγκα, που δεν μπορούσαν να εξευρεθούν από τη διεθνή χρηματαγορά και η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε. Το 1869 έγινε η διώρυγα του Σουέζ και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους η Κυβέρνηση Ζαΐμη ψήφισε νόμο "περί διορύξεως του Ισθμού", που εταιρεία ή ιδιώτης θα αναλάμβανε την κατασκευή και εκμετάλλευση του έργου.
 
Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο στρατηγό István Türr, ο οποίος ίδρυσε την Διεθνή Εταιρεία της Θαλασσίας Διώρυγος της Κορίνθου (Société Internationale du Canal Maritime de Corinthe).<ref>[http://www.aedik.gr/frontend/articles.php?cid=44&scid=51 Ανώνυμος Εταιρεία Διώρυγος Κορίνθου, "Η αντίστροφη μέτρηση"]</ref><ref>[https://histoire.bnpparibas/document/la-construction-du-canal-maritime-de-corinthe-un-gigantesque-chantier/ La construction du canal maritime de Corinthe. BNP Paribas</ref> Στο έργο συμμετείχαν και άλλοι Ούγγροι ή Σλοβάκοι μηχανικοί, όπως ο Bela Gerster από το Kosice της σημερινής Σλοβακίας. Λόγω έλλειψης κεφαλαίων το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρεία του [[Ανδρέας Συγγρός|Ανδρέα Συγγρού]] το 1893. Οι εργασίες για τη διώρυγα εγκαινιάστηκαν την 23 Απριλίου 1882 παρουσία του βασιλιά Γεωργίου Α'.