Ελληνική Γερουσία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Μαρτίου του 1844 οι [[Γερουσιαστής|γερουσιαστές]] διορίζονται ισόβια από το [[Βασιλιάς|βασιλιά]]. Ο αριθμός τους ορίστηκε στους 27, αριθμός ο οποίος όμως μπορούσε να αυξηθεί σύμφωνα με τις ανάγκες και κατά τη βούληση του μονάρχη μέχρι του ½ του όλου αριθμού των βουλευτών. Με το [[Σύνταγμα]] του 1864 η Γερουσία καταργήθηκε αφού πολλοί την κατέκριναν ως όργανο της μοναρχίας.

Η Γερουσία απαρτίζεται από 120 μέλη, η θητεία των οποίων έχει διάρκεια εννέα ετών, αλλά η σύνθεσή της ανανεώνεται κάθε τρία χρόνια κατά το 1/3. Τουλάχιστον τα 9/12 από τα μέλη της Γερουσίας εκλέγονται από τον λαό, το 1/12 εκλέγεται από τη Βουλή και τη Γερουσία σε κοινή συνεδρίαση στην αρχή κάθε Βουλευτικής περιόδου, ενώ τα υπόλοιπα 2/3 εκλέγονται με βάση τον θεσμό της επαγγελματικής αντιπροσωπείας. Η Γερουσία (μαζί με τη [[Βουλή]]) εκλέγει τον [[Πρόεδρος της Δημοκρατίας|Πρόεδρο της Δημοκρατίας]] και επιλέγει τη διάλυση ή όχι της Βουλής μετά από πρόταση του Προέδρου. Το 1935, ως αντίδραση σε ένα αποτυχημένο "«βενιζελικό"» πραξικόπημα, καταργήθηκε το Σύνταγμα του 1927, επανήλθε σε ισχύ εκείνο του 1911 και ο θεσμός της Γερουσίας καταργήθηκε.