Εκτόνωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:D007:7900:95E7:97C9:6EC5:D210 (συνεισφ.),...
 
Γραμμή 1:
{{πηγές|28|09|2013}}<br>
 
Στη [[Φυσική]] γενικά με τον όρο '''εκτόνωση''' εννοείται η αποδέσμευση των τάσεων που είναι συσσωρευμένες σε ένα σύστημα που μπορεί να αποτελείται από στερεά, υγρά, αέρια ή και άλλους συνδυασμούς ([[βελάκαΠλάσμα (φυσική)|πλάσμα]] κλπ). Μια μέθοδος εκτόνωσης των τάσεων που υφίσταται ένα κομμάτι ξύλου, για παράδειγμα, είναι η θραύση του.(δείτε επίσης [[Συμπίεση (φυσική)|Συμπίεση]])
 
Στη [[Θερμοδυναμική]] με τον όρο εκτόνωση χαρακτηρίζεται η αύξηση ή η μείωση του [[όγκος|όγκου]] ενός [[αέριο|αερίου]] που οφείλεται είτε στην αύξηση της [[θερμοκρασία]]ς του ή τη μείωση της [[πίεση|πίεσης]] αυτού αντίστοιχα. Διακρίνονται τρία είδη εκτόνωσης: η ''ισοβαρής'', η ''ισοθερμική''(ή ισόθερμη) και η ''αδιαβατική''(ή ισόχωρη).