Χάρτα του Ρήγα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
EntMP (συζήτηση | συνεισφορές) →Κυκλοφορία του χάρτη: Προστέθηκε περιεχόμενο για τις σωζωμενες χαρτες Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
ουδέτερο ύφος |
||
Γραμμή 46:
Ο Ρήγας Βελεστινλής ήταν λόγιος και πολύγλωσσος (μιλούσε τουλάχιστον πέντε γλώσσες)<ref>ελληνικά, ιταλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και αραβικά. Woodhouse C. M., 1997. ''Ρήγας Βελεστινλής. Ο πρωτομάρτυρας της Ελληνικής Επανάστασης'', Ν. Νικολούδης (μτφ.), Αθήνα: Παπαδήμα, σελ. 32.</ref>, με εμπειρία στη διπλωματία και την πολιτική, με αξιόλογη εμπορική δραστηριότητα και με διαμορφωμένη πολιτική σκέψη, προσανατολισμένη στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους στα Βαλκάνια, που θα προέκυπτε μετά από μία κοινωνική και πολιτική επανάσταση στα πρότυπα της Γαλλικής Επανάστασης.<ref name=":5" /> Μία τέτοια επανάσταση όμως προϋπέθετε την πνευματική αναγέννηση του Γένους, και μάλιστα με μέσα εκλαϊκευμένα, πριν την οργάνωση της επαναστατικής δράσης. Γι΄αυτό, πριν τη συγγραφή των επαναστατικών του κειμένων, ο Ρήγας ασχολήθηκε με τη συγγραφή και μετάφραση έργων λογοτεχνικών, επιστημονικών, ιστορικής γεωγραφίας κλπ., κυρίως σημαντικών εκπροσώπων του Γαλλικού [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]] .<ref name=":8" /> Φαίνεται όμως πως ο ίδιος είχε κατανοήσει ότι για η πνευματική αφύπνιση και μόρφωση των υπόδουλων έπρεπε να γίνει με μέσα εύκολα κατανοητά κι όχι με δυσνόητα ογκώδη εγχειρίδια. Ο ίδιος ο Ρήγας στον πρόλογό του στο έργο "[[Φυσικής απάνθισμα]]" κατακρίνει, μεταφράζοντας από τα γαλλικά, τη συνήθεια των δασκάλων της εποχής να χρησιμοποιύν ατελείωτα κείμενα και λέξεις που κουράζουν με τη "γριφότητα του ελληνισμού". <ref name=":13">'''Παζαρλή 2014''', ό.π., σελ. 120-124.</ref> Εξοικειωμένος καθώς φαίνεται ότι ήταν ο Ρήγας με τη χρήση συμβόλων και κωδίκων από την εμπειρία του στους ανώτερους ηγετικούς κύκλους της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής αυτοκρατορίας]] και των [[Φαναριώτες|Φαναριωτών]], εκτίμησε την εποπτική αποτελεσματικότητα που έχει ο χάρτης, ως συνοπτικός και άμεσος φορέας μετάδοσης ενός όγκου πληροφορίας που υπό άλλες συνθήκες θα απαιτούσε τόμους βιβλίων και λόγου για να μεταδοθεί.<ref>Λιβιεράτος Ε., 2001. “Σχόλια περί τη Γεωγραφία, τους χάρτες και τις ελληνικές τους ‘περιπλοκές’”, ''Γεωγραφίες,'' Νο 1: 56-72.</ref> <ref name=":8" /> <ref name=":13" />
Η Χάρτα από πολύ νωρίς θεωρήθηκε ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Ρήγα, συμπλήρωμα του [[Θούριος|Θούριου]] και σημαντικό εργαλείο για τη διάδοση των επαναστατικών του ιδεών. Το
Ο Ρήγας έφτιαξε έναν χάρτη που απευθύνονταν στο Ευρύ Κοινό: εξίσου στους εξοικειωμένους με τα χαρτογραφικά μορφωμένους φιλέλληνες, στην περιορισμένη εγγράμματη και εύπορη ελίτ των Ελλήνων της Διασποράς και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, στους λογίους, αλλά και στους απλούς, αγράμματους ανθρώπους που έπρεπε και αυτοί να βρουν σημεία αναφοράς. Η υψηλή σχετικά τιμή του βέβαια μπορεί να έκανε την αγορά της εφικτή μόνο από τους πλούσιους, ο Ρήγας όμως γνώριζε ότι το κοινό μπορούσε να τη δει ή να τη μελετήσει στις βιβλιοθήκες και και σχολεία κατόπιν δωρεάς, όπως άλλωστε έγινε με τα αντίτυπα που σώζωνται σήμερα στην [[Κοβεντάρειος Βιβλιοθήκη|Κοβεντάρειο Βιβλιοθήκη]] της [[Κοζάνη|Κοζάνης]] ή την [[Πασχάλειος Σχολή|Πασχάλειο Σχολή]] του [[Καπέσοβο Ιωαννίνων|Καπεσόβου]]. Μπορούσε εξίσου να χρησιμοποιηθεί ως επιτοίχιος, ώστε να διακοσμήσει τις βιβλιοθήκες ή τους τοίχους των σπιτιών των εύπορων και μορφωμένων ανθρώπων της εποχής ή να παραμείνει σε φύλλα λυτά ή δεμένα σε τόμο σαν άτλαντας, ώστε να καλύψει εκπαιδευτικές ανάγκες σχολείων ή βιβλιοθηκών και να μπορεί να μελετηθεί κάθε φύλλο χωριστά.<ref name=":62" /><ref name=":8" />
|