Όρος Πελέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον Ιανουάριο του 1902 το όρος Πελέ έδειξε σημάδια αυξημένης δραστηριότητας των [[φουμαρόλη|φουμαρολών]]. Τις 23 Απριλίου άρχισαν οι πρώτες μικρές εκρήξεις, οι οποίες ακολουθήθηκαν από [[σεισμός|σεισμικές δονήσεις]] και νέφη στάχτης και [[θείο|θειούχων αερίων]], τα οποία κάλυψαν τη γύρω περιοχή. [[Φίδι]]α και άλλα ζώα εγκατέλειψαν τις πλαγιές του ηφαιστείου, με αποτέλεσμα 50 άνθρωποι και 200 ζώα να πεθάνουν από τσιμπήματα φιδιών. Καθώς η ηφαιστειακή δραστηριότητα στο κρατήρα εντεινόταν, το νερό στη [[λίμνη]] στο κρατήρα Λετάνγκ Σεκ έφτασε σε [[σημείο βρασμού]]. Τις 5 Μαΐου 1902 τα τοιχώματα του κρατήρα υποχώρησαν και το καυτό νερό ανακατεύτηκε με χαλαρά ηφαιστειακά πετρώματα και σχημάτισε ένα [[λαχάρ]] που κατέβηκε την κοιλάδα του ποταμού Μπλα με ταχύτητα 100 χλμ/ώρα και σκότωσε 23 εργάτες σε ένα εργοστάσιο στις εκβολές του ποταμού. Στη συνέχεια και κατά την είσοδό του στη θάλασσα προκάλεσε ένα [[τσουνάμι]], με ύψουςύψος 3 μέτρα.<ref name="authHVW">[http://www.geo.auth.gr/765/5_historical/53_pelee.htm Pelee (Μαρτινίκα, 1902)], Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσαλλονίκης, κείμενο μετάφραση από [http://www.geology.sdsu.edu/how_volcanoes_work/Pelee.html MT. PELÉE ERUPTION (1902) How Volcanoes Work]</ref>

Στις 7:50 τις 8ης Μαΐου 1902, ανήμερα της [[Ανάληψη|Αναλήψεως]], το ηφαίστειο εξεράγγει μεεξερράγη εκκωφαντικά. Ένας αναπτυσσόμενος δόμος λάβας στην κορυφή του ηφαιστείου κατέρρευσε και ένα τεράστιο μαύρο νέφος αποτελούμενο από καυτά αέρια, στάχτη και ογκόλιθους κατρακύλησε στη νότια πλευρά του ηφαιστείου Πελέ και κατευθύνθηκε στο Σαιν Πιερ ακολουθώντας τις χαράδρες. Το νέφος κινούμενο με ταχύτητα 160 χλμ/ώρα έφτασε στη πόλη σε λιγότερο από ένα λεπτό, ισοπεδώνοντας στο δρόμο του τσιμεντένια κτίρια και με τις υψηλές θερμοκρασίες να προκαλούν [[φωτιά|πυρκαγιές]] στο πέρασμά τους. Φτάνωντας στο λιμάνι κατέστρεψε τουλάχιστον 20 πλοία. Το ατμόπλοιο Γκράπλερ αναποδογύρισε και ένα ιστιοφόρο τυλίχθηκε στις φλόγες μαζί με το πλήρωμά του. Από τους 28.000 ανθρώπους περίπου που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο Σαιν Πιερ επέζησαν μόνο δύο, χωρίς να υπολογίζεται μιαμία κοπέλαανήλικη που βρέθηκε αναίσθητη σε μια βάρκα κοντά στο λιμάνι. Αυτό το μαύρο νέφος ήταν μια [[πυροκλαστική ρόηροή]], ένα φαινόμενο άγνωστο στους τότε επιστήμονες. Οι Γάλλοι το ονόμασαν ''nuee ardentes'', δηλαδή πυρακτωμένα νέφη.<ref name="authHVW"/>

Η περιοχή του Σαιν Πιερ επλήγη από άλλες δύο πυροκλαστικές ροές ύστερα από δύο εκρήξεις στις 20 Μαΐου και 30 Αυγούστου, οι οποίες κατέστρεψαν όποια κτίρια είχαν απομείνει στη πόλη. Η έκρηξη τιςστις 30 Αυγούστου, αν και όχι τόσο ισχυρή όσο οι άλλες δύο εκρήξεις, προκάλεσε απώλειες στο Μορν Ρουζ (τουλάχιστον 800 νεκροί),<ref name="Scarth 2002 212–218">{{cite book|last=Scarth|first=Alwyn|title=''La Catastrophe''|publisher=Oxford|year=2002|pages=212–218}}</ref> [[Λ'Αζουπά-Μπουιγιόν|Αζουπά-Μπουιγιόν]] (250 νεκροί),<ref name="Scarth 2002 212–218"/> και περιοχές του [[Μπας-Πουάντ]] (25 νεκροί) και Μονρ-Καπότ (10 νεκροί)<ref name="Scarth 2002 212–218"/>. Η έκρηξη στις 30 Αυγούστου ήταν η τελευταία θανάσιμη έκρηξη του όρους Πελέ μέχρι σήμερα.<ref name="Scarth 2002 212–218"/>