Δυναστεία των Λασκαριδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Γενάρχης των Λασκαριδών ήταν ο [[Μανουήλ Λάσκαρης]] που γεννήθηκε π. το 1140 και ανήκε σε ευγενή οικογένεια. Ενυμφεύθη την Ιωάννα Καράτζαινα (γενν. π. 1148) και είχε τα εξής τέκνα: τον Μανουήλ (απεβ. μετά το 1256), τον Μιχαήλ (απεβ. 1261 ή 1271), τον Γεώργιο (απεβ. 1236), τον [[Κωνσταντίνος (ΙΑ') Λάσκαρης|Κωνσταντίνο (ΙΑ') Λάσκαρη]] αυτοκράτορα Ρωμαίων (1204-05), τον [[Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης|Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρη]] αυτοκράτορα Ρωμαίων Νικαίας (1205-22), τον Αλέξιο, τον Ισαάκιο και ίσως μία κόρη.
Κατά την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους Σταυροφόρους της 4ης Σταυροφορίας, ο [[Αλέξιος Ε' Μούρτζουφλος|Αλέξιος Ε' Δούκας μούρτζουφλος]] βλέποντας ότι όλα είχαν χαθεί, εγκατέλειψε την πόλη το βράδυ της 12ης Απριλίου. Καθώς οι Σταυροφόροι θα έμπαιναν το πρωί στην πόλη, ο λαός μαζεύτηκε στην Αγία Σοφία για να εκλέξει νέο αυτοκράτορα. Υποψήφιοι ήταν ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης, που είχε συμμετάσχει γενναία στην άμυνα της Πόλης και κάποιος Κωνσταντίνος Δούκας, επίσης ικανός στρατιωτικός. Με κλήρο επιλέχθηκε ο πρώτος, που προσπάθησε να εμψυχώσει τους πολίτες για άμυνα και να χρησιμοποιήσει τη [[Φρουρά των Βάραγγων|Φρουρά των Βαράγγων]]. Αλλά όλοι τον εγκατέλειψαν. Έφυγε στις 13 Απριλίου με πλοίο για τη Βιθυνία. Εκεί ο αδελφός του συγκέντρωσε στρατό και έστειλε τον Κωνσταντίνο να καταλάβει το Αδραμύττιο από τον [[
Ο ιστορικός S.Runciman αμφισβητεί την ακρίβεια του Χωνιάτη και διατύπωσε την άποψη ότι ο Θεόδωρος ήταν που εκλέχθηκε από το 1204 αυτοκράτορας και όχι το 1205 μετά τη μάχη του Αδραμυττίου.
| |||