Ανθισμένη αμυγδαλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πρόσθεσα το πρωτότυπο ποίημα
επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{πηγές|28|12|2014}}
{{άλλεςχρήσεις4|το ποίημα|για την ομώνυμη ταινία|Ανθισμένη αμυγδαλιά (ταινία)}}
ΤοΗ νεο-κλασσικό'''''Ανθισμένη σήμερα,Αμυγδαλιά''''' δημώδες σχεδόν για τους μεγαλύτερους σε ηλικία,είναι τραγούδι της "ανθισμένης αμυγδαλιάς"που γράφτηκε από τον [[Γεώργιος Δροσίνης|Γεώργιο Δροσίνη]] και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο σατυρικόσατιρικό «[[Ραμπαγάς (περιοδικό)|Ραμπαγάς]]» το [[1882]]. ΟΤο συνθέτηςποίημα του -κατά δήλωση του ιδίου- ήτανέγραψε ο ΓεώργιοςΔροσίνης (Τζώρτζης)σε Κωστήςνεαρή (1871-1959),ηλικία ράπτηςόταν τοακόμη επάγγελμαδημοσίευε πουτους πέθανεστίχους λησμονημένοςτου στομε Άργος,το όπουψευδώνυμο τονΑράχνη είχεγια περιθάλψειμια οχαριτωμένη τότεμαθήτρια Αρχιμανδρίτηςτου Μητροπόλεως[[Αρσάκειο|Αρσακείου]], Αργολίδοςεξαδέλφη και μετέπειτα Επίσκοπος Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος μετά τους σεισμούς της Ζακύνθου{{πηγή}}. Εκείνοτου, που ίσωςπράγματι έχεισυνέβη καινα κάποιακουνήσει ιστορικήτην αξίαανθισμένη είναι το γεγονός ότι ο άγνωστος συνθέτηςνεραντζιά του, το μελοποίησε κατά τη διάρκεια της [[επιστράτευση]]ςκήπου του [[1885]] με αποτέλεσμα πολύ γρήγορακαι να διαδοθείπέσουν απότα τουςάνθη στρατιώτεςεπάνω σε όλη την Ελλάδατης.
 
Ο συνθέτης του -κατά δήλωση του ιδίου- ήταν ο Γεώργιος (Τζώρτζης) Κωστής (1871-1959), ράπτης το επάγγελμα που πέθανε λησμονημένος στο Άργος, όπου τον είχε περιθάλψει ο τότε Αρχιμανδρίτης Μητροπόλεως Αργολίδος και μετέπειτα Επίσκοπος Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος μετά τους σεισμούς της Ζακύνθου{{πηγή}}. Εκείνο που ίσως έχει και κάποια ιστορική αξία είναι το γεγονός ότι ο άγνωστος συνθέτης του, το μελοποίησε κατά τη διάρκεια της [[επιστράτευση]]ς του [[1885]] με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να διαδοθεί από τους στρατιώτες σε όλη την Ελλάδα.
Το ποίημα αυτό το έγραψε ο [[Γεώργιος Δροσίνης]] σε νεαρή ηλικία όταν ακόμη δημοσίευε τους στίχους του με το ψευδώνυμο Αράχνη για μια χαριτωμένη μαθήτρια του [[Αρσάκειο|Αρσακείου]], εξαδέλφη του, που πράγματι συνέβη να κουνήσει την ανθισμένη νεραντζιά του κήπου του και να πέσουν τα άνθη επάνω της. Και βέβαια ποιητικά αλλά και συμβολικά η [[νεραντζιά]] έγινε [[αμυγδαλιά]].
 
Οι στίχοι του ποιήματος συγκινούν περισσότερο με τις απλές εικόνες, τα ερωτικά συναισθήματα και την αντίθεση νεότητας – γήρατος σε μια φιλοσοφική σύνθεση. Η δε μουσική του αλλά και η εκτέλεσή του και σε τετραφωνία είχαν ως αποτέλεσμα να αποτελέσει το προσφιλέστερο «μελώδημα» της εποχής και για αρκετές 10ετίες της κάθε συμποτικής συγκέντρωσης ή «μουσικής οικιακής εσπερίδας».
 
==Οι στίχοι==
Παραθέτονται οι πρωτότυποι στίχοι του ποιήματος με την ορθογραφία της εποχής, που με τη πάροδο του χρόνου πολλοί άδοντες αυτούς ευνόητο είναι να παραφθείρουν:
 
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά (δις) <br>
με τα χεράκια της <br>
και γέμισ' από τ΄ άνθη η πλάτη, η αγκαλιά <br>
και τα μαλλάκια της. <br>
Και γέμισ' από τ΄ άνθη... <br>
Αχ, χιονισμένη σαν την είδα την τρελή (δις) <br>
γλυκά τη φίλησα <br>
της τίναξα όλα τ' άνθη από την κεφαλή <br>
κι έτσι της μίλησα: <br>
Της τίναξα όλα τ' άνθη... <br>
"Τρελή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά (δις) <br>
τι τόσο βιάζεσαι; <br>
Μόνη της θάρθη η άγρια βαρυχειμωνιά, <br>
δεν το στοχάζεσαι; <br>
Μόνη της θάρθη... <br>
"Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παληά (δις) <br>
τα παιγνιδάκια σου <br>
θάσαι γρηά με κάτασπρα μαλλιά <br>
και τα γυαλάκια σου. <br>
θάσαι γρηά...
 
Το τραγούδι αυτό μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες, έχει φωνογραφηθεί σε πολλές εκτελέσεις από διάφορους τραγουδιστές και ιδιαίτερα από χορωδίες.
 
ΠηγήΤο ποίημα<ref>http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/gewrgios_drosinhs_poems.htm</ref> έχει ως εξής:
Το πρωτότυπο ποίημα είναι το εξής
 
<poem>
= Ἡ μυγδαλιά =
Ἐκoύνησε τὴν ἀνθισμένη μυγδαλιὰ 
 
μὲ τὰ χεράκια της 
 
κι ἐγέμισε ἀπὸ ἄνθη ἡ πλάτη, ἡ ἀγκαλιὰ 
 
καὶ τὰ μαλλάκια της.
 
Ἄχ! χιονισμένη σὰν τὴν εἶδα τὴν τρελλὴ 
 
γλυκὰ τὴ φίλησα, 
 
τῆς τίναξα τὰ ἄνθη ἀπ᾿ τὴν κεφαλὴ 
 
κι ἔτσι τῆς μίλησα:
 
-Τρελλὴ νὰ φέρεις στὰ μαλλιά σου τὴ χιονιὰ 
 
τὶ τόσο βιάζεσαι; 
 
Μόνη της θὲ νὰ ῾ρθεῖ ἡ βαρυχειμωνιά, 
 
δὲν τὸ στοχάζεσαι;
 
Τοῦ κάκου τότε θὰ θυμᾶσαι τὰ παλιὰ 
 
τὰ παιχνιδάκια σου, 
 
κοντὴ γριούλα μὲ τὰ κάτασπρα μαλλιὰ 
 
καὶ τὰ γυαλάκια σου.
</poem>
 
== Παραπομπές ==
Πηγή http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/gewrgios_drosinhs_poems.htm
 
[[Κατηγορία:Ελληνικά τραγούδια]]