Γ΄ Ισλαμικός Εμφύλιος Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
== Σφετερισμός του Γιαζίντ Γ΄ ==
[[File:Caliphate 750.jpg|thumb|right|250px|Χάρτης της εδεαφικής επέκτασης του χαλιφάτου ως το τέλος της δυναστείας των Ομεϋαδών]]
Ο εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε με την ανατροπή του [[Ουαλίντ Β΄]] (743-744), τον γιο του [[Γιαζίντ Β΄]] (720-724). Ο Ουαλίντ είχε οριστεί από τον πατέρα του ως ο διάδοχος του αδερφού του Γιαζίντ, [[Ισάμ ιμπν Αμπντ αλ-Μαλίκ|Ισάμ]] (724-743). Παρότι η άνοδός του στο θρόνο χαιρετίστηκε από τον πληθυσμό
Τον Απρίλιο του 744, ο [[Γιαζίντ Γ΄]], γιος του [[Ουαλίντ Α΄]] (705-715), μπήκε στην πρωτεύουσα του χαλιφάτου [[Δαμασκός|Δαμασκό]], Οι υποστηρικτές του, με τη συμπαράσταση πολλών Καλμπιτών από την γύρω περιοχή, κατέλαβαν την πόλη και τον αναγόρευσαν χαλίφη. Ο Ουαλίντ Β΄, που έμενε σε ένα από τα παλάτια της ερήμου, κατέφυγε στο αλ-Μπάχρα, κοντά στην [[Παλμύρα]]. Εκεί συγκέντρωσε μια μικρή δύναμη από πιστούς Καλμπίτες και Καϊσίτες από τη [[Χομς]], αλλά όταν ο πολύ μεγαλύτερος στρατός του Γιαζίντ, υπό τον [[Αμπντ αλ-Αζίζ ιμπν αλ-Χατζάτζ ιμπν Αμπντ αλ-Μαλίκ]], έφτασε στην Παλμύρα, οι περισσότεροι οπαδοί του Ουαλίντ τον εγκατέλειψαν. Ο έκπτωτος χαλίφης εκτελέστηκε, και το κομμένο του κεφάλι στάλθηκε στη Δαμασκό.{{sfn|Hawting|2000|pp=93–94}} Ο φόνος του οδήγησε σε μια εξέγερση των Καϊσιτών της Χομς, υπό τον [[Αμπού Μουχάμαντ αλ-Σουφιανί]], μέλος του Σουφιανιτικού κλάδου των Ομεϋαδών, αλλά η προέλασή του κατά της Δαμασκού ανακόπηκε αποφασηστικά από τον Σουλαϊμάν ιμπν Ισάμ, που είχε αφεθεί ελεύθερος. Ο Αμπού Μουχάμαντ φυλακίστηκε στην Δαμασκό, μαζί με τους γιους του Ουαλίντ Β΄.{{sfn|Hawting|2000|p=94}}
|