Αρειανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στη σύνοδο ήταν παρόντες ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο οποίος κατά μερικούς θεολόγους<ref>Β.Στεφανίδης-Έρευνα περι των εν Βυζαντινώ κράτει σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους, 11 κεξ</ref> υπήρξε συμπροεδρεύον της συνόδου, ενώ κατά άλλους δεν προήδρευσε<ref>Βλάσιος Φειδάς, Εκκλ. Ιστ., κεφ. Προεδρία και συγκρότηση της συνόδου</ref> και περίπου 270<ref>Σύμφωνα με τις διασωθείσες υπογραφές οι επίσκοποι ήταν 220, κατά τον Ευσέβιο πάνω από 250, κατά τον Αντιοχείας Ευστάθιο περίπου 270, κατά τον Μέγα Αθανάσιο περισσότεροι ή λιγότεροι από 300, κατά τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο 300 και πλέον και, αργότερα, κατά τον Μέγα Αθανάσιο [[318]] (τιη'), αριθμός που προέκυψε από την επιθυμία των θεολόγων να αποδείξουν ότι όπως ο Αβραάμ κατατρόπωσε τους εχθρούς του με 318 υπηρέτες το ίδιο συνέβη και στην σύνοδο της Νίκαιας αντιτυπικά. (Γένεση 14:14)</ref> επίσκοποι, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν από την Ανατολή, ενώ 5 μόνο προέρχονταν από τη Δύση,<ref>Ο επίσκοπος Ρώμης [[Πάπας Σιλβέστρος Α΄|Σιλβέστρος]] δεν βρισκόταν καν στη σύνοδο, παρά μόνο έστειλε δύο πρεσβυτέρους ως αντιπροσώπους του.</ref> οι οποίοι εδέχθησαν ομοφώνως την απόφαση τη συνόδου. Σύμφωνα δε με τον [[Φιλοστόργιος|Φιλοστόργιο]],<ref>[[Φιλοστόργιος]], ''Eκκλησιαστική Ιστορία'' 1,8</ref> παρέστησαν 22 [[Επίσκοπος|επίσκοποι]] ταυτιζόμενοι με τις Αρειανικές παραδοχές. Ο αριθμός όμως κρίνεται σήμερα αναξιόπιστος καθώς σε αυτόν συνυπολογίζονται και μη Αρειανόφρονες επίσκοποι όπως ο Μελίτιος. Πιο πιθανός αριθμός προκρίνεται η άποψη του [[Σωζομενός|Σωζομενού]] πως ήταν 17.<ref>Εκκλ. Ιστ. 1, 20</ref> Μάλιστα πολλοί από αυτούς δεν ταυτίζονταν με την ακραία αρειανική δογματική και για αυτό δεν ήσαν έτοιμοι να επιμείνουν στη υποστήριξη του. Αντίστοιχα, στην αντίπαλη πλευρά υπήρχαν διαφορές ως προς την ομολογία των θέσεων που κατέθεσαν, καθώς οι αυστηρότεροι από εκείνους την αντιμετώπισαν με μεγάλη δυσαρέσκεια καθώς ήταν ασαφής σε σχέση με την αρειανική διδασκαλία. Η θέση των επισκόπων στη σύνοδο ακόμα και σήμερα αξιολογείται από την θεολογική έρευνα καθώς προκρίνονται δύο περιπτώσεις. Η μία που τους εμφανίζει ως ισότιμα μέλη με όλους τους επισκόπους και η έτερη που τους εμφανίζει ως ηθικά υπόδικους στη σύνοδο, όπως υποστηρίζει ως πιθανότερη και ο καθηγητής [[Βλάσιος Φειδάς]].

 

 

==Η διαμάχη μετά την Α΄ Οικουμενική σύνοδο==