Λιβαδειά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με την σημερινή ονομασία δεν την αναφέρει ο [[Όμηρος]] πολλοί όμως ιστορικοί μεταξύ των οποίων και ο [[Παυσανίας]] θεωρούν ότι υπήρχε επί Ομήρου όπου και την ταυτίζουν με τη Μίδεια που πιθανότερο να ήταν το ομηρικό όνομά της. Με αυτό το όνομα αναφέρεται από τον [[Όμηρος|Όμηρο]] ανάμεσα στις [[Αρχαία Βοιωτία|βοιωτικές]] πόλεις που συμμετείχαν στον [[Τρωικός πόλεμος|Τρωικό πόλεμο]] υπό τους: Πηνέλεων, Λήιτον, Αρκεσίλαον, Προθοήνορα και Κλονίον<ref>[[s:Ιλιάς/Β|Ομήρου Ιλιάς/Β]] οἵ τε πολυστάφυλον Ἄρνην ἔχον, οἵ τε Μίδειαν Νῖσάν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ' ἐσχατόωσαν</ref>. Αργότερα φέρεται να μετονομάστηκε σε Λεβάδεια από τον Αθηναίο Λέβαδο, που μετοίκησε τους κατοίκους σε υπώρεια παρακείμενου λόφου<ref>[[s:Ελλάδος περιήγησις/Βοιωτικά|Παυσανία Ελλάδος περιήγησις/Βοιωτικά]] τὰ μὲν δὴ πρὸς τῶν ὀρῶν Φωκεῖς ὑπεροικοῦσιν Ὀρχομενίων, ἐν δὲ τῷ πεδίῳ Λεβάδειά ἐστιν αὐτοῖς ὅμορος. αὕτη τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ᾠκεῖτο ἐπὶ μετεώρου καὶ ὠνομάζετο Μίδεια ἀπὸ τῆς Ἀσπληδόνος μητρός: Λεβάδου δὲ ἐξ Ἀθηνῶν ἐς αὐτὴν ἀφικομένου κατέβησάν τε ἐς τὸ χθαμαλὸν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐκλήθη Λεβάδεια ἡ πόλις ἀπ' αὐτοῦ</ref>.

[[Αρχείο:Jupiter Pluvius, ancient Greek city of Lebadeia, 1819, Joseph Gandy.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Aπεικόνιση της αρχαίας Λιβαδειάς, με κολοσσιαίο άγαλμα του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], 1819]]

 

Κατά τους ιστορικούς χρόνους, η Λιβαδειά ήταν περίφημη για το πανάρχαιο [[Μαντείο Τροφωνίου|Μαντείο του Τροφωνίου]], το οποίο είχαν επισκεφθεί και συμβουλευθεί ο [[Κροίσος]], ο [[Μαρδόνιος]], ο [[Λούκιος Αιμίλιος Παύλος Μακεδονικός|Αιμίλιος Παύλος]] κ.ά. Πήρε μέρος στο κοινό των Βοιωτών, έχοντας κοινό νόμισμα και ακολούθησε την τύχη των άλλων βοιωτικών πόλεων. Το [[395 π.Χ.]] λεηλατήθηκε από τον Λύσανδρο, λίγο πριν από τη [[Μάχη της Αλιάρτου]] και το [[86 π.Χ.]] όπου συνέβη η κατάληψη και λεηλασία του ναού του Τροφωνίου από τον Αρχέλαο, στρατηγό του [[Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ|Μιθριδάτη]], πριν τη [[Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.)|Μάχη της Χαιρώνειας]] μεταξύ αυτού και των Ρωμαίων υπό τον Σύλλα. Παρά ταύτα γνώρισε όμως ιδιαίτερη ακμή κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα λόγω των πολλών ιερών και ναών της.